شهید «علی کشتکار» را بیشتر بشناسیم
شهید دکتر علی کشتکار یکی از شهدای مدافع سلامت استان فارس است که به دلیل ابتلا به کرونا آسمانی شد. به مناسبت هفته دفاع مقدس با این شهید بیشتر آشنا می‌شویم.
در طی بیش از یک سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای سلامت فارس در طول سال‌های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه‌های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری‌ها و بیمارستان‌های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده‌اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت. ضمن گرامیداشت هفته دفاع مقدس، در طول این هفته با شهدای مدافع سلامت که در روزهای بحران کرونا در خط مقدم مبارزه با این بیماری، فداکارانه حضور یافته و در این عرصه جانفشانی کردند، آشنا می‌شویم.
شهید دکتر «علی کشتکار»
تاریخ و محل تولد: ۲/۴/۱۳۵۱ شهر فال
تاریخ و محل شهادت: ۱/۶/۱۳۹۹ شهرستان لامرد
شهید علی کشتکار دوران تحصیلش در مقطع راهنمایی را در مدرسه شهید مفتح گله‌دار گذراند و برای ادامه تحصیل در مقطع دبیرستان، به مدرسه ابوذر شیراز آمد. در طول دوران تحصیلش همواره جزو شاگردان ممتاز و فعال مدرسه بود و در کنکور سال ۱۳۷۲، در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک پذیرفته شد. بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی برای گذراندن دوره طرح به درمانگاه عسلویه در شهرستان جم رفت. پس از گذراندن دوره طرح به صورت شیفتی در بیمارستان‌های مهر و لامرد مشغول خدمت بود.
شهید کشتکار در تیرماه سال ۱۳۸۲ ازدواج کرد و صاحب ۲ فرزند به نام‌های مهدی و نسترن شد. از سال ۱۳۸۴ به استخدام شبکه بهداشت و درمان لامرد درآمد و به عنوان رئیس مرکز بهداشتی درمانی حضرت صدیقه طاهره(س) مشغول به کار شد. دکتر کشتکار در سال ۱۳۹۳ به‌عنوان سرپرست پزشکی قانونی شهرستان لامرد انتخاب شد، اما هیچ‌گاه دلبسته پست و منصب نبود؛ چرا که با وجود داشتن حکم ریاست درمانگاه حضرت صدیقه طاهره(س) به‌عنوان پزشک خانواده مشغول به طبابت بود.
در سال ۱۳۹۲ به علت ابتلا به آنفلونزای شدید، دچار مشکل حاد ریوی شد و بعد از دو ماه بستری بنا به توصیه پزشک مبنی بر انجام ندادن کارهای طولانی مدت و سنگین، تقاضای از کار افتادگی داد. به همین خاطر بعد از موافقت با پرونده پزشکی ایشان در سال ۱۳۹۶، تصمیم گرفت که دیگر به درمانگاه نرود و تنها به فعالیت در مطب ادامه داد. در طی این مدت نیز در کنار سرپرستی پزشکی قانونی شهرستان، عنوان پزشک خانواده شهری، حدود ۴۰۰۰ نفر از مردم شهرستان لامرد را تحت پوشش خود داشت.
شهید کشتکار در تاریخ ۱۲ مرداد سال ۱۳۹۹ مبتلا به بیماری کووید ۱۹ شد و مدتی را در بیمارستان حاج محمود حاج حیدر لامرد بستری شد. سرانجام این طبیب جسم و روح بعد از عمری خدمت صادقانه به مردم و رنج ناشی از این بیماری، در روز یکم شهریور، مصادف با روز پزشک به خیل شهدای مدافع سلامت پیوست.
از صفات و ویژگی‌های اخلاقی شهید کشتکار، علاقه بیش از حد به طبیعت، گل و گیاه بود و به انجام صله رحم و ارتباط با فامیل بسیار علاقه‌مند بودند.
خاطره از زبان همسر شهید:
- علی دو ماه قبل از شهادتش خواب دید که خانه‌ای باشکوه و مجلل در شهر کربلای معلی و کنار حرم باصفای حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) دارد که این خانه دقیقا چسبیده به حرم است و مردم به صورت مداوم برای درمان و ویزیت به این خانه مراجعه می‌کنند. تعبیر این خواب زیبا دو ماه بعد، با خبر شهادت علی تعبیر شد.
- برنامه کاری علی در مطب ساعت مشخصی نداشت و همواره پذیرای بیماران بود، علی تا آخرین بیمار حاضر در مطب را ویزیت نمی‌کرد؛ به منزل نمی‌آمد. گاهی اوقات حتی در ساعات ۱۱ یا ۱۲ شب هم اگر زنگ در منزلمان برای کمک به بیماران به صدا در می‌آمد، علی بلافاصله آماده رفتن به مطب می‌شد.
بارها پیش می‌آمد که ویزیت بیماران و حتی خواندن جواب آزمایش‌هایشان را تلفنی انجام می‌داد. زمانی مادرش از او خواست تا طی این مدت شیوع ویروس کرونا، با توجه به اوضاع جسمی‌اش، ساعت کمتری را در مطب بماند، ولی علی در جواب مادر می‌گفت: مادر جان! این مردم به ما پناه آورده‌اند؛ تا جایی که می‌توانیم باید به آن‌ها کمک کنیم. بیماری ریوی من هنوز مرا از پای نینداخته و با من راه می‌آید، من هم تحملش می‌کنم. هر چیزی که خواست خدا باشد، اتفاق می‌افتد.
علی در ایام کرونا از ساعت ۶ صبح تا ۱۱ شب در مطب بود و تنها همان یکی دو هفته‌ای که به خاطر کرونا بستری شد، نتوانست در مطبش حاضر شود.
- به گفته مردم منطقه و بیمارانی که به مطبش مراجعه می‌کردند، اخلاق علی بی‌نظیر بود؛ خاکی و بی‌ریا. گاهی پیش می‌آمد بیماران وقتی می‌دیدند با باز شدن در اتاق، دکتر جلوی پای آن‌ها بلند می‌شود، تعجب می‌کردند. بیمارانی بودند که می‌گفتند با دیدن دکتر کشتکار و خنده‌هایش در همان لحظه اول، انگار تمامی دردهایشان برطرف و حالشان خوب شده است.
- مطبش ملجا و پناه بیماران نیازمند بود. تمامی بیماران نیازمندی که توان پرداخت حق ویزیت نداشتند را بی‌دریغ مداوا می‌کرد. حتی هزینه سفر کربلای افراد نیازمند را متقبل می‌شد و این کار نیک از او به خوبی به یادگار مانده است و من همیشه به این فکر می‌کردم که با این همه بخشش و کمک کردن، چطور است که همچنان زندگیمان پر برکت است؟
- علی همیشه برایم تعریف می‌کرد که در مطبم علاوه بر بیمارانی که برای ویزیت می‌آیند، مراجعه‌کنندگان دیگری هم دارم که در زمینه‌های مختلف مثل ازدواج، طلاق، تحصیل و ... برای کمک خواستن و مشاوره می‌آیند.
علی در واقع معتمد مردم بود و این موضوع بعد از شهادتش بیشتر برای ما نمایان شد.
انتهای پیام
