تیزپروازی که مهر افتخار را بر پیشانی ایرانیان حک کرد

در طی بیش از یک سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال‌های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه‌های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری‌ها و بیمارستان‌های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده‌اند، آشنا شدیم. از این هفته روزهای دوشنبه نیز بخش «همراه با شهدا» با معرفی شهدای استان فارس ادامه می‌یابد که در نخستین بخش، با شهید «عباس دوران» آشنا می‌شویم.

سرلشکر خلبان شهید عباس دوران

تاریخ و محل ولادت: ۲۰/۷/۱۳۲۹ شیراز محله سر دزک

تاریخ و مکان شهادت: ۳۱/۴/۱۳۶۱ عملیات افتخار آفرین هوایی در بغداد

شهید عباس دوران تحصیلات ابتدایی‌اش را در دبستان صدرا گذراند و بعد از اخذ مدرک دیپلم در سال ۱۳۴۸ به استخدام مرکز آموزش هوایی شیراز درآمد. با گذراندن دوره مقدماتی پرواز در ایران در سال ۱۳۵۱ شمسی برای تکمیل دوره خلبانی عازم آمریکا شد. بعد از اتمام موفقیت‌آمیز تمامی مراحل و دوره‌ها و کسب نشان خلبانی به ایران بازگشت. او ابتدا به عنوان خلبان هواپیمای F۴ در پایگاه شکاری تهران مشغول خدمت شد و پس از آنجا به پایگاه سوم شکاری (شهید نوژه همدان) اعزام شد. هنگامی که در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹، هواپیماهای نظامی بعثی به تعدادی از پایگاه های هوایی و تاسیسات حمله کرد، او به پایگاه ششم شکاری بوشهر منتقل شد.

عباس در جریان جنگ، رشادت‌های زیادی از خود نشان داد و در طی دوران دفاع مقدس، ۱۲۰ ماموریت بمباران هوایی را انجام داد که یکی از آن مأموریت‌ها در عملیات مرواید اتفاق افتاد. اما مهم‌ترین عملیات در تیرماه سال ۱۳۶۱ رخ داد، زمانی که رژیم بعث عراق برای میزبانی از اجلاس سران عدم تعهد در حال آماده شدن بود و صدام اعلام کرده بود که هیچ خلبان ایرانی جرأت نزدیک شدن به آسمان بغداد را ندارد. عباس موفق شد ماموریت یافت عملیاتی را با هدف ناامن جلوه دادن شهر بغداد از طریق بمباران پالایشگاه الدوره و ساختمان هتل اجلاس عدم تعهد انجام دهد. در حین عملیات عباس با صرف نظر کردن از خروج اضطراری، هواپیمایF۴ خود را که صدمه دیده و در آتش می‌سوخت به هتل محل برگزاری هفتمین اجلاس سران جنبش غیرمتعهدها کوبید و خودش نیز ابراهیم وار در آتش عشق حق سوخت و به دیار معبود شتافت. سرانجام بعد از سال‌ها انتظار پیکر شهید دوران توسط کمیته جستجوی مفقودان در سال ۱۳۸۱ به میهن منتقل شد و طی مراسمی در دهم مرداد، در خاک زادگاهش شیراز آرام گرفت. او به هنگام شهادت ۳۲ سال بیشتر نداشت.

ویژگی‌های اخلاقی شهید دوران از زبان خانواده:

عباس از زمان کودکی فردی مهربان و بخشنده و دارای روحی بزرگ بود و هر چه در اختیار داشت را در بین دوستانش تقسیم می‌کرد. در برابر خانواده‌اش بسیار فروتن و بردبار بود و هیچگاه از مسیر ادب و نزاکت خارج نمی‌شد. همیشه به فکر پیشرفت و موفقیت اعضای خانواده بود. عباس یک انسان مذهبی و کم حرف و در عین حال باهوش و منطقی بود.

بخشی از نامه شهید دوران به یکی از فرماندهان مافوقش:

در بخشی از نامه شهید دوران به یکی از فرماندهان مافوقش نوشته شده بود: ... پرواز تمام وجود من است. همچون پرنده‌ای شکسته بال و آشیان گم کرده‌ام و اگر در این شرایط بحرانی نتوانم ایفای نقش کنم، در حقیقت آدم بی مصرفی خواهم بود و عن قریب که ضعف بر من چیره گردد و دچار پوچی شوم ... اینک دشمن دزدانه به خانه و کاشانه ما تجاوز کرده و این حق طبیعی صاحب‌خانه است که به دفاع جانانه از خانه‌اش برخیزد ...