چرایی حفاظت از دین خدا در کلام شهید «ابوذر غواصی»

در طی بیش از دو سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال‌های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه‌های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری‌ها و بیمارستان‌های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده‌اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت. همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و ۹ شهید مدافع سلامت دانشگاه را در این بخش معرفی کردیم. در ادامه با شهدای مدافع حرم آشنا می‌شویم که مطلب امروز بخش همراه با شهدا به شهید «ابوذر غواصی»، از شهدای مدافع حرم استان فارس اختصاص دارد.

شهید ابوذر غواصی

تاریخ و محل تولد: ۱۱/۹/۱۳۶۰ شهرستان فسا

تاریخ و محل شهادت: ۱۳/۱۳/۱۳۹۵ شهر حلب در سوریه

شهید ابوذر غواصی در ۱۱ آذر سال ۱۳۶۰ در روستای صحرارود شهرستان فسا دیده به جهان گشود. در ۸ سالگی پدر خود را از دست داد. ابوذر دوران ابتدایی و راهنمایی را در صحرارود و دبیرستان را در شهرستان فسا گذراند.

وی به عنوان پسر ارشد خانواده از همان نوجوانی بار مسئولیت خانواده را بر دوش کشید و در طی دوران تحصیلش برای کمک به معیشت خانواده به حرفه نجاری هم روی آورد. در دوران جوانی بر اثر تحولات روحی به طور جدی به آموزش قرآن و زبان عربی پرداخت و همواره مقید بود که نمازهایش را با عبا و در مسجد جامع صحرارود اقامه کند.  در سال ۱۳۸۷ ازدواج کرد و شروع زندگی مشترکش با زیارت خانه خدا همراه بود.

شهید ابوذر غواصی از بسیجیان گردان فجر از شهرستان فسا بود که داوطلبانه به یگان‌های مدافع حرم بانوی مقاومت در سوریه ملحق شد و سرانجام در بامداد ۱۳ فروردین سال ۱۳۹۵ طی نبردی با مزدوران تکفیری در سوریه، شهد زیبای شهادت را نوشید.

خاطرات شهید از زبان مادرش:

- پسرم برای رفتن به سوریه خیلی مشتاق بود. ۷ ماه قبل از شهادتش به سفر کربلا رفت، آنجا در خواب می‌بیند که از دست پیامبر اکرم (ص) در باغ بسیار زیبایی شربت می‌نوشد و همین خواب انگیزه او برای رفتن بیشتر می­شود.

اگرچه از دست دادن فرزند داغ بزرگی است؛ اما خدا را شاکرم که بهترین راه برای رسیدن به معبودش یعنی شهادت را انتخاب کرد و به خود که مادر چنین فرزندی هستم، افتخار می‌کنم.

- ابوذر همیشه در سلام کردن، به ‌ویژه سلام کردن به کودکان پیش قدم بود و اخلاق خوب و مهربانی‌ بیش از حدش، زبانزد خاص و عام بود. پسرم سرباز ولایت بود و همیشه معتقد بود که انسان باید کاری کند که در پیشگاه خداوند و ائمه اطهار روسفید باشد و باید در راه تعالی قدم بردارد و چه راهی بهتر از دفاع از حرم حضرت زینب(س) به تعالی حق نزدیک‌تر است؟

- او سال‌‌ها عضو بسیج بود و در برنامه‌‌های رزمی و فرهنگی پایگاه فعالیت چشمگیری داشت و تعداد زیادی از جوانان را در این مسیر راهنمایی و تشویق می‌کرد. نسبت به خودسازی و اخلاق فردی واقعاً خودساخته بود، به‌ طوری که دستورات مسیر تکامل بندگی و سیر و سلوک عارفانه را از طریق درس‌های استاد اخلاقش، آیت‌‌الله حیدری فسایی مدرس حوزه علمیه قم فرا می‌‌گرفت.

خاطرات شهید از زبان برادرش:

- ابوذر روز جمعه ۱۳ فروردین ۹۵ با خانواده تماس گرفت؛ اما زمانی که دلتنگی آن‌ها را دید، گفت: اگر خدا خواست و بازگشتم یک روز را با هم به تفریح می‌‌رویم. به گفته همرزمانش او در طول روز مشغول عبادت و ذکر گفتن بوده است که در ساعت ۳ عصر گروه تکفیری داعش به آن‌ها حمله می‌کند. همراه با همرزمانش در مقابل دشمن مقاومت می‌کند و تعداد زیادی از تکفیری‌ها را به هلاکت می‌رساند، تا اینکه فرمانده دستور برگشت و عقب‌‌نشینی می‌‌دهد. به گفته دوستانش ابوذر با اینکه تیر خورده بوده؛ اما با تمام قوا می‌‌جنگد و بار دیگر در مسیر برگشت، از ناحیه کتف و دست مورد اصابت ترکش قرار می‌گیرد و بر اثر خونریزی زیاد به شهادت می‌‌رسد. بعدها از روی لباس و چفیه اش مورد شناسایی قرار می‌گیرد و پیکر مطهرش را به ایران منتقل می‌کنند.

- یک حسی در وجود ابوذر، مثل خیلی از شهدای مدافع حرم، او را به سرزمینی دور‌دست کشاند که نامش در تاریخ تشیع معنا و مفهوم خاصی دارد. «شام» کربلای ابوذر بود که خاکش بی‌صبرانه قدوم امثال او را طلب می‌‌کرد. ابوذر غواصی به سوریه رفت تا تاریخ غمبار شام بار دیگر تکرار نشود.

فرازی از وصیت‌نامه شهید:

برادران بیدار باشید که امروز جنگ میان اسلام ناب محمدی و اسلام کاذب است. برای خدا که کاری ندارد دین خود را حفظ کند؛ این امتحانات الهی است. از مردم ایران و تمام مسلمانان جهان خواستاریم به حول و قوه الهی، رهبر فرزانه انقلاب حضرت امام خامنه‌ای (مدظله العالی) را یاری فرمایند تا تیر حق و عدالت را بر قلب زورگویان جهان نشاند و زمینه ظهور حضرت بقیةالله(عج) را فراهم آورند.

از اینکه به زیارتش می‌روم شاد و مسرورم؛ اما از اینکه دستم از اطاعتش خالیست بسیار غمگینم. عزیزان همنشین قرآن باشید، دست به دامان اهل بیت(ع) و مساجد را از حضور با توجه تان پر کنید و در تمام شئون زندگی توجه‌تان به خدا باشد...