همگام با شهدای فارس / 66
لب‌های تشنه‌ای که راه آسمان را گشود
شهید «محمد دشتبانی» یکی از شهدای دوران دفاع مقدس استان فارس است که با لب‌های تشنه در عملیات رمضان در سال 1361 آسمانی شد.
در طی بیش از 3 سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال‌های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه‌های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری‌ها و بیمارستان‌های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده‌اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان‌گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.
این بخش از «همراه با شهدا» به شهید «محمد دشتبانی»، از شهدای 8 سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.
شهید «محمد دشتبانی»
تاریخ و محل تولد: یکم آذر سال 1342 در شهرستان نی‌ریز
تاریخ و محل شهادت: 10 تیر سال 1361 در عملیات رمضان منطقه کوشک
شهید «محمد دشتبانی» یکم آذر سال 1342 در شهرستان نی‌ریز دیده به جهان گشود. 6 ساله بود که پدر را از دست داد و رفتن پدر روحیه لطیف و کودکانه‌اش را سخت آزرد. او در کنار تحصیل برای تامین معاش زندگی به کارهای سخت کارگری مشغول شد.
با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه جنگ شد و سرانجام دهم تیر سال 1361 در عملیات رمضان در آفتاب سوزان تابستان با لب تشنه بر روی ریگزارهای منطقه کوشک آسمانی شد.
پیکر پاکش در گلزار شهدای نی‌ریز به خاک سپرده شده است.
بخشی از وصیت‌نامه شهید «محمد دشتبانی»
آیا می‌شود امامم بی سر باشد و من سالم
«بسم الله الرحمن الرحیم
حضور محترم پدر بزرگ و مادر بزرگ عزیزم سلام
ضمن عرض سلام، سلامتی شما را از درگاه خداوند متعال خواهان و خواستارم. باری بی بی جان و آقا جان من سالم هستم و حال که این نامه را برای شما می‌نویسم در حال اعزام به خط مقدم هستیم.
ان‌شاءالله که زیر سایه ولی عصر امام زمان(عج) باشید سالم باشید و حلالم کنید. خلاصه جنگ جنگ است. بی بی جان تو را قسم می‌دهم به فاطمه زهرا(س) که بابت من ناراحت نباشید. گریه نکن مگر من از علی اکبر امام حسین(ع) عزیزترم. آیا می‌شود تن امام حسین سرنداشته باشد، ولی من شیعه علی(ع) و تابع حسین(ع)، سالم باشم. خدا شاهد است.
امام زمان(عج) فرمانده رزمندگان
افتخار کن که بچه‌ات را در راه رضای خدا می‌دهید. خدا شاهد است بچه‌ها امام زمان(عج) را در پایگاه ما دیده‌اند. درست است شما چه خودتان چه بی بی و مادرم همه بزرگم کرده‌اید حق دارید که ناراحت شوید و اما مسئولیت چیز بزرگی است امام زمان فرمانده ماست و ما در رکاب امام زمان کشته می‌شویم.
فقط دعا کن که به سعادت شهادت برسم. به خدا دلمان خون است. ما هم مشتاق دیدار امام زمانیم. خدایا شکر.
همه را سلام و دعا رسانید. علی آقا، مادرم و خواهرم را سلام و دعا برسانید. مهدی را دیده بوسی نمایید.
حقیر محمد دشتبانی
30 فروردین 1361»
انتهای پیام مطالب مرتبط
