مجتبی فردفانی، حافظ بینالمللی قرآن در گفتوگو با ایکنا از فارس، به تشریح مهمترین چالشهای فعالیتهای قرآنی دانشگاهها پرداخت و گفت: صرفاً برگزاری مسابقات قرآن دانشجویی برای جذب جوانان به این عرصه کفایت نمیکند.
وی تصریح کرد: دو نوع دانشگاه داریم؛ دانشگاههایی مثل دانشکده اوقاف که رشتههای علوم قرآنی مثل رشتههای تفسیر، علوم قرآن و فنون قرائت دارند که با توجه به رشتهها بیشتر به دنبال مباحث تفسیری و محفل انس با قرآن هستند اما در دانشگاه ملی قضیه فرق میکند و رشتههای مختلفی وجود دارد و دانشجویان با افکار و علایق متفاوتی در خوابگاه و دانشگاه حضور دارند لذا به نظر میرسد برگزاری مسابقات به هیچ عنوان کافی نباشد.
فردفانی افزود: البته برگزاری همین مسابقات هم بعضاً بدون اطلاعرسانی یا با اطلاعرسانی ضعیف انجام میشود یا کارشناسهای قرآنی که در بخشهای مختلف حضور دارند بعضاً زیاد متخصص نیستند یا دغدغه و علاقهمند به این زمینهها نیستند.
وی با بیان اینکه فقط مسابقات نیست که میتواند باعث جذب دانشجویان شود، ادامه داد: بسیاری از دانشجویان ممکن است قاری و حافظ قرآن نباشند اما به قرآن علاقه دارند بنابراین مسابقات یکی از معدود کارهایی است که باید در دانشگاه انجام شود و اثر هم دارد.
این حافظ بینالمللی قرآن با یادآوری برگزاری جلسات قرآن در دوران دانشجویی خود در خوابگاه گفت: دانشجویان از رشتههای مختلف از این کار استقبال میکردند اما زمینه فراهم نبود. علاوه بر مسابقات، برگزاری محافل انس با قرآن در دانشگاهها و خوابگاهها میتواند بسیار مؤثر باشد، همچنین برگزاری جلسات قرآن هفتگی در خوابگاه میتواند مورد استقبال واقع شود و نیز اگر روحانی مسجد خوابگاه و دانشگاه، اهل قرآن باشد و تفسیر مختصری بعد از نماز انجام دهد، بسیار در جذب دانشجویان مؤثر است.
وی اضافه کرد: علاوه بر موارد ذکر شده، مسابقات میتواند فقط مسابقات مرسوم قرآن و عترت دانشگاهها نباشد بلکه میتوانند مسابقات تفسیر سورهها، روخوانی و روانخوانی و ... را نیز برگزار کنند تا دانشجویان در هر سطحی که هستند بتوانند در آن شرکت کنند اما اینگونه مسابقات مرسوم فقط نخبهپروری است و افراد خاصی که قاری و حافظ مسلط و حرفهای هستند، شرکت میکنند که به این صورت تنها با برگزاری مسابقات، بخش زیادی از دانشجویان با این مسائل درگیر نمیشوند.
فردفانی با تصریح اینکه سطح دانشجویان خصوصاً در دانشگاههای ملی مثل دانشگاه تهران، شیراز و فردوسی از جهت قرآنی با هم متفاوت است، اظهار کرد: رشتههای مختلف و علایق و سلایق گستردهای در دانشگاهها وجود دارد به طور مثال ممکن است فردی با قرآن آشنایی نداشته یا آشنایی محدودی داشته باشد اگر بخواهیم چالشهای قرآنی برطرف شود باید برای همه اینها برنامه مدون و جامع داشته باشیم.
وی یادآور شد: افرادی ممکن است با صوت و تلاوت زیبا یا تفاسیر قرآن یا با توجه به اینکه دانشجو هستند از طریق مباحث علمی قرآن به آن جذب شوند و انس گیرند اما متأسفانه چنین چیزی در دانشگاه مشاهده نکردیم.
این حافظ بینالمللی قرآن در پایان بیان کرد: اساتید دانشگاه نیز اگر قرآنی باشند بسیار اثرگذار هستند و باعث الگوگیری دانشجویان میشوند، بنابراین یکی از برنامهها میتواند این باشد که علاوه بر دانشجویان برای اساتید نیز کارهای فرهنگی و قرآنی انجام دهیم؛ وقتی استاد قرآنی باشد دانشجو را به این مسائل تشویق میکند و طبیعتاً میتوانند در دانشجو اثرگذار باشد.
انتهای پیام