علیاکبر حنیفی، پیشکسوت و داور بینالمللی مسابقات قرآن، در گفتوگو با ایکنا از فارس، با اشاره به معرفی بوشهر به عنوان پایتخت قرآنی کشور در سال جاری گفت: بوشهر توانمندیهای خوبی دارد و از قرای برجسته و اساتید بسیار مبرزی بهرهمند است و علاقه به قرآن و اهل بیت(ع) در این دیار موج میزند. اگر تمام استانها به عنوان پایتخت قرآنی کشور معرفی شوند، ما سخنی نداریم و نباید حسادت کنیم.
وی یادآور شد: وقتی یک استان و شهر را به عنوان پایتخت قرآنی کشور معرفی میکنیم در حقیقت به نوعی الگو به سایر نقاط کشور معرفی میکنیم که باید شاخصهای آن مشخص شود لذا اگر استانی از نظر آماری، کیفیت و کمیت در فعالیتهای قرآنی دارای آمار بالاتری باشد، موجب میشود که آن استان دلزده شود و نتواند منطق لازم را در این زمینه پیدا کند بنابراین نباید کاری کرد که گمان بد میان مردم ایجاد شود.
بیشتر بخوانید:
حنیفی بیان کرد: وقتی یک فرد در یک لحظه و در جمعی احساساتی میشود و برای خوشایند جمعی به علتی سخنی میگوید و بعد هم نمیتواند آن را کنترل کند، مسلماً چنین کاری توجیهی ندارد و نتیجه آن هم میشود که برخیها معترض میشوند گرچه عده بسیاری هم اصلاً اعتراض نمیکنند. قرآن کریم میفرماید کاری نکنید که مردم دچار گمان بد شوند و نتوانند توجیه و علت لازم کارها را پیدا کنند لذا نفس این کار که نسبت به معرفی پایتخت قرآنی بدون اعلام شاخصها اعتراض شود، کاملاً درست است و موافق هستیم.
وی به بیان راهحل برای رفع چنین مشکلاتی پرداخت و گفت: تصمیمات قرآنی کشور باید در یک نهاد گرفته شود، اما متأسفانه مرکز امور قرآنی کشور نداریم. در صورتی که برای سایر موارد مثل علوم پزشکی و مواردی که مربوط به دارو، درمان و بهداشت مردم میشود نهادی مانند وزارت بهداشت داریم که این موارد را استانداردسازی کرده و تکالیف و حقوق آنها را معین میکند اما در مسائل قرآنی چنین نهادی نداریم.
حنیفی ادامه داد: در عرصه قرآن نهادهای مختلفی فعالیت میکنند و هر کسی برای خود و با سلیقه شخصی و مطابق با بودجهای که دارد برنامهریزی کرده و برای رفع تکلیف کارهایی انجام میدهد در صورتی که باید یک مجلس و یا سازمان امور قرآنی کشور داشته باشیم که تمام مسائل و برنامهریزیها و کنترلها و نظارتها بر فعالیتهای قرآنی کشور داشته باشد.
این داور بینالمللی مسابقات قرآن با بیان اینکه در کشور یک سازمان فراگیر که فعالیتهای قرآنی زیر نظر آن برنامهریزی، هدایت و کنترل شود، نداریم، گفت: همه میگویند من هستم اما وقتی کاری در عرصه قرآن داریم و به آن سازمان مراجعه میکنیم میگویند مربوط به فلان سازمان است و جایی که خوشایندشان نباشد به گردن دیگری میاندازد و آنجایی که خوب باشد میگویند کار ماست و فرافکنی در این عرصه به وجود میآید و هیچکس هم بار مسئولیت را به عهده نمیگیرد.
وی با تصریح اینکه راهحل این مسئله آن است که یک سازمان امور قرآنی در کشور تشکیل شود و تمام سازمانهایی که کارآمد نیستند ذیل آن قرار گیرند، گفت: معتقدم این نظام قرآنی حاکم بر کشور کارآمد نیست و بالاخره فرو میریزد زیرا نمیتواند جوابگوی نیازها باشد و هرچقدر تشکیل سازمان امور قرآنی دیرتر و عقبتر انجام شود، یعنی گرفتاریها بیشتر شده و قرآن آسیب میبیند.
حنیفی بیان کرد: راهحل بعدی این است که یک مجلس امور قرآنی داشته باشیم. چنانچه فعالیتهای دیگر دارای مجلس یا ستاد هستند به عنوان مثال برای مبارزه با کرونا ستاد ملی مبارزه با کرونا هم در سطح کشور و هم در سطح استانها تشکیل شده است یا مجلس شورای اسلامی تمام برنامهها و قوانین را برای دولت تعیین کرده و دولت هم بر اساس مصوبات مجلس کارهای خود را انجام میدهد اما در مسائل قرآنی هیچ مجلسی نداریم.
این پیشکسوت قرآنی کشورمان اضافه کرد: باید مجلسی متشکل از نمایندگان استانها که افراد خبره، کارآمد و سرشناس قرآنی هر دیار هستند تشکیل شود تا هم برنامهریزی برای فعالیتهای قرآنی داشته و هم نظارت بر آنها داشته باشند زیرا در مسائل قرآنی هیچ نظارتی وجود ندارد در صورتی که تمام فعالیتهای مالی دولت از طریق دیوان محاسبات نظارت میشود.
وی در پایان اظهار کرد: چندین بار پیشنهاد دادم که مجلس قرآنی تشکیل شود زیرا نهادهایی که کارآمد نیستند و حتی نهادهایی که در شرف وقوع هستند و ممکن است نهاد جدیدی باشند که ناکارآمدتر از نهادهای قبلی باشند، منحل خواهند شد زیرا نه تنها دردی دوا نمیکنند زیرا خودشان هم دردی میشوند که باید درمان شوند.
انتهای پیام