کتابت قرآن کشورهای اسلامی را از یکدیگر تفکیک نکنیم

یکی از هنر‌های فاخر اسلامی، کتابت قرآن است که در این راه امام علی(ع) جزو پیشروان در تاریخ صدر اسلام بودند. طی سالیان هنرمندان بسیاری در کشور‌های اسلامی ازجمله ایران به این هنر معنوی روی آوردند و آثار متعدد، جذاب و شگفت‌آور را به جا گذاشتند. بنا به گفته کاتبان وحی و قرآن‌دوستان، هنر کتابت قرآن تأثیر فراوانی در جذب مخاطب به‌ویژه در تلاوت آیات وحی دارد چراکه شیوه نوشتن آیات نور متناسب با رسم‌الخط هر فرهنگ و کشوری، موجب روانخوانی آیات می‌شود.

«قرآن ملی» یکی از موضوعاتی است که بار‌ها از سوی کاتبان وحی به‌ویژه در عصر حاضر و سال‌های اخیر مطرح شده است. در همین رابطه ایکنای فارس، گفت‌وگویی با استاد محمد نعمتی، یکی از چهره‌های شاخص در عرصه کتابت آیات قرآن کریم با عنوان «نگارش قرآن ملی بر گرفته از تعصب ملی‌گرایی نیست» منتشر کرد. در همین راستا این بار به سراغ احمدعلی باروتی، هنرمند پیشکسوت کاتب قرآن رفته است؛ البته این هنرمند قرآنی نظرات متفاوت‌تری نسبت به استاد نعمتی در رابطه با قرآن ملی داشته است که در ادامه تقدیم مخاطبان می‌شود:

باروتی با اشاره به خطوط در کتابت قرآن ملی، گفت: اگر در موضوع کتابت قرآن ملی استفاده از خط نسخ فارسی مدنظر باشد، رسم‌الخط میرزا احمد نی‌ریزی فراوان یافت می‌شود و اکنون نیز اساتید نسخ‌نویسی فارسی قرآن‌هایی را به همین سبک به تحریر و چاپ رساندند.

وی با بیان اینکه استفاده از خط نستعلیق فارسی در قرآن ملی قرائت را بسیار دشوار خواهد کرد، افزود: کتابت قرآن با این نوع خط را استاد سیدحسین میرخانی در حدود ۶۰ سال پیش انجام داده‌اند که به نظر می‌رسد خواندن این نوع رسم‌الخط قرآن بیشتر برای افراد متخصص در حوزه قرائت قرآن کریم مناسب باشد و همگان نتوانند از آن بهره ببرند.

باروتی تصریح کرد: اگر خط عثمان طه که اکنون در تمامی بلاد اسلامی رسم شده و شهرت جهانی پیدا کرده با نسخ فارسی نوشته شود شاید با فرهنگ ایرانی متناسب و گزینه خوبی برای کتابت قرآن ملی باشد، اما هزینه‌بردار است.

این هنرمند قرآنی با اشاره به اینکه حدود ۲۰ سال پیش چنین اقدامی با خط عثمان طه صورت گرفت، اظهار کرد: به اذعان مسئولان وقت، با نظر مقام معظم رهبری این نوع کتابت قرآن به چاپ و تکثیر نرسید و معتقدم که نباید خود را از سایر کشور‌های اسلامی تفکیک کنیم چراکه موجب تفرقه و دوری از امت واحد اسلامی خواهد شد. 

باروتی گریزی هم به آموزش و کتاب‌های قرآن مدارس زد و ادامه داد: مشکل جامعه برای یادگیری قرآن را باید در آموزش و پرورش جست‌وجو کرد چراکه اکثریت معلمان برنامه‌ای برای روخوانی و روانخوانی قرآن کریم نداشتند.

وی ادامه داد: بهترین زمان برای یادگیری قرآن، مقطع پیش‌دبستانی برای آشنایی و حفظ سوره‌های کوچک و مقطع ابتدایی برای روانخوانی و روخوانی است.

پیشکسوت عرصه آموزش قرآن با تأکید بر اینکه در آموزش قرآن باید تشویق و ترغیب صورت گیرد، گفت: کتاب قرآن ابتدایی با خط ساده، عبارات روان تنظیم شود و با بهره‌گیری از نقوش اسلامی زیباسازی شود تا دانش‌آموزان ترغیب به قرائت و حفظ شوند.