به گزارش خبرنگار ایکنا؛ کتاب «آه» حاصل بازخوانی و ویرایش مقتل «نفس المهموم» نوشته یاسین حجازی است که اغلب نقلهای صحیح مقاتل و کتب تاریخ را در خود گرد آورده و جزءجزء حادثه شهادت امام حسین(ع) را از ۶ ماه قبلتر تا روز عاشورای حسینی ثبت کرده است.
«نفس المهموم» نوشته شیخ عباس قمی است که به او لقب «خاتم المحدثین» دادهاند. حجتالاسلاموالمسلمین حاج شیخ عباس قمی، از محدثان پرکار قرن چهاردهم هجری نیز بوده و این اثر وی، بیش از ۵۰ سال پیش به فارسی ترجمه شده است. از این رو نیاز بود که به زبان روز، بازنویسی شود.
کتاب «آه» گردآوری تصویرها، دیالوگها و نامههای ردوبدل شده میان شخصیتهای دخیل در حادثه کربلای سال شصت و یک هجری و واقع عاشورا است. در مقدمه این کتاب آمده است: «کتابهایی که برای ارائه یک تصویر یا چند خط از یک نامه، سلسله اسناد، توضیح، تحلیل و تعلیقه برای خواننده ردیف میکنند، هم به او اجازه نمیدهند کولاژ خود را خودش کامل کند و هم بعضی وقتها حوصله اش را سر میبرد که تا ته بخواندشان و از روی صفحاتی نخوانده نپرد. این طور است که تا بوده کتابهای این چنینی قیافههای خشک و جدی داشتهاند و مفروض خوانندگان این بوده که ناخودآگاه ترسیدهاند از اینکه سراغشان بروند. این شاید برجستهترین دلیل ناشناخته ماندن کتابهایی نظیر «نفس الهموم» است.»
کتاب از مرگ معاویه شروع میشود و تا وقایع بعد از عاشورا ادامه پیدا میکند. روایتهای کوتاه و زبان ساده و قابل فهم این کتاب، از مزیتهای بزرگ آن است که خواننده ترجیح میدهد به جای خواندن «دمع السجوم و نفس المهموم»، این کتاب را بخواند و با روایتهای آن همراه شود.
یاسین حجازی خود درباره این کتاب و ویژگیهایی که باعث شد او کتاب را به رشته تحریر درآورد، میگوید: این کتاب برگرفته از حدیث امام جعفر صادق(ع) است که در ابتدای کتاب نفس المهموم ذکر شده است. وقتی با نفس المهموم آشنا شدم متوجه شدم که چقدر این نثر شیواست. مثل گفتن داستان؛ داستانی که مطمئنم سراسر حقیقت است.
حجازی در این کتاب تحلیلها، حاشیهنویسی و توضیحات یا همه آنچه که کتاب را از پیشینه روایی داستانی دور میکند، کنار گذاشته و به اصل قصه پرداخته است. به حوادث بعد از خروج امام(ع) از مدینه پرداخته و کوشیده است خط حادثه را پررنگ کند. همچنین همه تصاویر، نامهها و خطبهها را بیرون آورده تا باعث شود یک کتاب ناشناخته، شاید خوانده شود. این کتاب سرشار از ایماژ و دیالوگ است که طبیعی است این عناصر دراماتیک جوهره داستان را تقویت میکند و همین ویژگی سبب شده، شباهت زیادی به رمان داشته باشد.
در بخشی از متن مقتل امام حسین(ع) میخوانیم: «حسین بن على(ع) نزدیک غروب تاسوعا و پس از آنکه از طرف دشمن مهلت داده شد(و یا پس از نماز مغرب) در میان افراد بنىهاشم و یاران خویش قرار گرفت، این خطابه را ایراد کرد: خدا را به بهترین وجه ستایش کرده و در شداید و آسایش و رنج و رفاه مقابل نعمتهایش سپاسگزارم. خدایا! تو را مىستایم که بر ما خاندان، با نبوت، کرامت بخشیدى و قرآن را به ما آموختى و به دین و آیینمان آشنا ساختى و بر ما گوش(حق شنو) و چشم(حقبین) و قلب(روشن) عطا فرمودى و از گروه مشرک و خدانشناس قرار ندادى.
من اصحاب و یارانى بهتر از یاران خود ندیدهام و اهلبیت و خاندانى باوفاتر و صدیقتر از اهل بیت خود سراغ ندارم. خداوند به همه شما جزاى خیر دهد.
آنگاه فرمود: جدم- رسول خدا(ص) خبر داده بود که من به عراق فراخوانده مىشوم و در محلى به نام(عمورا) و یا(کربلا) فرود آمده و در همانجا به شهادت مىرسم و اینک وقت این شهادت رسیده است؛ به اعتقاد من همین فردا، دشمن جنگ خود را با ما آغاز خواهد کرد و حالا شما آزاد هستید و من بیعت خود را از شما برداشتم و به همه شما اجازه مىدهم که از این سیاهى شب استفاده کنید و هریک از شما به سوى آبادى و شهر خویش حرکت کند و جان خود را از مرگ نجات بخشد؛ زیرا این مردم فقط در تعقیب من هستند و اگر بر من دست بیابند، با دیگران کارى نخواهند داشت، خداوند به همه شما جزاى خیر و پاداش نیک عنایت کند...».
کتاب «آه» به همت انتشارات «جام طهور» روانه بازار نشر شده و نسخه صوتی آن نیز در دو جلد، مصیبتهای واقعه جانگداز کربلا و مقتل امام حسین(ع) را روایت میکند.
انتهای پیام