Bunlar arasında ‘Davud ve Süleyman’ın mucizeleri Kur’an’da Sebe suresinde zikredilmiştir.
Sebe suresi Mushaftaki sıralamada 34. suredir. 54 ayettir, 22. cüzde yer almaktadır. Mekke döneminde inmiştir. Peygamber Efendimize inen 58. sure’dir.
Sure adını 15. ayette geçen ‘Sebe’ kelimesinden almıştır. Sebe, Hz Süleyman’ın (a.s.) peygamberliği sırasında aynı isimli bir kabilenin yaşadığı Yemen’deki şehirlerden birinin adıydı ve hükümdarları Belkıs adında bir kadındı. Surenin bir kısmı Hz Süleyman ve Sebe halkının hikayesini anlatır.
Sebe suresinde diğer Mekke’de inen surlerdeki gibi tevhid, peygamberlik ve Kıyamet Günü gibi inanç ilkeleri ele alınır. Ayrıca inkarcıların veya bu ilkeler hakkında şüphe uyandıranların cezalarından da bahseder.
Bu surede meâd gününe çok tevveccüh edilmiştir. Sebe Suresi’nde ele alınan diğer konular şunlardır: Allah’ın kâinattaki ayetleri ve sıfatları, kıyamet günü mazlumlarla müstekbirlerin tartışmaları, Allah’ın peygamberlerinin bazı mucizeleri, şükredenlerin ve şükretmeyenlerin akıbeti ve insanları ilâhi nimetler üzerinde düşünmeye davet ediyor.
Baba ve oğul olan iki peygamberden iki mucize anlatılıyor: Hz Davud’un eliyle demirin yumuşaması ve Allah’ın izniyle Hz. Süleyman’ın eli ile rüzgarı kontrol altına alması Sebe suresinde geçmektedir.
Ayrıca surede Davud Peygamber’in kuşlar ve dağlarla Allah’ı tesbih etmeleri ve zırh yapma sanatı, Hz Süleyman’ın cinlerden ordusu, bakırın eritilmesi, bina ve kapların inşası, Hz Süleyman’ın ölümü, Sebe halkının ve onların yemyeşil bahçelerinin ve nankörlükleri nedeniyle büyük sel felaketiyle cezalandırılmaları bu tarihi hikayelerden bazılarıdır.