فصل دوم برنامه تلویزیونی «محفل» همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان به روی آنتن شبکه سوم سیما رفت. همچون فصل نخست آن، که ماه رمضان قبل پخش شد، کارشناسان قرآنی شامل حجتالاسلاموالمسلمین غلامرضا قاسمیان، احمد ابوالقاسمی و حامد شاکرنژاد، قاریان ممتاز و بینالمللی؛ حَسنین الحِلو، قاری از عراق و رضوان درویش از سوریه در آن حضور دارند.
با توجه به اقبال ویژهای که مخاطبان روزهدار از پخش فصل نخست برنامه «محفل» داشتند، دستاندرکاران تولید این برنامه با دورخیز و وسواسی خاص پیگیر روند تولید فصل جدید این برنامه بودند. اکنون ضبط این برنامه به پایان رسیده است و مراحل تدوین را پشت سر میگذارد تا همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان، ساعتی قبل از اذان مغرب و هنگامه افطار، میهمان خانه روزهداران باشد. به همین مناسبت با حجتالاسلاموالمسلمین غلامرضا قاسمیان، کارشناس این برنامه، گفتوگو کردهایم که در ادامه میخوانید.
ایکنا_ معمولاً در بین مجموعههای موفق این نگرانی وجود دارد که برای قسمت دوم توفیق قبل حاصل نشود؛ آیا شما هم این نگرانی را داشتید؟
این نگرانی را از پیشتولید فصل اول داشتیم، اما نکته آن این بود که من به اخلاص خود شک داشتم. حداقل برای من محفل یک، نکات خیلی بارز و مهمی داشت؛ یکی خود قرآن بود و اینکه این کتاب، ذکر مبارک است و موجب برکت در برنامه محفل شده بود. همه یک حس مخلصانه داشتیم، چراکه احساس میکردیم شاید این برنامه موفق نشود و این حس یک اخلاص در گروه اجرایی و عوامل برنامه ایجاد کرده بود.
خدا به این کار برکت داد؛ لذا نگران اخلاص خودم بودم، هر چند میدانستم که این ذکر مبارک جای خودش است، اما آیا من مجدد میتوانم با اخلاص در صحنه حاضر شوم؟ یا به دنبال در صحنه بودن یا به اصطلاح رسانهایها دوربین دزدیدند بودم؟
محفل یک تجربه عجیب و بزرگی برای ما بود، چراکه همیشه این القا میشد که پیامهای قرآنی را در لابهلای دیگر موضوعات پنهان کنید و بعد آنها را تبلیغ کنید؛ اما برنامه محفل یک خط بطلان به این تفکر کشید و نشان داد لزومی به این کار نیست، بلکه اگر شما قرآن را با همین متد خودش ارائه دهید، موفق خواهید شد. ما هم کار عجیبی نمیکردیم و تنها تفسیر قرآن میکردیم، چراکه اصل کار قرآن بود.
مردم همین را میخواهند. طی این برنامه آنقدر به قرآن علاقهمند شدم هرچند که علاقه داشته و دارم اما آنقدر اعتماد به نفس پیدا کردم که بعد از آن با انصراف از خیلی امور، تنها به بحث قرآن میپردازم. این برنامه این اعتماد به نفس را به ما داد که همه زندگیمان از این به بعد فدای قرآن، کار قرآنی شود و هرجا که هستیم به تناسب کار قرآنی کنیم.
ایکنا_ سوژههایی که طی برنامه محفل دو مشاهده کردید و افرادی که معرفی شدند چه تفاوتی با سال قبل داشتند؟ بهتر بودند یا ضعیفتر؟
به دلیل اینکه گروه سوژهیاب از چند ماه پیش کار را آغاز کرده بود، قطعا سوژهها پایینتر از سال قبل نیست و بالاتر است؛ البته توقع مردم هم بالاتر است؛ اما اینکه توقع مردم با سوژهها بخواهد تلاقی کند بحث دیگری است.
ایکنا_ امسال این صحبت بود که تغییراتی در بین داوران صورت گیرد شما چه پیشنهادی در این عرصه داشتید؟
حمل بر خودستایی نشود، اما داوران، بسیار تراز هستند؛ هر چند ابتدا این بحث بود که داوران یا میزبانان تغییر کنند، اما ترجیحا ترکیب بازی برنده را هیچ تهیهکنندهای بر هم نمیزند. امروز حامد شاکرنژاد جزو برترین قاریان دنیا است یا آقای حسنین الحلو فعال در عتبه عباسیه و قاری است که با لهجه عربی فارسی صحبت میکند و این برای مردم جذابیت دارد و یا آخوندی مانند من، هم قرآن میخواند و هم تفسیر میگوید برای مردم ممکن است جذاب باشد و یا آقای احمد ابوالقاسمی از بزرگان معلم قرآن کشور است که ایشان به نوعی تلاوت بسیاری از قاریان جامعه را زنده کرد و یا در انشاد آقای رضوان درویش یکی از شیخالانشادهای دنیا است.
اگر قرار شد در سالهای بعد این داوران و ترکیب به هم بخورد باید ترکیبی از همین جنس باشد. از این جهت نگران نیستم بلکه نگران این هستم که اگر ترکیب میزبانی به هم بخورد برنامه اقتدار خودش را در میز داوری از بین میبرد. چراکه در اینجا همه داوران حرفهای هستند و باید فیالبداهه شروع به صحبت کردن و حرفزدن کنند. داوران صحنه را رصد میکنند که چه موضوعی را بیان کنند؟ در میز داوری افراد باید مانند تیرانداز حرفهای باشند که بتوانند به موقع شکار کنند و این قابلیت در میز داوری محفل در بین پنج داور مشهود است.
ایکنا_ هر برنامه موفقی منتقدانی دارد و نقدهایی را به همراه دارد و شاید به خود شما هم نقدهایی شده باشد. برخی از این نقدها به ویژه غیر منصفانهترین نقدی که شده است، بیان کنید.
طبیعی است که نقدهایی وجود داشته باشد، اما گاهی نقدهایی است که انسان احساس معاند بودن میکند؛ البته نه با قرآن بلکه گویی میخواهند چیزی را به هم بزنند. گاهی یک برنامه نمیتواند همه موضوعات را پوشش دهد و یک خط اصلی را در نظر میگیرد و روی همان خط ادامه میدهد. این شیوه ممکن است برخیها را جذب نکند. برخی هم نسبت به خود بنده نسبت به برنامه نقد میکردند و نقدشان هم در نوع خودش وارد بود، اما حجم نقدها را در محفل یک خیلی کم دیدم. نسبت به خود من هم نقدهای اندکی میشد و گاهی برخی بودند که نسبت به [آواز] خواندن من موضع داشتند و اینکه چرا من در برنامه میخوانم، البته نقدها در کنار پالسهای مثبتی بود که میشنیدم. پاسخ من هم این بود که بنده خودم هستم و در صحنه بازیگری نمیکنم.
نقد دیگری هم وارد بود و آن نسبت به کم بودن حجم مطلب در این برنامه است. باید گفت چنین برنامههای با این شکل که تلاش میکند حال خوب را ترویج دهد و نکات ضربهای گفته شود، ممکن است کمتر از حد انتظار برخی باشد. اما ما هم نمیتوانیم بیش از یک زمان مشخص صحبت کنیم. البته ما این را پذیرفتیم که نباید زیاد صحبت کنیم، بلکه باید ضربهای و مؤثر صحبت کنیم. در محفل دو این اتفاق میافتد که هرکس تمایل دارد نسبت به موضوعات مطرح شده در برنامه بیشتر بداند، قسمتی به عنوان «مثبت محفل» تهیه شده که میتواند با مراجعه به آنجا چیزهای بیشتری را در خصوص موضوعات ارائه شده یاد بگیرد و پیگیری کند.
گفتوگو از صدیقه صادقین
فیلمبردار: حامد عبدلی
تنظیم: وهاب خدابخشی
انتهای پیام