به گزارش ایکنا از بوشهر، حجتالاسلام والمسلمین سیدابراهیم شفقتپور، کارشناس فرهنگی ادارهکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان بوشهر، امروز ۷ بهمنماه، در نمازخانه این ادارهکل در جمع کارکنان، ایام حزن و سوگواری شهادت عقیلة العرب و اسوه صبر و شجاعت و مقاومت را تسلیت گفت و اظهار کرد: حضرت زینبکبری(س) با روحیه ولایتمداری و مقاومت و بصیرت دینی توانست در صحنه کربلا کاخهای تکفیری و تزویر کفار و دشمنان اسلام و قاتلان زشتصفت را درهم شِکند.
کارشناس فرهنگی ادارهکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان بوشهر با بیان این مطلب که حضرت زینبکبری(س) نماد عملی و علمی توحیدمحوری و سفیر ایمانی و مروج حکومت اسلام ناب محمدی(ص) بود، افزود: حضرت عقیلة العرب با روشنگری قرآنی و روایتگری و آیندهنگری از وضعیت افول و تزلزل حکومتهای باطل خبر داد و همانطور که تاریخ گواه است این بانوی علوی و فاطمی با صبر و استقامت خود در واقع توانست بهعنوان بهترین مدافع تبیینگری از خون حضرت ثارالله(ع) و دیگر شهدای کربلا شد.
وی گفت: عصر عاشورا هنگامی که حضرت زینب بنت امیرالمؤمنین(ع) مشاهده کرد حضرت امام حسین(ع) در روی زمین افتاده و دشمنان اطراف پیکر وی را با هدف کشتن ایشان گرفتهاند، از خیمه بیرون آمد و پسر سعد که فرمانده لشکر دشمن بود را این گونه مورد خطاب قرار داد که «یابن سَعد! اَیقتَلُ اَبُو عبداللّه وَ انتَ تَنظُرُ اِلَیهِ؟، فرزند سعد! آیا ابوعبداللّه کشته میشود و تو تماشا میکنی؟!»؛ ولی او هیچ جوابی نداد.
حجتالاسلام شفقتپور ادامه داد: حضرت زینب (س) فریاد برآورد که «وای برادرم! وای سرورم! وای اهل بیتم! ای کاش آسمان بر زمین واژگون میشد! و ای کاش کوهها خُرد و پراکنده بر هامون میریخت...، ای پیامبر! اینان دختران شمایند که به اسیری میروند. اینان فرزندان شمایند که با بدنهای خونین، روی زمین افتادهاند و باد صبا بر پیکر آنان میوزد!...سپس عرضه داشت که ای رسول خدا! این حسین بن علی است که سرش را از قفا بریدهاند و عبا و ردایش را به غارت بردهاند. پدرم فدای کسی که سپاهیان او را غارت کردند، سپس خیمهگاهش را سرنگون ساختند! فدای آن مسافری که دیگر امید بازگشتش نیست!.»
وی با تبیین مقام و کرامت حضرت زینب(س)، بیان کرد: حضرت زینبکبری(س) در رزمایش جبهه حق و قیام عاشورای حسینی واژه عینی «إیَّاکَ نَعْبُدُ وإیَّاکَ نَسْتَعِین» بود و سخنها و نالهها و خطبههای وی، دوست و دشمن را تحت تأثیر قرار داد و همگان را به گریه واداشت.
سیدهفردوس رضوی
انتهای پیام