سکوت مرگبار فمینیست‌ها در قبال ظلم به زنان غزه
پارادوکس‌های موضعی و رفتاری در فمینیست‌های متأخر که فرزندان فکری سیمون دوبووار هستند، در نسبت با زنان و حقوق آنها دیده شده و می‌شود؛ همانطور که امروزه شاهد سکوت مرگبار فمینیست‌ها در قبال ظلم‌های عدیده‌ای که نسبت به زنان غزه می‌شود، هستیم.
صغری عاشوری، کارشناس ارشد مطالعات زنان در یادداشتی به پارادوکس‌ها و تضادهای رفتاری فمنیست‌ها در رابطه با حقوق زنان پرداخته و در اختیار ایکنا قرار داده است. مشروح این یادداشت را در ادامه می‌خوانید.
«خالد بیدون، استاد حقوق دانشگاه آریزونا در توئیتی به ساکت بودن فمینیست‌های غربی در برابر جنایاتی که صهیونیست‌ها علیه زنان غزه اعمال می‌کنند واکنش نشان داد. وی در این توئیت نوشت: چرا فمینیست‌های غربی در مورد حقوق زنان در ایران بسیار پر هیاهو هستند، اما در مورد قتل عام کودکان، دختران و زنان غزه ساکتند؟»
آقای خالد بیدون سؤالی پرسیدند که پاسخ آن به عقبه فمینیست‌های غربی به ویژه سیمون دوبووار؛ مادر فمینیسم متأخر و مواجهه او با جمهوری اسلامی باز می‌گردد. در واپسین ماه‌های پیروزی انقلاب اسلامی برخورد‌های زاویه‌دار و رادیکال مآبانه سیمون دوبووار در مقابله با اسلام، حجاب و انتخاب زنان ایرانی به وضوح قابل مشاهده بود. وی که در بازه زمانی پیروزی انقلاب اسلامی، رئیس کمیته بین‌المللی حقوق زنان بود چند نماینده را برای دیدار با امام خمینی(ره) راهی ایران کرد. حضرت امام دیدار با آنها را مشروط بر رعایت حجاب پذیرفتند، اما برخی از آن نمایندگان این شرط را نپذیرفتند و اصرار به دیدار داشتند، سیمون دوبووار نیز به تمام آنها تأکید کرد که هیچکدام روسری سر نکنند و به دیدار اصرار کنند، لذا دیدار لغو شد. در این حین سیمون دوبووار با استفاده از ابزار تبلیغاتی، حجاب و قانون حجاب را مایه زورگویی جمهوری اسلامی بر زنان قلمداد کرد.
می‌توان چنین گفت که نقطه مقابله غرب و ابزار‌های رسانه‌ای با جمهوری اسلامی با عنوان حقوق زنان و حجاب سیاسی از کنش ریاکارانه سیمون دوبوواری رقم خورد که باوجود آنکه تلاش می‌کرد، مشروعیت جمهوری اسلامی را با علم حجاب اجباری زیر سؤال ببرد، اما خود به تمام زنان فرستاده‌اش حتی آنها که پوشش سر را رعایت کرده بودند تا با امام خمینی(ره) دیدار کنند، زورگویانه و آمرانه به عدم پذیرش روسری و اصرار به دیدار با امام خمینی(ره) با همان شمایل بی‌حجاب تأکید کرده بود!
پارادوکس‌های رفتاری دوبووار در مقابل حقوق زنان و عدم زورگویی به آنها در عین آنکه خودش به زنان زیادی همچون زنان تیم فرستاده‌اش زور می‌گفت، به طور مکرر مشهود بوده است. پارادوکس‌های موضعی و رفتاری برای هر شخصی ممکن است گاهی دیده شود، اما در فمینست‌ها به ویژه فمینیست‌های متأخر که فرزندان فکری سیمون دوبووار هستند، در نسبت با زنان و حقوق آنها دیده شده و می‌شود؛ همانطور که امروزه شاهد سکوت مرگبار فمینیست‌ها در قبال ظلم‌های عدیده‌ای که نسبت به زنان غزه می‌شود، هستیم.
انتهای پیام
