فرزندانتان را يارى كننده دين خدا تربیت کنید

به گزارش ایکنا از همدان، شهید جعفر آرتیمانی در سال 1344 در خانواده‌ای مذهبی در محله امامزاده عبدالله شهر همدان به دنیا آمد، از کودکی در جلسات دینی و مذهبی شرکت می‌کرد، در همان کودکی به مداحی اهل بیت می‌پرداخت. دوران تحصیل او در مقطع راهنمایی مصادف با اوج گیری انقلاب اسلامی بود و در حداکثر راهپیمایی‌ها و تظاهرات علیه رژیم پهلوی حضور فعال داشت. فعالیت او پس از پیروزی انقلاب با شکل‌گیری بسیج در مساجد شروع شد و در پایگاه‌های مقاومت کعبه، امام حسین(ع) و... شرکت فعال داشت.

در مقطع تحصیلی بالاتر در انجمن اسلامی و بسیج دانش آموزی هنرستان دیباج فعالیت زیادی از خود نشان می‌داد و با شروع جنگ تحمیلی علاقه‌اش به حضور در جبهه به حدی بود که در زمان امتحانات هنرستان و دانشگاه و با این که برادرش شهید صادق آرتیمانی در جبهه جنگ حضور داشت از رفتن به جبهه دریغ نکرد. او دانشجوی رشته صنایع در آموزشكده فنی بود که از سال 60 تا 66 به طور متناوب 11 بار در سمت آرپی چی‌زن در لشکر انصارالحسین(ع) در جبهه‌های کردستان و جنوب عملیات‌های والفجر 2 و 8 و10 و کربلای 5 و...  حضور پیدا کرد.

در نهایت در عملیات کربلای 5 زخمی شد و با این که 2 ماه به پایان تحصیلات دانشگاهی وی باقی مانده بود با حضور در جبهه‌های غرب در 4 آبان سال 1366در عملیات والفجر 10 در ارتفاعات ماووت عراق به درجه رفیع شهادت نائل گشت.

در وصيت‌نامه شهید جعفر آرتيمانى آمده است:

بسم الله الرحمن الرحيم

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ. اى اهل ايمان آيا شما را به تجارتى (سودمند) كه شما را از عذاب دردناک (آخرت) نجات بخشم دلالت كنم و آن تجارت اين است كه به خدا و رسول او ايمان بياوريد و جهاد كنيد در راه خدا بامال و جان اين كار (از هر تجارت) بهتر است براى شما اگر دانا باشيد.» (صف/ آيه 10و 11)

و سرآغاز هر مطلب به نام خداوند مهربان و اما بعد با سپاس بيكران از درگاه با عظمت پروردگار كه بر ما منت نهاد و با ديگر قدم‌هاى ما را به خاک جبهه آشنا كرده و درود بيكران بر محمد مصطفى(ص) رسول خدا و على ابن ابيطالب(ع) ولى خدا و يازده فرزند بر حقش به امامت و رهبرى امت رسول خدا(ص) و سلام بيكران بر سالار شهيدان حسين بن على (ع) يگانه حماسه ساز عاشورا؛ آرى، السلام عليک يا ابا عبدالله(ع)!

بارالها، معبودا، مولايم خود مى‌دانى كه غرق در گناه هستم و خود مى‌دانى كه ضعيف و ناتوان هستم و خود مى‌دانى كه رنجور و مسكينم و خود مى‌دانى كه به رحمت واسعه‌ات محتاجم و خود مى‌دانى كه به كرمت اميدوارم و خود مى‌دانى كه دوست دارم بر من حقير نظرى از لطف و رحمت بنمايى و گناهان بسيارم را ببخشى.

اما بعد سخنم اين است هر چند لايق سخن گفتن نمى‌باشم آرى شهيدان رفتند به جوار الله و به نحو احسن وظيفه خود را انجام دادند و وظيفه ما را خطيرتر و سنگين‌تر نمودند و اما اى شهيدان قسم به خون پاكتان كه در وادى عشق بر زمين ريخته شد راهتان را كه همانا راه سرور آزادگان و سالار شهيدان حسين(ع) است، ادامه خواهيم داد و تا آخرين قطره خون از پاى نخواهيم نشست.

و ديگر آنكه امت حزب‌‎الله بداند كه بايد پشتوانه امام امت خمينى كبير و اوامر آنها را با جان و دل پذيرا باشند و بدانند اگر اين‌ها را از دست بدهند بايد منتظر قهر خداوندى باشند همچنانكه ملت كوفه على(ع) را از دست داد مبتلا به منصور دوانیقى شد. و بعد رزمندگان كفرستيز را در تمامى جبهه‌ها يارى و پشتيبانى مى‌نماييد و به هيچ عذرى از زمان جبهه‌ها را فراموش ننماييد كه سرنوشت اسلام در اين جنگ است.

و ديگر آنكه بر امام امت عشق مى‌ورزم و او را از ته قلب دوست مى‌دارم و اوامر او را تا آنجا كه در توانم باشد اطاعت مى‌نمايم و اوست كه نجات دهنده نسل جوان است اين قيد اسارت‌ها، فسادها، اعتيادها و جهالت‌ها و... و بدانيد كه دو كس را حلال نمى‌كنم و در درگاه خداوند از آنها شكايت خواهم كرد مگر آنكه توبه نمايند. يكى آن‌هايى كه مغرضانه و آگاهانه به امام امت توهين كنند و ديگر آن كسانى كه آگاهانه بگويند اين جوان‌ها نا آگاه بودند كه به جبهه رفتند و خود را به كشتن دادند.

سلام گرم خود را نثار خانواده عزيزم مى‌نمايم و اميدوارم بر مشكلات و مصائب صبر و بردبارى پيشه سازيد و بدانيد كه صابران مقام خوبى نزد خداوند دارند و آنكه پدرم و مادرم ناراحت از اين نباشيد و اگر گلوله‌اى از دست ناپاكان روزگار بر پيكرم نشست و ناراحت از اين نباشيد كه به خون خويش مى‌غلتيم زيرا اين در خون غلتيدن براى عاشقان حسين(ع) سرى است بس عظيم و بزرگ و ناراحت از اين نباشيد كه خون بر زمين ريخت و با خاک مخلوط شد از آن مرهمى مى‌سازم و آن را به سر و صورت پر از گناهم مى‌زنم تا شايد خداوند از گناهانم در گذرد و ما را به نعمات خود بهرمند سازد و در آخر برادران و خواهرانم مرا حلال بنماييد و برايم طلب مغفرت كنيد و فراموشم نكنيد و دعايم كنيد و ان شاءالله فرزندانتان را خوب و به نحو احسن تربيت كنيد تا ادامه دهنده خط سرخ شهداى به خون خفته انقلاب اسلامى باشند و يارى كننده دين خدا.

در نهايت از تمامى دوستان و آشنايانى كه با اين حقير دوستى و نسبتى دارند طلب عفو و حلاليت مى نمايم كه ان شاءالله مقبول درگاه حق باشد. بارالها حزب الله را كه به ثارالله در لشگر روح الله براى شكستن ارتش عدوالله و استقرار حاكميت حزب الله كه زمينه ساز حكومت بقية الله است يارى بفرما.

والسلام 1366/7/12