به گزارش ایکنا، حجتالاسلام والمسلمین حسین رضاییقمی، کارشناس دینی در باب زیارت و کرامات حضرت معصومه(س) مطالبی را ارائه کرده است که در ادامه متن آن از نظر میگذرد؛
«حضرت معصومه(س) ویژگیهایی منحصر به فردی دارند. شخصیتی که در میان این همه امامزاده واجبالتعظیم، زیارتنامه ایشان از ناحیه معصوم صادر شده است. مستحضرید که در میان امامزادگان سه امامزاده زیارتنامه و نحوه زیارت قبر مطهرشان از ناحیه معصوم توصیه شده است؛ یکی وجود اقدس و نازنین حضرت ابوالفضل العباس(ع)، دیگری حضرت معصومه(س) و حضرت علیاکبر(ع) ذیل زیارت وارث. این به ما میگوید که زیارتنامه حضرت معصومه(س) یک حدیث قابل شرح و بررسی است.
یکی از ویژگیهای این زیارتنامه این است که شما وقتی دارید سلامهای ابتدایی را عرض میکنید؛ «السلام علی آدم صفوة الله، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُوحٍ نَبِيِّ اللَّهِ» سلامها نحوهاش سلام به غائب است. سلام بر آدم(ع)، سلام بر نوح(ع)، سلام بر عیسی(ع)، سلام موسی(ع) اما وقتی میرسید به سلام به وجود نازنین حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) شما سلامتان جنبه حاضر میگیرد. «السلام علیک یا رسولالله(ص)» در صورتی که شما قبر وجود نازنین رسول الله(ص) را زیارت نمیکنید، شما آمدید قبر مطهر یکی از نوادگان حضرت رسول(ص) را زیارت میکنید، اما سلام، سلام حاضر است.
سلامهای بعدی هم همین صورت را دارد، یعنی سلام به امیرالمومنین(ع) سلام به صدیقه مرضیه(س) سلام به حضرات عصمت و طهارت باز جنبه حضوری پیدا میکند. گویی شما دارید به وجود نازنین پیغمبر(ص) و همه اهل بیت(ع) در زیارت حضرت معصومه(س) سلام میکنید. این یک نکته بسیار مهمی است، یعنی همان تعبیر وجود نازنین امام صادق(ع) که حضرت میفرماید: برای خدا حرمی است مکه، برای پیغمبر(ص) حرمی است مدینه، برای وجود نازنین امیر عالم علی ابن ابیطالب(ع) حرمی است کوفه، اما برای ما اهل بیت(ع) حرمی است به نام قم.
شهر قم شهری است دارای ویژگیهایی خاص. چهل روایت در تعریف و تمجید قم داریم و اینگار هرکسی دلتنگ زیارت هر یک از حضرات اهل بیت(ع) شد، میتواند کنار مضجع مطهر حضرت معصومه(س) عرض ادب کند.
خیلی مواقع ما ایرانیها دلتنگ کربلا میشویم گاهی مواقع دلتنگ مدینه میشویم، گاهی مواقع دلمان پر میکشد برای ایوان نجف؛ همان ایوانی که گاهی مواقع توفیق داریم میرویم و میگوییم «ایوان نجف عجب صفایی دارد/ حیدر بنگر چه بارگاهی دارد». گاهی حتی دلتنگ زیارت علی ابن موسی الرضا(ع) میشویم. اگر قم در دسترس است، بیا حضرت معصومه(س) و همه اهل بیت(ع) را زیارت کن. اگر یک زمانی هوای بقیع کردی زیارت چهار امام معصوم مدفون در آن، قم به زیارت بیا. بیا بگو «السلام علیک یا بنت رسول الله». اینجا زیارت همه اهل بیت(ع) را داریم.
یک نکته دیگری که باید در زیارتنامه حضرت معصومه(س) خیلی مورد توجه قرار گیرد. حضرت در یکی از فرازهای زیارت میفرماید: «یَا فاطمة اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ» دو تا نکته اساسی این فراز دارد، یکی شما درخواست میکنید یا حضرت معصومه(س) قربانتان بروم، آمدم از راه دور از راه نزدیک. میگویی فاطمه معصومه(س) من را در بهشت شفاعت کن «فیالجنه» این اتفاقا تعبیر و عین تعبیر روایاتی است که به ما رسیده است. چون چهار امام معصوم به زیارت یک امامزاده دعوتمان کردند. حتی قبل از ولادت حضرت معصومه(س)، امام صادق(ع) ما را دعوت کرده است. گفته از ذریه من از نسل من، از نوه من در قم مدفون خواهد شد. حضرت دارد، تشویقمان میکند که قم به زیارت ایشان برویم. حضرت میفرماید: «مَنْ زارَ المعصومه بِقُمّ فَلَهُ الجَنَّه؛ کسی که حضرت معصومه(س) را زیارت کند بهشت بر آن واجب است».
در بعضی از تعابیر داریم، «عارفاً بحقها» معرفت آن شخصیت را داشته باشید. بدانید زیارت چه کسی میروید. اما بعضی از مواقع هم نه این قید را ندارند و میفرمایند: «فَلَهُ الجَنَّه» در زیارتنامه همین مفاد را دارد، میگوید: ببین شیعه امیرالمومنین(ع)! آمدی از شهرهای دور و نزدیک به قم آمدی. حرم حضرت معصومه(س) آمدی. خوش آمدی. بهشت تو تضمین شده است. در زیارتنامه در مراتب بهشت وارد چانهزنی و درخواست میشوی، «یا فاطمة تشفعی فل الجنه» تو بهشت من را شفاعت کن. بله بهشت جایگاهایی متفاوتی دارد. بهشت پایین دارد، متوسط دارد، فردوس اعلاء هم دارد. یا فاطمه معصومه(س) من دوست همنشین شما باشم، میخواهم با اجداد شما در بهشت مأنوس باشم. بهشت برای افرادی که مجوز ورود دارند، قطعا آماده است، اما گفت «خال مهرویان سیاه، هر دو جانسوزند/ اما این کجا و آن کجا.» پایین پا کجا و بالای سر کجا خیلی فرق دارد. پس حضرت دارند به ما یاد میدهند که ما درخواست کنیم و این مراتب برای حضرت معصومه(س) یک اتفاق خیلی سهل و آسان است.
نکته بعدی این زیارتنامه این است که آن فقره «فان لک عندالله شأن من شأن» تو یک شأنی داری از آن شئون، یعنی ببین یا حضرت معصومه(س) «جعد فداک» شما را معصوم نمیدانم. چهارده معصوم منحصرا اما شما از آن شئون دارید از آن ویژگیها دارید و از آن خرمن بابرکت خوشه چیدید. گفت: «این همه آوازهها از شه بود/ گرچه از حلقوم عبدالله بود» شما سر آن سفره متنعم بودید و بزرگ شدید. لذا برای همین محترم هستید، عزیز هستید. شما میتوانید مقام شفاعت داشته باشید، اجازه بدهید یک نکته کرامت گونه از حضرت معصومه(س) عرض کنم. میگویند در قم خیلی کمبود فراوانی آمده بود، گرفتاری پیش آمده بود، حیوانات میمیردند. یک زمانی همه اهل قم آن زمان آمدند در حرم، بزرگان آمدند، حتی حیواناتشان را داخل حرم آوردند، متوسل به وجود اقدس و نازنین حضرت معصومه(س) شدند، خانم به داد ما برس باران نمیبارد، مزارع ما دارد خشک میشود خشک شده علوفه برای حیوانات نداریم، خودمان گرفتار بیآبی هستیم خانم به فریاد ما برس خیلی خواهش کردند، خیلی التماس کردند میگویند یک شب میرزا قمی (ره) که از علما و بزرگان قم و مدفون در قم هست میگوید به خواب یکی از بزرگان قم آمد. گفت: اگر میخواهید اتفاق مثبتی بیفتد باران ببارد و این بلا دفع شود، بیاید سر قبر من و از من بخواهید. شفاعت همه عالم با حضرت معصومه(س) است شفاعت شما قمیها با من میرزا است، یعنی یک مقدار لقمه را بزرگتر از دهان خودتان برداشتید حضرت معصومه(س) شفاعتش برای همه عالم است. این بانوی کرامت، این خانمی که آنقدر ویژگی دارد که گفت: «کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست/ که تر کنم سر انگشت و صفحه بشمارم» آنقدر مهم و با عظمت این بانوی بزرگوار که هر کسی از علمای شیعه در این هزار سال اخیر هر کسی به جایی رسیده و نکته علمی دریافت کرده و در این مسیر خودش هدایت شده و دیگران را هدایت کرده و سر خان گسترده این بانوی کرامت بوده است.
اجازه دهید در انتها من یک کرامت از مرحوم آیت العظمی مرعشی نجفی (ره) تقدیم نگاه مهربانتان کنم میدانید که این مرد بزرگوار سالها چندین دهه امام جماعت حرم حضرت معصومه(س) بود. این سید بزرگوار عالم جلیل القدر میگوید من یک زمانی گرفتاری مالی زیادی داشتم. بنا بود دخترم را عروس کنم و در تهیه جهیزیه مانده بودم. یک زمانی خیلی از کوره در رفتم شروع به شکایت کردن از حضرت معصومه(س) کردم که خانم به فکر ما نیستی؟ توجه به ما نداری و از این صحبتها. در عالم رویا دیدم حرم حضرت معصومه(س) را خادمان آماده میکنند و شمعدان میچینند. اسپند و کندر دود میکنند. گویی آماده برای حضور یک بزرگی هستند. دیدم حضرت معصومه(س) خودشان تشریف میآورند. آقای مرعشی میگوید من قبلاً هم در عالم رویا حضرت معصومه (س) را دیده بودم و خیلی مانند مادرم حضرت زهرای اطهر بود. حضرت زهرا(س) را در عالم رویا دیده بود. خانم بالای مجلس نشستند و مرا به اسم صدا زدند. آسید شهاب، بیا. چقدر قشنگ است که انسان را این طوری صدا بزنند. گفت: «گر طبیبانه بیایی به سر بالینم به دو عالم ندهم، لذت بیماری را». خب عمه بزرگوار من هستند. آمدم و سرم را روی دامن حضرت معصومه(س) گذاشتم. حضرت مرا مورد تفقد قرار داد. فرمود چه زمانی ما به فکر تو نبودیم؟ ما همیشه به فکر تو هستیم. میگوید با صدای در از خواب پریدم. دیدم یکی از بازاریان قم هست. گفت: حاج آقا چطور هستی؟ گفتم: الحمدلله. گفت: دوست دارم به شما یک مبلغی تقدیم کنم. اختیار آن هم در اختیار خودتان باشد. هر طوری صلاح دانستید، هزینه کنید. این خدمت شما و از من خداحافظی کرد و رفت. پول خوبی بود و برای تهیه جهیزیه کاملا جواب داد. حالا من بودم و خجالتی که الان میخواهم بیایم بیرون و سلام دوباره حضرت معصومه(س) بدهم. رفقا آنها ما را میبینند، هوای ما را دارند. نگران ما هستند. دغدغه نسبت به ما دارند. منتها این مسیر نباید یک طرفه باشد. چقدر ما به فکر آنها هستیم؟ چقدر دعاگو آنها هستیم؟ چقدر در زیارتشان مودب هستیم؟ چقدر به آدابی که برای زیارت طراحی کردند مقید هستیم؟ چقدر حاضریم سرهایمان را پایین بیندازیم و از صمیم دل عرض ادب، عرض خضوع و خشوع کنیم؟ چقدر دغدغه آمدن به زیارت داریم؟ اگر کسی محبوب دلش را مدتی نبیند چقدر عاشقانه دغدغمندی و دلشوره دارد. گفت: «عاشق که شد؟ که یار به حالش نظر نکرد/ ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست» اگر این گفتوگوی ما و این مطلبی که این چند دقیقه تقدیم کردم، فقط این باشد که یک لحظه دلهای شما را بلرزاند و شما را هوای قم کند، برای من و دودمانم بس است.»