شجاعت در اجرای حق انسان را نجات می‌دهد + صوت
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با بیان اینکه شجاعت در انجام حق انسان را نجات می‌دهد، گفت: اگر انسانی با خودش روراست باشد و توهم حق از وجودش برود، بی‌درنگ و به ناچار موحد می‌شود.
به گزارش خبرنگار ایکنا، جلسه دوره «توحید در مراتب رشد» از سلسله جلسات «در محضر قرآن کریم» ویژه مربیان، فعالان فرهنگی، فارغ‌التحصیلان، دانشجویان و دانش‌آموزان پایه دهم به بالای مساجد شب گذشته، 30 مهرماه، با سخنرانی احمدرضا اخوت، مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با موضوع سوره رعد برگزار شد.
اخوت با اشاره به تفاوت آرزو با دعا گفت: می‌شود آرزوها را دعا کرد، دعا خاصیتش این است که به اراده متصل است، یکی از کلمات کلیدی سوره رعد دعاست. در حوزه مباحث توحیدی دعا یکی از نکات اصلی است. به گفته امیرالمؤمنین(ع) انسان فقط مالک دعایش هست و گویا همه آن چیزی که انسان دارد با دعایش می‌سنجند.
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران ادامه داد: یکی از کلمات دیگری که در سوره رعد اهمیت دارد یقین است. یقین حقیقت نازل شده است که محکم بودن آن قابل باور باشد. وقتی می‌خواهند بگویند کسی یقین دارد یا ندارد می‌گویند یوقن. یقین هر گزاره درست و محکمی است که از طرف خدا نازل شده و قابل باور است.
بیشتر بخوانید:
زمینِ بلازمان؛ ویژگی عجیب سوره رعد + صوت
وی با طرح این سؤال که آیا همه انسان‌ها می‌توانند یقین داشته باشند؟ گفت: هر کسی می‌تواند در اندازه خودش یقین داشته باشد. یقین به لقای رب یعنی چه؟ یعنی می‌رسد آن روزی که من با تمام وجود باور کنم که خدا هست. بعضی کلمات آنقدر مهم هستند که آدم باید مرتب بشنود و با آنها ارتباط بگیرد. دعا موتور حرکت انسان و یقین به لقای رب هم سوخت حرکت انسان است یعنی برای اینکه دعایتان موحدانه باشد، باید روی یقینتان کار کنید.
اخوت با اشاره به آیات «هُوَ الَّذِی يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَ يُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ؛ اوست كسى كه برق را براى بيم و اميد به شما مى نماياند و ابرهاى گرانبار را پديدار مى‌كند»، (رعد/12) «وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَنْ يَشَاءُ وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِی اللَّهِ وَ هُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ؛ رعد به حمد او و فرشتگان [جملگى] از بيمش تسبيح مىگويند و صاعقه‌ها را فرو مىفرستند و با آنها هر كه را بخواهد، مورد اصابت قرار مىدهد در حالى كه آنان درباره خدا مجادله مى‌كنند و او سخت كيفر است» (رعد/13)، بیان کرد: وقتی رعد و برق می‌زند شما بعضی وقت‌ها خوشحال می‌شوید و بعضی وقت‌ها هم می‌ترسید، چون خبر از رحمتی دارد و بعضی وقت‌ها هم خطرناک است.
وی به آیه 14 سوره رعد «لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا يَسْتَجِيبُونَ لَهُمْ بِشَيْءٍ إِلَّا كَبَاسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْمَاءِ لِيَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ؛ دعوت حق براى اوست و كسانى كه [مشركان] جز او مىخوانند هيچ جوابى به آنان نمىدهند مگر مانند كسى كه دو دستش را به سوى آب بگشايد تا [آب] به دهانش برسد در حالى كه [آب] به [دهان] او نخواهد رسيد و دعاى كافران جز بر هدر نباشد»، اشاره و عنوان کرد: فقط خداست که صاحب دعوت حق است و شما می‌توانید به سمت امر ثابت محکمی طلب داشته باشید. اگر غیر خدا را طلب کنید، اجابت نمی‌شود، یکی از چیزهایی که باید انسان بلد باشد، این است که بداند: «لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا يَسْتَجِيبُونَ لَهُمْ بِشَيْءٍ».
اخوت اظهار کرد: هر کسی به اندازه یقین‌های زندگی‌اش می‌تواند دعا داشته باشد و دعاهایش را به سمت دعوت حق بکشاند. یقین‌هایتان را بنویسید. مثلاً یکی از یقین‌های من «هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ»، (الرحمن/60) است، یقین یعنی یک گزاره محکم و یک حکم، یعنی حتماً انجام می‌شود؛ بنابراین طبق این آیه ایجاب می‌شود من محسن باشم و محسن بودن شرط عقل است، چون هیچ کسی نمی‌خواهد مقدراتش سوء باشد.
وی ادامه داد: هرکس هر کاری می‌کند بر اساس یک گزاره‌ای آن را انجام می‌دهد و اگر آن گزاره بی‌اعتبار باشد، یعنی ارزش نداشته باشد و گزاره الهی نباشد، به دعای سوء گرفتار می‌شود. هر کار خیری از نیتش خیر می‌شود، هر قدر نیت خیر را قوی‌تر و عمیق‌تر کرد کار خیر با ارزش‌تر می‌شود. نیت هر کار به طور مستقیم با دعا برای آن کار ارتباط دارد، نیت جنبه ظاهرکننده دعاست. نیت هر کار به طور مستقیم با دعا برای آن کار ارتباط دارد. نیت جنبه ظاهرکننده دعاست.
تقویت دعا با نیت
اخوت با بیان اینکه نیت هم دعا را تقویت و هم عمل را خالص می‌کند، گفت: دفترچه‌ای برای نوشتن گزاره‌های یقینی‌تان داشته باشید، اگر کسی این کار را کند ظرفیت دنیا برای عطا کردن بی‌نهایت است و انسان می‌تواند طوری زندگی کند که هر شب و روزش را لیلة‌القدر کند، این ظرفیت انسان است. انسان می‌تواند به جایی برسد که به هر آنچه که اراده کند برسد هم دنیایی و هم آخرتی، مخصوصاً آخرتی‌ها حتماً اتفاق می‌افتد.
وی بیان کرد: در سوره دو کلمه دیگر هم در راستای حرف‌های ما هست؛ حق و باطل. حق آن است که هست، «هست» خیلی کلمه خاصی است. جمع نمی‌شود دو تا هم نمی‌شود. هر چیزی هم که می‌فهمیم به واسطه هست می‌فهمیم، هست را بردارید همه گزاره‌ها از بین می‌رود. هر صفتی با هست اسم شده و هر فعلی با هست، فعل شده است.
اخوت اظهار کرد: توهم «هست» را باطل می‌گویند، آنی که یقین دارد سر و کارش با حق است و آنی که یقین ندارد پر از توهم است. اگر کسی در دنیا لذت بخواهد، باطل است. دنیا لذت نیست، اگر کسی در دنیا لذت پایدار بخواهد او باطل را خواسته است. می‌شود دعا به سمت باطل یا به سمت حق برود.
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران بیان کرد: هر جایی که انسان توجیه المسائلش باز باشد، سعی می‌کند که بی‌دلیل کار خودش را حق جلوه دهد و دلیل محکمی ندارد، این را باطل می‌گویند. ما داریم با باطل زندگی می‌کنیم، هر چقدر که انسان حقایق عالم را بداند و اطمینان و ایمان داشته باشد، بیشتر در مدار حق قرار می‌گیرد و هر قدر از این حقایق عالم بی‌خبر باشد و به تبع آن نتواند ایمان داشته باشد، بیشتر در مدار باطل قرار می‌گیرد.
وی با اشاره به آیه اول سوره رعد «المر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ» عنوان کرد: هر چیزی که خدا به پیامبر نازل کرده حق می‌شود. اگر انسانی با خودش روراست باشد و توهم حق از وجودش برود بی‌درنگ و به ناچار موحد می‌شود. این حق مصدری دارد، خداست و غیر خدا نیست. اگر اسم ناپاکی را پاکی را گذاشتی، آخر هم ناپاک پاک نمی‌شود، انسان باید با خودش روراست باشد. یک موقعی آدم باید بیدار شود، شجاعت در انجام حق انسان را نجات می‌دهد.
اخوت با بیان اینکه هر کسی پروردگارش را استجابت کند خیر می‌بیند، آیه 18 سوره رعد «لِلَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمُ الْحُسْنَى وَالَّذِينَ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُ لَوْ أَنَّ لَهُمْ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ أُولَئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ؛ براى كسانى كه پروردگارشان را اجابت كردهاند، پاداش بس نيكوست و كسانى كه وى را اجابت نكردهاند، اگر سراسر آنچه در زمين است و مانند آن را با آن داشته باشند، قطعاً آن را براى بازخريد خود خواهند داد آنان به سختى بازخواست شوند و جايشان در دوزخ است و چه بد جايگاهى است» را خواند و گفت: غیر از خدا چیزی سزاوار یقین نیست.
وی تکلیف این هفته را بیان و اظهار کرد: دفترچه یقین درست کنید و در آن گزاره‌های یقینی‌تان را از سوره یوسف استخراج کنید. گزاره‌ها را بنویسید و طوری بنویسید که در ذهنتان جا شود. گزاره‌هایی را از سوره رعد را به عنوان گزاره‌های یقینی بنویسید که کاملاً آن را فهمیده باشید. اگر چیزی را نفهمیدید اصلاً آن را ننویسید. هر وقت فهمیدید آن را بنویسید.
تعیین مقدراتی به واسطه گناه
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت اظهار کرد: وقتی کسی در دوره‌ای از زندگی‌اش گناه می‌کند، مقدراتی برایش تعیین می‌شود که در آینده حتی با توبه هم اثرش رفع نمی‌شود، خدا مهربان است اما نه اینطور، توقع بی‌جایی است، دلیلش این است که فکر می‌کنیم 60 سال زندگی می‌کنیم و فکر نکردیم که هر لحظه ممکن است بمیریم، زندگی را به سبک مرگ انتخاب نکردیم. بعضی وقت‌ها اینقدر انسان در گناه زیاده‌روی می‌کند که خودش هم می‌داند، مثلا آنقدر مشروبات الکی می‌نوشد که سرطان می‌گیرد، خب با توبه هم سرطانش خوب نمی‌شود، این اثر گناهش است.
انتهای پیام
