بيستم صفر، روز اربعين و به قول شيخ مفيد و شيخ طوسى روز رجوع حرم (خانواده) امام حسين(ع) از شام به مدينه و روز ورود جابر ابن عبد اللّه انصارى به كربلا براى زيارت امام حسين(ع) است. شيخ طوسى در كتاب تهذيب و مصباح از امام حسن عسکرى(ع) روايت كرده نشانههاى مؤمن پنج چيز است؛ ۵۱ ركعت نماز گذاردن كه مراد ۱۷ ركعت واجب و ۳۴ ركعت نافله [مستحب] در هر شب و روز است، زيارت اربعين، و انگشتر به دست راست نمودن و پيشانى را در سجده بر خاك نهادن و بلند گفتن«بسم اللّه الرّحمن الرّحيم».
كيفيت زيارت حضرت امام حسين(ع) در روز اربعين به دو صورت رسيده است؛ اول زيارتى است كه شيخ در دو كتاب تهذيب و مصباح از صفوان جمّال روايت كرده كه از امام صادق(ع) رسیده است و دوم زیارتی است که سيد ابن طاووس گفته است كه من براى زيارت اربعین وداعى يافتهام كه مخصوص به اين زيارت است و بايستى پيش روى ضريح و بگويى: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى وَصِيِّ رَسُولِ اللَّهِ؛ سلام بر تو اى پسر رسول خدا! سلام بر تو اى پسر على مرتضى جانشين رسول خدا».
«السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ الْحَسَنِ الزَّكِيِّ؛ سلام بر تو اى پسر فاطمه زهرا سرور زنان جهان! سلام بر تو اى وارث امام حسن پاك».
«السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ شَاهِدَهُ عَلَى خَلْقِهِ؛ سلام بر تو اى حجت خدا در زمين و گواه او بر آفريدهها».
«السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الشَّهِيدَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ وَ ابْنَ مَوْلَايَ؛ سلام بر تو اى ابا عبد اللّه شهيد! سلام بر تو اى مولاى من و پسر مولاى من».
«أَشْهَدُ أَنَّكَ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ؛ گواهى مىدهم كه تو نماز را به پا داشتى و زكات دادى و امر به معروف و نهى از منكر كردى».
«وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ، وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ أَتَيْتُكَ؛ و در راه خدا جهاد نمودى تا اينكه امر يقين تو را فرارسيد و نيز گواهى مىدهم كه تو دليل روشن از سوى پروردگارت داشتى». و اگر از دور زيارت می كند، بايد بگويد:
«توجّهت إليك يَا مَوْلَايَ زَائِراً وَافِداً رَاغِباً مُقِرّاً لَكَ بِالذُّنُوبِ؛ اى مولاى من! اكنون من به عنوان زائر، واردشونده، گراينده، اقراركننده به گناه و گريزان از خطا».
«هَارِباً إِلَيْكَ مِنَ الْخَطَايَا لِتَشْفَعَ لِي عِنْدَ رَبِّكَ؛ به درگاه تو آمدهام تا در نزد پروردگارت از من شفاعت كنى».
«يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً، فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَاماً مَعْلُوماً وَ شَفَاعَةً مَقْبُولَةً؛ اى پسر رسول خدا! درود خدا بر تو در حال حيات و مرگ تو، زيرا تو در نزد خدا از مقام معلوم و شفاعت مورد پذيرش برخوردارى».
«لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَكَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ هتك حَرَمَكَ وَ غَصَبَ حَقَّكَ؛ خداوند كسانى را كه به تو ستم نمودهاند لعنت كند و نيز كسانىكه تو را محروم نموده، حقت را غصب نموداند لعنت کند».
«وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَذَلَكَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ دَعَوْتَهُ فَلَمْ يُجِبْكَ وَ لَمْ يُعِنْكَ؛ و قاتلان تو را لعنت كند و آنان را كه دست از يارى تو كشيدند لعنت كند و آنان را كه خواندى و به تو پاسخ مثبت ندادند و تو را يارى نكردند لعنت كند».
«وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ مَنَعَكَ مِنْ حَرَمِ اللَّهِ وَ حَرَمِ رَسُولِهِ وَ حَرَمِ أَبِيكَ وَ أَخِيكَ؛ و نيز كسانى را كه از رفتن تو به سوى حرم خدا و حرم رسول خدا و حرم پدر و برادرت جلوگيرى كردند لعنت كند».
«وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ مَنَعَكَ مِنْ شُرْبِ مَاءِ الْفُرَاتِ لَعْناً كَثِيراً يَتْبَعُ بَعْضُهَا بَعْضاً؛ و كسانى را كه تو را از نوشيدن آب فرات منع كردند بسيار و پىدرپى لعنت كند».
«اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ؛ خدايا! اى پديدآورنده آسمانها و زمين! داناى پنهان و آشكار».
«أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ، وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ؛ تو بين بندگانت در آنچه اختلاف دارند حكم مىكنى و زود است آنانى كه ظلم كردند بدانند كدامين جايگاه بازگشتشان است».
«اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَتِهِ، وَ ارْزُقْنِيهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَ حَيِيتُ يَا رَبِّ؛ خدايا اين زيارت را آخرين عهدم از زيارت قرار مده و هميشه برايم تا وقتى كه باقى و زنده هستم روزىام گردان، اى پروردگار».
«وَ إِنْ مِتُّ فَاحْشُرْنِي فِي زُمْرَتِهِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ؛ و اگر مُردم مرا در گروه ايشان محشور فرما، اى مهربانترين مهربانان».
انتهای پیام