منشور توسعه فرهنگ قرآنی برگی از دستاورد قرآنی انقلاب / 4
فیلم | نظام‌سازی قرآنی چگونه محقق می‌شود
نظام‌سازی قرآنی به این معنی است که نظام‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی که هدایت‌کننده رفتارها در حوزه‌های مختلف هستند، بر اساس مبانی قرآنی بازتعریف شوند.
به گزارش ایکنا، منشور توسعه فرهنگ قرآنی با هدف دستیابی به جامعه‌ای متمسک به قرآن و عترت و برخوردار از ایمان و عمل صالح، تحقق اندیشه‌های معمار بزرگ انقلاب اسلامی و رهنمود‌های مقام معظم رهبری برای گسترش فرهنگ حیات‌بخش قرآن، ایجاد هماهنگی بین دستگاه‌های دولتی و مؤسسات و گروه‌های فعال غیر دولتی برای هم‌افزایی و ارتقای فعالیت‌های قرآنی در سطح ملی و بین‌المللی، ارتقای التزام عملی به قرآن در ابعاد فردی و اجتماعی، تحقق فرهنگ قرآنی در نظام مدیریت و تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی کشور، توسعه مهارت‌های روان‌خوانی و صحیح‌خوانی و درک معنای آیات در میان اقشار مختلف جامعه به ویژه کودکان و نوجوانان، تقویت و گسترش انس با قرآن در اقشار مختلف جامعه تصویب شد.
تصویب منشور و تأسیس شورای توسعه فرهنگ قرآنی، نشان‌دهنده عزم متولیان نظام در ساحت مدیریت فرهنگ جامعه است تا طریق پرتوفیق اقامه کتاب خدا و دستیابی به جامعه‌ای متمسک به قرآن و عترت تسهیل شود.
خبرگزاری ایکنا، با توجه به اهداف بلند این سند و با هدف شناخت هر چه بیشتر آن درصدد است به معرفی کوتاه از این سند و اسناد راهبردی آن در قالب متن و فیلم با ارائه محمدحسین فریدونی، مشاور دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی که خود از دست‌اندرکاران تهیه این سند بوده است، بپردازد.
خبرگزاری ایکنا، با توجه به اهداف بلند این سند و با هدف شناخت هر چه بیشتر آن درصدد است به معرفی کوتاه از این سند و اسناد راهبردی آن در قالب متن و فیلم با ارائه محمدحسین فریدونی، مشاور دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی که خود از دست‌اندرکاران تهیه این سند بوده است، بپردازد.
«بحث نظام‌سازی قرآنی چیست؟ نظام‌سازی قرآنی در حال حاضر یک آرزوست؛ به این معنی که نظام‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در جامعه که به عنوان هدایت‌کننده رفتار زندگی اجتماعی ما در حوزه‌های مختلف هستند، براساس مبانی قرآنی بازتعریف و اصلاح شوند.
به‌عنوان مثال، در نظام اقتصادی، نظام بانکی و نظام تعاملات پولی و مالی داریم که ممکن است، مشکلات زیادی به آن‌ها گرفته شود؛ لذا باید مبانی قرآنی این حوزه شناخته و وضعیت جامعه رصد و نسبت جامعه با نسبت کارکردی مبانی قرآنی این حوزه بررسی و طرح‌هایی داده شود که همه این موارد در قالب دستورالعمل، آیین‌نامه و الگو‌های عملیاتی از سوی مدیران مختلف نظام اقتصادی و بانکی دنبال شود تا مفهوم حقیقی موضوعاتی مانند قرض‌الحسنه در کشور ما شکل بگیرد.
در سایر حوزه‌ها ازجمله اجتماعی، سیاسی و فرهنگی هم در ابعاد مختلف باید این اتفاق رخ دهد. هرکس به این مفهوم توجه کند، متوجه می‌شود که بار اصلی این کار برعهده پژوهشگران قرآنی است.
شناخت مبانی قرآنی در حوزه اقتصاد، فرهنگ، اجتماع و سیاست باید از سوی پژوهشگران قرآنی حوزه و دانشگاه انجام شود و این مبانی و مفاهیم به نحوی با صاحب نظران حوزه‌های اقتصاد، فرهنگ، سیاست و اجتماع به اشتراک گذاشته شود و یک نوع هم‌زبانی بین این افراد ایجاد و مبانی و مفاهیم مطرح و اجماع نظر شود و در نهایت شالوده‌های طراحی مقام‌های مختلف چهارگانه بر اساس آن اصلاح و بازنگری شوند. در نهایت پیشنهاد‌هایی به مراکز تصمیم‌گیری کشور داده شود تا همه این‌ها را در صورت محقق شدن، به عنوان نظام‌سازی قرآنی معرفی کنیم.
اگر نظام‌سازی قرآنی اتفاق نیفتد، فرهنگ‌سازی عمومی قرآن به درستی اتفاق نخواهد افتاد؛ لذا فرهنگ‌سازی قرآنی و به قولی فردسازی قرآنی مکمل یکدیگر هستند.»
مطالب مرتبط
