رسیدن به معرفت‌الله؛ غایت قیام عاشورا/ نبود این معرفت باعث مرگ انسانیت می‌شود
گروه اندیشه:انسان بدون نور ایمان و شناخت خدا در حقیقت مرده است، کسی که معرفت به خود، امام، خدا و نعمات غیر قابل شمارش او ندارد، زنده نیست بلکه مرده متحرک است زیرا در پرتوی معرفت الله، بندگی خدا و عمل به دستوراتش محقق می‌شود و این است دلیل قیام عاشورا.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، حسین را ثارالله می‌خوانند، کسی که خداوند به انتقام خواهی خونش بر می‌آید، به دیگر سخن خداوند، ولىّ دم آن حضرت است و خود تاوان خون حضرتش را از دشمنانش طلب مىکند؛ چرا که ریختن خون سیدالشهدا(ع) در کربلا، تجاوز به حریم الهى و طرف شدن با خداوند است؛ درست است که مطابق زیارت عاشورا، حسین بن علی(ع) و اجداد طاهرینش «و ابن ثاره» خوانده می‌شوند اما دستگاه ابا عبدالله(ع) رنگ و بو و شور و عشق دیگری دارد، گویی خون حسین، خون دیگری است.
قرآن کتاب قانون و کربلا اجرای آیه آیه کلام الله مجید است، شاید به همین دلیل است که حسین(ع) بر نیزه قرآن می‌خواند، درست است مطابق آیات نورانی قرآن، حضرت ابراهیم(ع) و رسول مکرم اسلام(ص) اسوه حسنه معرفی شده‌اند، با این حال اباعبدالله(ع) در سخنرانی عاشورایی خود فرمود: «من برای شما اسوه هستم».
شناخت عاشورا قبل از جاهلیت
از جمله رویدادهایی که انبیا و اوصیای الهی به مردمان هم‌عصر و پس از خود توجه می‌داندند، واقعه عظیم کربلا بود لذا به دلیل اهمیت آن می‌توان نشانه‌های آن را قبل از وقوع در متن ادیان و کتب الاهی و آسمانی به روشنی مشاهده کرد؛ در فرهنگ یهود روز عاشورا شناخته شده بود، 60 سال قبل از این که واقعه عاشورا رخ دهد، در زمان هجرت پیامبر اعظم(ص) به مدینه، یهود در جریان واقعه بود و مهاجران و تازه مسلمانان مدینه از این طریق با عنوان عاشورا آشنا شدند.
در انجیل نیز در این باب آمده است: از نشانه‌های پسر انسان آن است که جمیع انسان‌های زمین سینه‌زنی می‌کنند؛ ماه محرم از جمله ماه‌های حرام است؛ حتی از دوران جاهلیت جنگ و کشتار در این ماه را حرام می‌دانستند و حرمت آن را حفظ می‌کردند اما این امت جاهل، حرمت بیت رسول الله(ص) را شکستند.
حضرت یحیی(ع) با افتخار می‌گوید: او(حسین(ع)) از من است، پیامبر(ص) نیز فرمودند: در محرم و قیام فرزندم حسین(ع) حرارتی است در دل‌های مؤمنان که هرگز سرد نمی‌شود، او همان کسی است که امام زمان(عج) هزار و 170 سال صبح و شام بر حسین(ع) اشک ریخته و در صورت تمام شدن اشک، خون از چشمان‌شان نثار می‌کنند.
ایمان و معرفت خدای متعال، هدف آفرینش
هر انسان موحد و ارادتمند امام حسین(ع) باید به روح قیام امام حسین(ع) توجه کند، حیات طیبه در پرتوی حرکت سید الشهدا(ع) امکان‌پذیر است، امام حسین(ع) در سفری در جمع یاران و اصحاب‌شان فرمودند: مردم بدانید خدای متعال بندگانش را نیافرید مگر برای شناخت او(معرفت الله)، ایمان و معرفت خدای متعال، غایت و هدف آفرینش است.
در سخنرانی‌های شب و روز عاشورای حضرت سیدالشهدا(ع) و نیز در منابر وعظ حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) در شام به کرّات هدف این قیام را نجات انسانیت معرفی کردند، حسینیان خون دل‌شان را بذر راه خدا کردند تا انسان‌ها را از جهالت نجات دهند؛ هدف کشتن و کشته شدن نبود، حتی شهادت بی‌هدف هم نبود، هدف فرهنگ عاشورا حیات بوده و هست، اما وقتی طرف مقابل به درجه‌ای از سقوط و انحطاط رسیده که هیچ حرف و منطقی را نفهمیده و نمی‌پذیرد، محاربه با او ناگزیر است.
شب عاشورا امام حسین(ع) عمر سعد را دعوت و نصیحت کرده و فرمودند: «شاید برخی از سپاهیان تو گذشته اسلام و مرا که از خاندان رسول الله(ص) هستم، نمی‌شناسد اما تو که می‌شناسی؛ من حسینم، تربیت شده رسول الله(ص)، علی(ع)و فاطمه(س)، مگر شما نشنیدید از رسول خدا(ص) در مورد اینکه من و برادرم سرور جوانان اهل بهشتیم، حسن(ع) و حسین(ع) دو دسته گل من در دنیایند، هر کس حسن(ع) و حسین(ع) را دوست بدارد همانا مرا دوست داشته است، من از حسینم و حسین از من است ... ».
امام حسین(ع) به او گفتند: پس از این راه و یزید دست بردار و او نیز بهانه‌هایی همچون خانه، زن و فرزند را به میان آورد و حسین بن علی(ع) به او فرموند: به تو وعده شهر ری داده شده و به خاطر دنیا حاضر به جنگ با فرزندان رسول خدا(ص) شدی...
آنان که از حیوانات گمراه‌ترند
قرآن با ظرافت در باره این‌گونه افراد می‌فرماید: «وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ یَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لاَّ یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ یَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِکَ کَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ، و در حقیقت بسیارى از جنیان و آدمیان را براى دوزخ آفریدهایم [چرا که] دل‌هایى دارند که با آن [حقایق را] دریافت نمىکنند و چشمانى دارند که با آنها نمىبینند و گوش‌هایى دارند که با آنها نمىشنوند آنان همانند چهار پایان بلکه گمراه‌ترند [آرى] آنها همان غافل ماندگانند».
حیوانات، عقل و انتخاب، گوش شنوا و چشم بصیر ندارد، خدا این توانمندی‌ها و تسلط بر انس و جن را مسخر انسان قرار داد تا خدا را عبادت کند، انسان بدون نور ایمان و شناخت خدا در حقیقت مرده است، کسی که شناختی نداشت و معرفت به خود، امام و خدا و نعمات غیر قابل شمارش او را ندارد، زنده نیست بلکه مرده متحرک است زیرا در پرتوی معرفت الله، بندگی خدا و عمل به دستوراتش محقق می‌شود و این است دلیل قیام عاشورا.
سارا صالحی
