زمان مصیبت عظما فرا رسید/ از سوگ پیامبر مهربانی‌ها تا شهادت تنهاترین امام
کد خبر: 2623318
تاریخ انتشار : ۲۹ آذر ۱۳۹۳ - ۱۲:۲۵

زمان مصیبت عظما فرا رسید/ از سوگ پیامبر مهربانی‌ها تا شهادت تنهاترین امام

گروه اندیشه: ۲۸ صفر، سالروز عروج ملکوتی پیامبری است که خداوند او را بهترین مردمان قرار داد. همچنین، سالروز شهادت امامی است که مظلومیت و تنهایی بی‌مانند او دل هر انسان بیدار دلی را به درد می‌آورد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از فارس، در میان تمام ماه‌های قمری، ماه صفر، حزن و اندوه فراوانی برای مسلمانان دارد که در آن مصیب عظمای امت اسلام رخ داد. آری! خاتم‌الانبیا و نگین بشریت در این روز جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و تا ابد، جهانی را در فراقش به سوگ نشاند.

28 صفر، سالروز عروج ملکوتی پیامبری است که خداوند او را بهترین مردمان قرار داد. پیامبری که خداوند در قرآن کریمش فرمود رحمت برای جهانیان است و نه تنها مسلمانان و این جایگاهی است که خداوند برای خاتم‌ فرستادگانش قرار داد.

شیوه تبلیغ پیامبر(ص) بسیار زیبا و ستودنی بود

شیوه تبلیغ پیامبر رحمت و مهربانی‌ها، به سوی مکتب توحید و یکتاپرستی، بسیار زیبا و ستودنی بود. آنجایی که خداوند در قرآن کریم فرمود « فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ...؛ پس به [برکت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سختدل بودى قطعا از پیرامون تو پراکنده مى‏شدند...» (آیه 159 سوره آ‌ل عمران)  تأکید می‌فرماید که پیامبر(ص) با نرمی و مهربانی با مردم برخورد می‌کند.

سیره عملی پیامبر(ص) به وسیله اهل بیتش در طول تاریخ ادامه یافت. تا جایی که مشاهده کردیم تمامی ائمه معصومین به اخلاق، رفتار، حسنات و شیوه‌های تبلیغی پیامبر مکرم اسلام(ص) مزین بوده‌اند.

امام حسن مجتبی(ع) دومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت نیز مانند پدر و برادر بزرگوارش، از سیره عملی جدش یعنی پیامبر مکرم اسلام(ص) پیروی کرد. اما  چیزی که در مورد زندگی آن حضرت، دل هر انسان بیداردلی را به درد می‌آورد، مظلومیت و تنهایی بی‌‌مانند آن حضرت بود.

امامی که حتی در منزل خویش نیز از گزند دشمنان در امان نماند و سرانجام توسط همسر و شریک زندگیش که تابع امر دشمنانش بود، به شهادت می‌رسد.

اشاره به ویژگی‌های پیامبر(ص) از منظر قرآن کریم

حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالرضا خوشنویس، مدیر اجرایی ستاد زکات فارس در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا ضمن تسلیت فرا رسیدن 28 صفر، روز حزن و اندوه مسلمانان جهان گفت: در قرآن کریم پیامبر اکرم(ص) به چند ویژگی و صفت معرفی شده و یکی از ویژگی‌هایی که پیامبر(ص) در قرآن معرفی شده، رحمت برای جهانیان است.

وی افزود: عالم یعنی تمام جهان چه جهان فیزیکی و چه مجرد و پیامبر اکرم(ص) پدیده‌ای رحمت‌آمیز هم در این دنیا و هم در آن دنیا و برای تمام مخلوقات خداست.

حجت‌الاسلام خوشنویس عنوان کرد: همچنین، خداوند در قرآن کریم،  پیامبر(ص) را به‌عنوان نرم قلب‌ترین و رئوف‌ترین انسان معرفی می‌کند که نسبت به دشواری‌های مؤمنان بسیار حساس است که اگر دشواری برای آن‌ها پیش آید، اندوه و غصه قلب پیامبر(ص) را فرا می‌گیرد.

پیامبر(ص) در پاسبانی ایمان مسلمانان حریص بود

معاون مرکز رسیدگی به امور مساجد فارس با بیان اینکه همچنین، ویژگی‌ دیگری که خداوند در قرآن برای پیامبر(ص) می‌شمارد، حریص است، افزود: یعنی پیامبر(ص) در پاسبانی ایمان و گرایشات دینی مردم و خوش‌بینی مردم نسبت به اسلام و آموزه‌های دینی تلاش می‌کرد که رفتار و کردار مسلمین به‌گونه‌ای نباشد تا دیگران نسبت به اسلام و این آیین رهایی‌بخش بدبین شوند و تأثیر منفی داشته باشند.

وی، ویژگی دیگری پیامبر(ص) را تعبیر « إِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ؛ راستى که تو را خویى والاست» (آیه 4 سوره قلم) برشمرد و گفت: خداوند در این آیه به پیامبر(ص) خطاب می‌کند که دارای اخلاق برتر هستی یعنی برترین اخلاق را داری لذا تجلی واقعی مهربانی، عطوفت و گذشت همه در درون پیامبر(ص) است و اگر کسی بخواهد یک اسلام واقعی عملی ببیند باید به پیامبر(ص) بنگرد.

سیره پیامبر(ص)، اخلاق عملی اسلام است

حجت‌الاسلام خوشنویس تأکید کرد:  سیره و عمل پیامبر(ص)، اخلاق عملی اسلام است که کاملاً آشکار و عملی است زیرا ما در رفتار پیامبر(ص) هیچ چیز مبهمی مشاهده نمی‌کنیم به‌عنوان مثال اخلاق پیامبر(ص) این بود که هیچگاه حتی فریادی بلند نکرد، دل هیچ مسلمانی را نشکست و هیچ مسلمانی از پیامبر(ص) نترسید و نهراسید.

مدیر اجرایی ستاد زکات فارس خاطرنشان کرد: قرآن در رابطه با این اخلاق می‌فرماید « مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ ...؛ محمد [ص] پیامبر خداست و کسانى که با اویند بر کافران سختگیر [و] با همدیگر مهربانند...» (آیه 29 سوره فتح) خشم و غضب پیامبر(ص) برای کسانی بود که با خدا در جنگ بودند ولی پیامبر(ص) و یارانش و کسانی که ادعای پیروی از او را دارند، انسان‌های رحیم و مهربان نسبت به خود هستند.

وی همچنین، به آیه 21 سوره احزاب « لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ...؛ قطعا براى شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقى نیکوست...» اشاره کرد و گفت: معنای آیات قرآن درباره پیامبر(ص) این است که مسلمانان باید به پیامبر(ص) خود اقتدا کنند و اگر او مهربان و اهل گذشت است، باید مهربان و اهل گذشت باشند و از کینه و انتقام بپرهیزند لذا پیامبر(ص) تراز واقعی رفتار الهی است.

تطابق رفتار فردی با سیره پیامبر(ص)، ملاک داشتن رفتار الهی است

حجت‌الاسلام خوشنویس تأکید کرد: اگر کسی بخواهد بداند رفتار او الهی است یا نه، می‌تواند به سیره پیامبر(ص) مراجعه کند زیرا این سیره بسیار شفاف و آشکار است و نمونه بارز پیروی از پیامبر(ص) نیز ائمه اطهار هستند و آن‌ها نمونه‌های بارز اخلاق نبوی هستند.

معاون مرکز رسیدگی به امور مساجد فارس با اشاره به رفتارهای ائمه اطهار در برخورد با انسان‌هایی که به آنان توهین می‌کردند، تصریح کرد: تمام ائمه در برخورد با انسان‌های کج رفتار برخوردهای رحمت‌آمیز و با گذشتی داشتند و بخش زیادی از طرفداران و یاران آن‌ها در میان افرادی هستند که در برخورد اول تصویر بدی از امام و پیشوا داشتند ولی با برخورد متواضعانه و اخلاق نبوی، آن‌ها را جذب خود می‌کردند.

مؤمن باید دارای جاذبه دینی باشد

وی با تأکید بر اینکه رفتار پیامبر(ص) و ائمه گویای این است که مؤمن باید دارای مغناطیس و جاذبه دینی باشد و جاذبه دینی یک مسلمان باید از دافعه او بیشتر باشد، گفت: بر اساس فرمایشات قرآن و سیره پیامبر(ص) و آل طاهرینش می‌توان فهمید تمام جاذبه باید در برابر و کنار هم‌کیشان و هم‌آیینان داشته باشیم و اگر دافعه‌ای هم هست باید در برابر گناه و شرک و کفر باشد.

افکار تکفیری‌ها، آیینه تمام‌نمای بنی‌ امیه است

حجت‌الاسلام خوشنویس با اشاره به جنایات تکفیری‌ها که به نام اسلام و پیامبرش مرتکب می‌شوند، گفت: آنچه امروز در جهان در قالب افکار تکفیری در حال پیداش و نمایش است، با استناد به آیات قران کریم درباره پیامبر(ص) می‌توان به راحتی فهمید که این افکار اصلاً از آبشخور نبوی سیراب نمی‌شوند بلکه این اخلاق، اخلاق بنی امیه است یعنی اگر کسی بخواهد بنی امیه‌ای که یک عمر با آل علی(ع) به مبارزه پرداخت را بشناسد که چگونه انسان‌هایی بودند، می‌تواند به تکفیری‌ها نگاه کند و امروزه افکار تکفیری‌ها، آیینه تمام‌نمای بنی امیه است.

معاون مرکز رسیدگی به امور مساجد فارس با بیان اینکه القاعده، داعش، ابونصره و غیره همگی برای احیای سیره بنی امیه آمده‌اند، گفت: این ظلم و ستم‌ها از آغاز روز حکومت بنی امیه آغاز شده است به‌طوریکه اولین سری که در میدان جنگ بریده شد و بر سر نیزه رفت سر عمار یاسر، صحابی پیامبر(ص) بود که آن حضرت درباره عمار فرموده بود که سرتا پای او پر از ایمان و توحید است لذا آنچه امروز از جنایات تکفیری‌ها مشاهده می‌کنیم، کپی افکار بنی امیه است و هیچ ارتباطی با اسلام و آموزه‌های نبوی ندارد.

اشاره به شهادت امام حسن مجتبی(ع)

وی در بخش دیگری از سخنان خود به شهادت امام حسن مجتبی(ع) اشاره کرد و گفت: امام حسن مجتبی(ع) در سال دوم هجرت متولد شدند و در سال پنجاهم هجرت در سن 48 سالگی به وسیله همسر ایشان که دختر اشعث بن قیس و از یاران بنی امیه به شهادت رسیدند.

حجت‌الاسلام خوشنویس با بیان اینکه امام حسن(ع) نیز برجستگی‌های زیادی در زندگی خود دارند، گفت: از جمله برجستگی‌های زندگی امام حسن(ع) صلح آن حضرت با معاویه است و اگر این صلح را بررسی کنیم، می‌بینیم نگاه ائمه به آن، نگاه بزرگی است و حتی این چنین می‌گویند کربلا بدوی الحسنی و ختمی الحسینی یعنی کربلا با امام حسن(ع) آغاز و با امام حسین(ع) پایان یافت.

امام حسن مجتبی(ع) با معاویه جنگ فرهنگی کرد

وی ادامه داد: از این تعبیر بر می‌آید که امام حسن(ع) در صلح با معاویه، مبارزه را از میدان نظامی به میدان فرهنگی کشاند یعنی امام حسن(ع) پس از صلح در خانه ننشست به امور دنیایی بپردازد بلکه خودش و شاگردانش مشغول به معرفی شخصیت واقعی بنی امیه در قالب انجام کارهای ارزشمندی شدند.

حجت‌الاسلام خوشنویس با یادآوری اینکه معاویه هیچگاه مؤمن نبود و او از جمله کسانی بود که در سال هشتم هجرت ایمان آورد و دو سال بیشتر با پیامبر(ص) نماند و همیشه دل او لبریز از کینه بود، گفت: اسلام معاویه هرگز اسلام شوقی نبود بلکه خوفی و کرهی بود و مهم‌ترین دلیل این مسئله آن است که 21 سال با پیامبر(ص) و 20 سال نیز با اهل بیت پیامبر(ص) جنگید.

تبیین فلسفه صلح امام حسن(ع) با معاویه

معاون مرکز رسیدگی به امور مساجد فارس به فلسفه صلح امام حسن(ع) اشاره کرد و گفت: اینکه چرا اقدام امام حسن(ع) با امام حسین(ع) متفاوت است به این باز می‌گردد که معاویه و یزید با هم تفاوت دارند؛ امام حسن(ع) در مقام حاکم اسلامی است ولی معاویه در جایگاه یک شورشگر است و اگر امام حسن(ع) توسط معاویه شکست می‌خورد از یک شورشگر شکست خورده بود یعنی حاکم اسلام از یک شورشگر شکست خورده است و این عزت دین نیست ولی در جریان امام حسین(ع) و یزید قضیه برعکس است، یزید حاکم است، هرچند اسلامی نیست اما امام حسین(ع) یک انقلابی است و اگر یک انقلابی، بر علیه یک ظالم قیام کند حتی اگر شکست خورد و شهید شود، افتخار اوست.

وی تصریح کرد: از سوی دیگر معاویه شخصیتی پیچیده و مرموز است و او آشکارا گناه نمی‌کند بنابراین برخورد با او جنگ ظریفی است اما یزید آشکارا می‌جنگد لذا اگر در تاریخ دقت کنیم مشاهده می‌کنیم، بعد از امام حسن(ع)، ح امام حسین(ع) به امامت رسید که ده سال امامت آن امام در زمان معاویه است و همان حسینی که بر علیه یزید برخاست بر علیه معاویه برنخواست و این مشخص می‌کند که شخصیت معاویه و یزید با هم متفاوت است.

captcha