حجتالاسلام قربان جلال، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه گلستان در گفتوگو با ایکنا از گلستان ضمن تسلیت ایام اربعین حسینی در رابطه با منشأ پیادهروی اربعین گفت: پیادهروی و زیارت اماکن مقدس از گذشته رواج داشته و به زمان حضرت آدم(ع) برمیگردد و نقل شده ایشان هزار بار به خانه خدا مشرف شده و در روایات نیز آمده امام حسن مجتبی(ع) 25 بار پیاده از مدینه به مکه رفتند.
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه گلستان با اتکا به منابع اهلشیعه از علاقهمندی شیعیان به امام حسین(ع) سخن به میان آورد و افزود: در بین امامان شیعه بهویژه بعد از واقعه کربلا با توجه به شرایط موجود در جامعه حتی در زمان بنی امیه و بنی عباس با وجود سختگیریهای بسیار به طرق مختلفی پیادهروی اربعین رایج بوده و بعد از آن تا زمان شیخ انصاری افول کرد و مرحوم محدث لویی آن را مجدد احیا کرده تا امروز این همایش توسط مسلمانان سراسر دنیا برگزار میشود.
حجتالاسلام جلال احیای پیادهروی اربعین حسینی را از برکات انقلاب اسلامی دانست و تصریح کرد: بعد از انقلاب جمهوری اسلامی ایران توجه به پیادهروی اربعین از دایره شیعیان فراتر رفته و امروز جمهوری اسلامی توانسته این پیام رو به عالم و دنیا مخابره کند.
وی اربعین حسینی را استمرار یک حرکت سیاسی و دینی دانست و اظهار کرد: حضرت زینب(س) اربعین را بهعنوان یک رسانه برای انتقال پیام تبدیل کردند و امروزه اربعین ظرفیت یک رسانه جهانی برای انتقال پیام و اهداف امام(ع) دارا بوده و این مفاهیم و اهداف هم سیاسی و هم مذهبی است.
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه گلستان ضمن تأکید بر رعایت تفاوت فرهنگی توسط زائران به آثار و فواید اربعین پرداخت و بیان کرد: پیروزی حق بر باطل، پیروزی خون بر شمشیر، پیروزی مظلوم بر ظالم، مبارزه با تحجرگرایی و جهالت، وحدت سنی و شیعه و آمادهشدن جامعه شیعیان برای ظهور از جمله تأثیرات اربعین بوده است.
حجتالاسلام جلال مبارزه با استکبار را از دیگر آثار اربعین دانست و افزود: مقاومت و ایستادگی در برابر استکبار حتی اگر تمام افراد جبهه حق به شهادت برسند، پایانی جز پیروزی نداشته، لذا در اینباره مقام معظم رهبری فرمودهاند، هزینه کنار آمدن با استکبار به مراتب بیشتر از مقاومت است.
وی آثار اربعین را خودسازی و تهذیب نفس دانست و گفت: خودسازی و حفظ عزت نفس در امام حسین(ع) و یاران باوفایشان سبب شده این عزت در طول 1400 سال باقیمانده و تمام پژوهشگران و جامعهشناسان نتوانند چنان جمعیت عظیمی را با یک هدف مشترک گرد هم آورند.
انتهای پیام