اقامه مجالس عزای حسینی مصداق احیای دستورات دین است

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد استوارمیمندی، مدیر مجتمع آموزشی ـ پژوهشی تبلیغ حوزه‌های علمیه در گفت‌وگو با ایکنا از فارس، ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم، با بیان اینکه در مذهب شیعه پاسداشت مراسم عزاداری امام حسین(ع)، فرهنگ ریشه‌دار برگرفته از آموزه‌های پیشوایان دینی است، گفت: امامان معصوم(ع) در روایات متعدد نسبت به برگزاری مجالس عزاداری سیدالشهدا(ع) و از طرفی به گریه برای شهادت امام سوم شیعیان توصیه‌های متعددی داشتند. 

استوارمیمندی عزاداری برای امام سوم شیعیان را دارای چند وجه دانست که اولین آن جنبه فردی است و سپس افزود: از منظر دین اشک هر فردی برای مصائب و شهادت امام حسین(ع) یک ارزش تلقی شده است چراکه پاداش بسیاری از سوی خداوند برای آن فرد منظور می‌شود؛ امام سجاد(ع) در حدیثی می‌فرمایند که اگر کسی در مصائب حسین بن علی گریه کند و اشک او بر گونه‌هایش جاری شود خداوند او را در بهشت جای می‌دهد.

مدیر مجتمع آموزشی ـ پژوهشی تبلیغ حوزه‌های علمیه با اشاره به اینکه در روایات بسیاری آثار گریه بر شهادت امام حسین(ع) بیان شده است، افزود: در روایت آمده است که خداوند گناهان کسی را که گریه کن امام حسین(ع) باشد، می‌آمرزد و حتی کسی که تباکی کند نیز شامل رحمت خداوند می‌شود.

فلسفه عزاداری و گریه برای امام حسین(ع)

وی تصریح کرد: کسانی که فلسفه عزاداری و گریه برای امام حسین(ع) را نمی‌دانند یا عنادورزی نسبت به دین دارند، مذهب تشیع و دین اسلام را به عنوان دین گریه معرفی می‌کنند اما این موضوع ناشی از عدم معرفت آن‌ها نسبت به عمق مفاهیم شیعه است.

استوار میمندی در ادامه با بیان اینکه شیعیان در موالید اهل بیت(ع) شادی حلال می‌کنند و در شهادت اولیای حق اندوهگین می‌شوند، گفت: جنایتی در حق امام حسین(ع) و اصحاب ایشان رخ داد که عواطف محبان حضرت را بسیار جریحه‌دار کرده است بنابراین عزاداری برای این امام همام در بین شیعیان رنگ و بوی دیگری دارد.

این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه گریه برای امام حسین(ع) در راستای تعالی بشر و به کمال رسیدن انسان مؤمن دارای محبت اباعبدالله(ع) است، اضافه کرد: وقتی انسان بر کسی گریه می‌کند، عاطفه او با مسبب گریه تقویت می‌شود و در ادامه یگانگی در آرمان‌ها و اهداف نیز رخ می‌دهد.

وی با یادآوری اینکه امام حسین(ع) تجلی بندگی خدا و اسوه دین‌مداری و حمایت از دین اسلام است، ادامه داد: با سیری در زندگی امام سوم شیعیان خواهیم یافت که ایشان به بالاترین مرتبه انسانیت رسیده و با حماسه‌ای که در کربلا آفرید نشان داد که تماما حامی دین است بنابراین وقتی که فردی برای امام حسین(ع) گریه می‌کند، پیوند او و امام مستحکم می‌شود و همسویی اهداف و دغدغه‌ها شکل می‌گیرد لذا در مسیر اباعبدالله(ع) قرار خواهد گرفت.

اهمیت برپایی مجالس ذکر اهل بیت(ع) 

مدیر مجتمع آموزشی ـ پژوهشی تبلیغ حوزه‌های علمیه همچنین تأکید کرد: در تکامل بندگی خداوند، گریه برای امام حسین(ع) بسیار مؤثر است و رابطه تنگاتنگی دارد.

استوارمیمندی دومین وجه عزاداری امام حسین(ع) را اقامه مجالس عزا عنوان کرد و گفت: اهمیت برپایی مجالس ذکر اهل بیت(ع) و عزای امام حسین(ع) در روایات و احادیث بسیار مشهود است و امام صادق(ع) فرمودند به فضیل ـ فرمود: آیا با هم مى‌نشینید و گفت‌وگو مى‌کنید؟ عرض کرد: آرى، فدایت شوم. فرمود: من این مجالس را دوست دارم. اى فضیل! راه ما را زنده نگه دارید. رحمت خدا بر آن که امر ما را زنده بدارد. اى فضیل! هر کس ذکر ما بگوید یا در حضور او ذکر ما شود و از چشمش به اندازه پر مگسى اشک درآید خداوند گناهان او را مى بخشد اگر چه فزونتر از کف دریا باشد.

این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه اقامه مجالس سیدالشهدا مصداق احیای امر دین و دستورات اهل بیت(ع) است، تأکید کرد: برپایی مجالس عزاداری به شیعیان آرمان و اهداف قیام امام حسین(ع) را یادآوری می‌کند بنابراین اقامه مجالس عزداری سیدالشهدا(ع) در تمامی شهر‌ها و روستا ها، توفیقی از سوی خداوند برای کسانی است که می‌خواهند در مسیر رستگاری قدم بردارند.

مدیر مجتمع آموزشی ـ پژوهشی تبلیغ حوزه‌های علمیه ادامه داد: همانطور که طی این سالیان مکتب امام حسین(ع) دین اسلام ناب محمدی را زنده نگه داشته و آن را از همه توطئه‌ها حفظ کرده است از این به بعد در احیای شریعت، زنده نگه داشتن آرمان اصیل اسلامی و جلوگیری از تحریف ارزش‌های اسلامی بسیار نقش‌آفرین خواهد بود.