امام جواد(ع) الگوی بخشش‌های بی‌منت است
حجت‌الاسلام کاظم‌لو با بیان اینکه امام جواد(ع) بخشنده بود و این صفت را از پدر به ارث برده بود، گفت: نیاز جامعه ما بخشش‌های بی‌منت، بی‌توقع و پنهانی همچون این امام بزرگوار است.
حجت‌الاسلام والمسلمین رضا کاظم‌لو، مدیر حوزه علمیه خواهران استان قزوین، در گفت‌وگو با ایکنا از قزوین، ضمن تسلیت شهادت مظلومانه امام محمدتقی(ع)، گفت: امام جواد در کودکی امامت را آغاز کرد و در سنین جوانی با دسیسه به شهادت رسید. دشمنان خاندان آل‌الله در ظاهر امام جواد(ع) را تکریم کرده و با تظاهر به قرابت ایشان را به دامادی برگزیده و مراسم ازدواج برپا کردند تا از شأن و جایگاه حضرت در اذهان عمومی کاسته شود و پس از آنکه به اهداف پلید خود دست نیافتند نقشه شهادت حضرت به دست نزدیکانش را برنامه‌ریزی کردند.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان قزوین اظهار کرد: «امامت» اوج مطلوب اداره جامعه توسط انسانی است که دلش از فیض و هدایت الهی سرشار است و معارف دین را می‌شناسد و از قدرت تصمیم و عمل برخوردار است و حال و زندگی و سعادت مردم برای او مهم است.
وی بیان کرد: از نظر عالم تشیع سه مفهوم در امامت آمیختگی خاصی دارد؛ رهبری سیاسی، آموزش دین و تهذیب نفس. امام مسائل سیاسی را هدایتگری کرده و مسائل دینی را به جامعه آموخته و از توجه به دنیای مردم هم غافل نبود و هر سه این مبحث در نزد امام از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود.
کاظم‌لو در پاسخ به این سؤال که آیا امامت در مقابل خلافت است؟ افزود: رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند که امامت در مقابل خلافت نیست چون امام منحصراً به مسائل معنوی فکر نمی‌کند بلکه در نظم زندگی مردم و تعلیم و تربیت و ارشاد معنوی جامعه هم کارایی دارد.
وی ادامه داد: آنچه در زندگی همه معصومین شاهدیم و یکی از فعالیت‌های مهم آنها محسوب می‌شود «گره‌گشایی از زندگی مردم» است دروداقع امام فکر عامی دارد. امامت از رحلت پیامبر تا شهادت امام حسن عسکری(ع) ادامه داشته و امروز با دوران غیبت حضرت صاحب‌الزمان به ما رسیده است.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان قزوین گفت: مدت امامت ائمه معصومین به چهار دوره تقسیم می‌شود که نخستین آن «دوره سکوت یا همراهی» است که از سال ۱۱ ه.ق تا ۲۵ ادامه دارد که حق امامت را از حضرت امیر(ع) غصب کردند اما حضرت به حکومت وقت کمک کرد چون اصل اسلام را در خطر می‌دید و میدان را خالی نکرد و در اداره جامعه یاریگر بود.
وی افزود: دوره دوم امامت؛ دوره به قدرت رسیدن حضرت علی(ع) است که ۴ سال و ۹ ماه دوره امام اول و چند ماه امامت امام حسن(ع) را شامل می‌شود که «دوره مبارزه» است و حضرت با ظلم مبارزه کرد. دوره سوم از شهادت امام حسن(ع) تا شهادت امام حسین(ع) است. دوره‌ای که برای ایجاد حکومت اسلامی تلاش شد و دوره چهارم هم تعقیب همین معناست که تمام ائمه تلاش کردند یک حکومت اسلامی به تمام معنا تشکیل دهند و با ظلم جنگیده و به مظلوم کمک کنند اما به تناسب زمانه، تاکتیک‌ها و روش‌های آنها با یکدیگر متفاوت است.
کاظم‌لو با بیان اینکه درباره امام جواد(ع) این سؤال مطرح است که چطور ممکن است کودکی که هنوز هشت سال هم سن ندارد به امامت برسد؟ گفت: این موضوع در نبوت و امامت مسبوق به سابقه است چون از نظر قرآن سه نفر در دوران کودکی به نبوت رسیدند و سه نفر هم در کودکی به امامت رسیدند. سلیمان نبی، حضرت یحیی و عیسی‌بن‌مریم در کودکی به نبوت مبعوث شدند و در میان ائمه معصومین هم علاوه بر امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و حضرت مهدی(عج) در کودکی به مقام امامت رسیدند.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان قزوین خاطرنشان کرد: ائمه همواره به فکر جامعه بودند و تربیت روح و اخلاق انسان‌ها برای آنها حرمت داشت چراکه معتقد بودند انسانی که تربیت نشود رشد شایسته‌ای نخواهد یافت. معصومین رشد همه‌جانبه جامعه را دنبال می‌کردند.
وی بیان کرد: امام جواد(ع) در یک کلمه؛ عصاره و خلاصه همه خوبی‌هاست که دوست و دشمن به این مسئله معترف بودند. امام جواد(ع) بخشنده بود و این صفت را از پدر به ارث برده بود. همواره با علم لدنی خود به قدر نیاز افراد به آنها می‌بخشید و نیازشان را تماماً مرتفع می‌کرد.
کاظم‌لو اظهار کرد: از امام باید الگو بگیریم که در زمانه خود، کمک‌های مالی و معنوی و هدایتی فراوانی دارد اما بهترین بخشش، پرداخت بدهی‌هاست. ما امروزه مشغول کارهای مستحبی می‌شویم اما در مقابل، بدهی‌های واجب خود به والدین و اقوام و جامعه و دین را فراموش می‌کنیم. نیاز جامعه ما گرفتن این درس از امام جواد(ع) است که بخشش‌های بی‌منت، بی‌توقع و پنهانی را بیاموزیم که اگر به کسی چیزی بخشیدید، دست راست از دست چپ بی‌خبر باشد، چون کمک‌های ما ابتدا به دست خدا می‌رسد و نیازی به تظاهر وجود ندارد.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان قزوین در پایان گفت: شهادت مظلومه امام جواد(ع) به دست خانواده او، مشابه آن چیزی است که برای جد بزرگوار ایشان امام حسن(ع) اتفاق افتاد. اعتقادم این است در ایام شهادت و ولادت باید از ایشان برای بهتر زندگی کردن درس بگیریم؛ این‌ها ستاره‌های درخشان و الگوی راه هستند تا کردارمان را با آنها بسنجیم.
انتهای پیام
