به گزارش ایکنا از همدان، شهید «مجید رضیعی»، اول اردیبهشتماه ۱۳۳۸ در شهر سرکان از توابع تویسرکان متولد شد. پدرش علی و مادرش خانمگل نام داشت. تا سوم راهنمایی درس خواند. در خردادماه ۱۳۶۵ ازدواج کرد و در ۲۶ دیماه ۱۳۶۵ در منطقه شلمچه و در کربلای ۴ به شهادت رسید. در وصیتنامه این شهید آمده است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
«مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبدیلًا»(23/ احزاب)
با نام خدا و با سلام و درود بر امام زمان(عج) امید محرومان و مستضعفان جهان و با سلام بر ارواح مقدس شهدایى که با خون سرخ خویش اسلام و قرآن را بیمه کردند. سلام بر امام امت خمینى کبیر و نستوه که با رسالت الهىاش بار دیگر جامعه پژمرده ما حیات یافت.
خدایا، بار معبودا لحظه حساس فرارسیده و همه عاشقان و محبانت با چهرهاى گشاده و سینهاى ستبر میروند تا یک بار دیگر حرکتى تاریخى و سرنوشتساز شروع کنند. امروز کسانى مهیاى رفتن به میدان هستند که عمرى پاى بیرق اباعبدالله(ع) سینه زدهاند و اشک ریختهاند و به یاد واقعه جانسوز عاشورا ضجهها کردهاند، انسانهایى پا به میدان مىگذارند که سرتاسر وجودشان را عشق به معبود و مولایشان امام زمان(عج) پر کرده است و به چیزى جز رضایت او دلبستگى ندارند زیرا که از مولا و مقتدایشان على(ع) و اولاد بزرگوارش درس چگونه زیستن و انتخاب چگونه مردن را آموخته و مىدانند که ارزش و فضیلت در چیست و ضد ارزشها کدام است.
اما خدایا من بىبضاعت و روسیاه امشب قصد آن دارم که به درگاهت رو کنم و یک بار دیگر از گذشته سیاه و سراسر قصور و عصیان خود توبه کنم و عاجزانه از درگاه تو مسئلت مىنمایم که توفیق خلوص در انجام توبه و همه امور را به این بنده ذلیل عطا فرمایى.
بارالها من به امیدى به در خانه خالقم آمدهام ناامیدم مکن. الهى اعتراف مىکنم گناهانى که از من سر زده به ذات اقدست همه از روى جهل و عدم شناخت واقعى تو بوده و یا امید بیش از حد به بخشش و کرم و رحمت تو بوده که مرا وادار به انجام گناه کرده ولى هر چند که شیطان وسوسه میکند تا مرا ناامید کند، اما کرم و بخشش تو خارج از حد تصور بشر است، لذا تو را به این شب عزیز و عظیم که انسانهاى شریف و پاک به سویت مىآیند از گناهان همه و من روسیاه درگذر زیرا تحمل شرمسارى در روز قیامت را ندارم.
الهى اگر موحد واقعى نبودهام و آنگونه که باید تو را مىشناختم و نشناختم ولى ادعا کردهام و دارم که بندهاى از بندگان تو هستم و محال است که تو بندهات را از درگاهت برانى.
پدر و مادر عزیزم؛ اى انسانهاى شریفى که جوانى و لحظات شیرین زندگیتان را به پاى همچو منى تلخ کردید و زحمات توان فرسایى را متحمل شدید امیدوارم اگر روزى خداوند متعال توفیق شهادت خالصانه و به دور از هرگونه رنگ و ریائى را نصیب این حقیر نمود، شما، چون کوه بایستید و هیچ حزن و اندوهى که حاکى از دست دادن من باشد به خود راه ندهید و این سخن گرانقدر قرآن کریم را آویزه گوش کنید که اموال و اولاد موجب امتحان و آزمایش است و براى مشخص شدن درجات ایمان و تقواى افراد است و الا روزى خواهد آمد که همگى ما چشم از این دنیاى خاکى فرو بسته و دیگر در آن نخواهیم بود، همچنان که آنهایی که قبل از ما بودند نیستند و رفتند و نه خود و نه دیگران نتوانستند از رفتنشان جلوگیرى کنند زیرا که موت و حیات تنها در اختیار ذات بىزوال خداوند حى و قادر است.
ولى اگر شعور و آگاهى ما به جایى برسد که مفهوم شهادت را درک کنیم خواهیم دانست که هر مرگى جز شهادت واقعى و خالصانه خسران است. عزیزانم لحظات حساسى است که مشغول نوشتن هستم. لشکر حضرت محمد(ص) با تمام توان، عزم خود را جزم کرده تا مرقد اباعبداالله(ع) و مرقد مولا على(ع) و دیگر اماکن مقدس را از وجود کفار پلید بعثى پاک کند، از پاى ننشیند.
اشک شوق از چهرههاى معصومشان، چون سیلاب سرازیر است و این حاکى از عشق به لقاء خدا و محبت حسین(ع) است. اى کاش همه کسانى که ادعاى مسلمانى و حمایت از دین دارند مقدارى از خلوص و عشق و ایثار این کفرستیزان در وجودشان بود آنگاه مىدیدیم که اسلام عزیز بر سراسر جهان حاکمیت پیدا خواهد کرد. البته تقدیر الهى انجام خواهد شد و عاقبت مسلمانان واقعى وارث حکومت در روى زمین خواهند شد.
برادر و خواهران عزیزم و اى همه بستگانم شما را سفارش به تقواى الهى و کسب فضایل اخلاقى مىکنم نکند خداى نکرده عمرتان سپرى شود و براى آخرتتان زاد و توشهاى برنداشته باشید، زیرا که دنیا دار فناست و آخرت دار بقاء تا مىتوانید در راه پیشبرد اسلام و احکام مقدس قرآن تلاش کنید زرق و برق دنیا شما را نفریبد و به خود مشغول کند بلکه از همه مادیات تنها به اندازه مایحتاج خود استفاده کنید و بقیه اوقات خود را صرف تقرب به خدا کنید. با کسى که در خط خدا و اسلام نیست ارتباط نداشته باشید و اگر امر به معروف و نهى از منکر در آنها اثر نداشت به کلى با آنها قطع رابطه کنید. سعى کنید فرزندان خود را با آداب و احکام مقدس اسلام پرورش اسلام پرورش دهید تا در آینده پشتوانهاى براى جامعه مسلمین باشند و باعث روسفیدى خود شما.
ضمنا ممکن است فقدان من براى همگى شما مخصوصا پدر و مادرم سنگین باشد، اما توجه داشته باشید که همگى ما امانتى بیش نیستیم و خدا را شاکر باشید که هدیهاى ناقابل توانستهاید تقدیم اسلام عزیز کنید و اما چه بسا فکر کنید من در طول زندگى مرارت و سختى کشیدهام ولى دقت کنید که ائمه و بزرگانى که اسلام را براى ما حفظ کردهاند چه مصیبتها و مشقاتى را تحمل کردهاند تا توانستهاند به تکلیف سنگین خود عمل کنند و بدانید که هدف از زندگى کمال و رشد انسانى است و این جز با تحمل سختیها و مشکلات به دست نمىآید، شما دعا کنید که خداوند این بنده عاصى را مورد عفو و بخشش قرار دهد و از خدا مىخواهم مرا لایق دیدار مولایم حسین(ع) کند و در قیامت از شفاعتش برخوردار شوم.
به همه دوستان و رفقایم و بالاخره هر کس که این وصیت به دستش میرسد سفارش میکنم که عاقبت روزى خواهد آمد که ما با واقعیت مرگ مواجه خواهیم شد و از آن گریزى نیست و این سنت خداوندى است که بر جهان هستى تسلط دارد، لذا پیش از آن که بدن شما را از دنیا خارج کنند و روحتان در دنیاى پلید مادى باقى بماند روح خود را از دنیا خارج کنید و به فکر رسالت سنگینى باشید که خداوند بر عهده انسان نهاده و آن همان به مقام شامخ خلیفه الهى رسیدن و عند الهى رسیدن است که با ترک همه لذات دنیوى و مصداقهاى آن به دست مىآید.
بکوشید تا در برابر شهدا و دستگاه خداوند در قیامت شرمنده نباشید، اى انسانها همه به دامن قرآن و نهجالبلاغه برگردید و مرضهاى روانى و روحى خود را با این دو طبیب حاذق درمان کنید، بدانید که اگر از نظر علمى به بالاترین درجه پیشرفت برسید ولى از قرآن بىبهره باشید نه تنها پیشرفتى نکردهاید بلکه در حد چهارپایان و حتى پایینتر تنزل کردهاید.
اما من که نتوانستم ابعاد وجود نایب به حق امام زمان(عج) امام امت را بشناسم ولى فقط این را درک کردم که انسان عادى نیست و هر که محبت او را به دل نگرفت خسران دید و فکر نکنم در آخرت هم بتواند جبران این ضرر را بنماید؛ لذا تا میتوانید در امام دقیق شوید و سعى کنید همه ابعاد امام خصوصا بعد عرفانى ایشان را بشناسید و استفاده کنید.
خدایا نمىدانم چرا وقتى به نام حسین(ع) مىرسم شوقى عجیب در وجودم پیدا میشود و اگر عملى ندارم که مقبول درگاه تو باشد، اما آرزو دارم به پاس احترام این آقا مرا و همه عاشقانش را مورد رحمت و بخشش قرار دهى.
لازم است عرض کنم ممکن است در بین وسائل بنده نوشتههایی تحت عنوان وصیت و یا به عناوین دیگرى پیدا کنید که مال سالهاى پیش است و عملیاتهاى قبل است که نوشتهام و همچنان مانده ولى تأکید مىکنم آخرین وصیت و نوشتهام همین است، لذا مطالب اساسى را که در آخر خواهم نوشت بر این عمل کنید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار
مورخه 24 دیماه 1365، برابر با شهادت بانوى بزرگوار اسلام حضرت فاطمه(س) جبهههاى آبادان و خرمشهر.»
انتهای پیام