تأسی به سنت و قرآن مشی اصلی منتظران است
مدیرعامل بنیاد مهدی موعود(عج) فارس با اشاره به ویژگی‌های منتظران واقعی، تأسی به سنت و سیره حضرت رسول(ص) و اهل بیت(ع) و همچنین انس و عمل به قرآن را مشی اصلی منتظران ظهور عنوان کرد.
به گزارش ایکنا از فارس، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا حدائق، مدیرعامل بنیاد مهدی موعود(عج) فارس بامداد امروز، 23 دی در سلسله منبرهای مجازی خود با عنوان «سبک زندگی مهدوی» با بیان اینکه منتظران واقعی به سنت و سیره رسول‌الله(ص) و خاندان عصمت و طهارت(ع) تأسی می‌کنند، گفت: حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند: خَمسٌ لا أدَعُهُنَّ حَتَّى المَماتِ؛ پنج چیز است که این‌ها را ترک نمی‌کنم تا بمیرم. اول، الأكلُ عَلَى الحَضيضِ حديث مَعَ العَبيدِ؛ غذا خوردن با بندگان، روی زمین یعنی غرور مرا برنمی‌دارد.
وی با بیان اینکه در بعضی از اداراتمان، سالنِ تحصیل‌کرده‌ها با سالنِ کارمندان عادی برای غذا خوردن، جداست، افزود: فرمانده‌ای که با سرباز بنشیند غذا بخورد، هنر است. مسئولی که با آبدارچی غذا بخورد، هنر است.
حدائق ادامه داد: دوم پیغمبر فرمود: ورُكوبِيَ الحِمارَ مُؤَكَّفا؛ سوار شدن بر الاغ برهنه. قدیم هم این‌گونه بود که الاغ برهنه، کسر شأن بود. می‌گفتند فرشی و زینی بر این الاغ باید گذاشته شود چون می‌خواهیم سوار شویم. شخصیتِ انسان که به مرکبِ انسان نیست! امروز برخی‌ها می‌گویند ما ماشینِ شاسی‌بلند سوار می‌شویم و این تاکسی‌بار است! این حرف‌ها یعنی چه؟
عضو جامعه روحانیت شیراز افزود: سوم پیغمبر فرمود: وحَلبُ العَنزِ بِيَدي؛ دوشیدنِ شیرِ بز، با دستِ خودم. یعنی کارهای پایین را هم خودم انجام می‌دهم. عار ندارم و چهارم پیغمبر می‌فرماید: ولُبسُ الصّوفِ؛ لباس پشمینه پوشیدن. یعنی لباس را ملاک افتخار ندیدند. لباس پشمینه، یعنی لباسی که خفیف است و به ظاهر، لباس سبکی است. رسول‌الله(ص) می‌فرماید ما در قید و بند لباس هم نبودیم. عمداً پوشیدم که مردم بفهمند شخصیت، در لباس نیستم و پنجم: حضرت فرمود: وَالتَّسليمُ عَلَى الصِّبيانِ؛ سلام به بچه‌ها کردن. بعد پیغمبر می‌فرماید این‌ها را من ترک نکردم تا زمانی که زنده هستم تا بعد از من تبدیل به یک سنت شود.
وی اظهار کرد: همچنین پیامبر مکرم اسلام(ص) در جایی فرمودند وقتی که کارها برایتان پیچیده و شبهه‌ناک شد و راه را از بیراهه تشخیص نمی‌دهید و نمی‌فهمید چه کار کنید، به قرآن رجوع کنید.
بهترین راهنما برای رسیدن به مقاصد
حدائق با تأکید بر اینکه بهترین راهنما برای رسیدن به بهترین مقاصد و اهداف قرآن است، بیان کرد: کسی که قرآن را پیشوای خود قرار می‌دهد یعنی آن را می‌خواند و به آن عمل می‌کند و آموزه‌های آن را به کار می‌گیرد، مسیرش مسیر بهشتی شدن است، کسی که بی اعتنایی به قرآن کرد، مسیرش مسیر دوزخی شدن است پس اگر بخواهیم مشمول رحمت الهی قرار بگیریم، باید با قرآن انس بگیریم.
مسئول حوزه علمیه منصوریه شیراز در این زمینه به حدیثی از امام صادق(ع) اشاره کرد و گفت: امام صادق(ص) فرمودند مقید باشید حداقل روزی 50 آیه قران بخوانید. این کار انسان و جامعه را واکسینه کرده و سالم نگه می‌دارد اما متأسفانه امروز در بسیاری از خانه‌ها قرآن تبدیل به کتاب دکور شده است. کتاب مقدسی که در جلد مخملی یا جعبه خاتمی بر روی یک رحل زیبا گذاشته شده و تبدیل به دکوری برای منزل شود اما چقدر از این قرآن استفاده می‌کنیم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود اخلاص را از دیگر ویژگی‌های منتظران ظهور و شرط موفقیت در تمام کارها دانست و افزود: میلیاردها تومان کارِ خیر انجام دهید ولی رنگِ خدا در آن نباشد، قافیه را باخته‌اید. همین نمازی که می‌خوانیم، اگر اخلاص در آن نباشد و همچنین کارهای خیرِ ما اگر اخلاص در آن نباشد؛ مخصوصاً واجبات، فایده‌ای ندارند.
خدا هیچ کار نیکی را بی‌پاسخ نمی‌گذارد
حدائق با تأکید بر اینکه شرط انجام واجبات داشتن اخلاص است، گفت: اگر کسی کارِ نیکی انجام دهد ولی برای خدا نباشد، اَجرَش می‌شود همان اجرِ دنیایی. خدا کارش را بی پاداش نمی‌گذارد. پاداش در همین دنیاست، «ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ» ( آیه 20 سوره شوری) پس اخلاص، حرف اول است.
مسئول حوزه علمیه خاتم‌الانبیا(ص) شیراز همچنین با اشاره به تعریف اخلاص اظهار کرد: تعریفی که بزرگان برای اخلاص کرده‌اند این است: اَلاخلاصُ تَنْزیهُ الْعَمَلِ اَنْ یکونَ لِغَیرِ اللّهِ فیهِ نَصیبٌ: یعنی کارهایتان را به گونه‌ای سامان بدهید و پالایش کنید که غیر از خدا، در کارِ شما، کسی سهمی و نقشی نداشته باشد. ظاهراً دارید برای مردم کار می‌کنید اما انگیزه‌تان الهی است. اگر این انگیزه آمد، دیگر دنبال لوح تقدیر و تشکر هم نیستید و دنبال این هم نیستید که مردم بدانند و بفهمند. می‌گویید: در خانه اگر کس است، یک حرف بس است.
وی بیان کرد: بی‌اخلاصی این‌گونه است که گاهی اوقات می‌گوییم: قدرِ ما را ندانستند، حق ما را ندادند، زحمت کشیدیم حتی یک تشکر هم نکردند، این همه خدمت کردیم و عمرمان به فنا رفت و ... این‌ها معلوم است که برای خدا کار نکرده‌ایم.
حدائق با تأکید بر اینکه هر کسی از انجام کار نیکی که انجام داده است، اظهار و احساس پشیمانی کند، کارش برای خدا نبوده است، گفت: خودمان را که دیگر نباید فریب دهیم. من اگر کار برای خدا کرده‌ام، مردم یا قدر می‌دانند یا قدر نمی‌دانند. اگر قدر می‌دانند، مگر ما برای قدرشناسی مردم کار کرده‌ایم؟ اگر قدر هم نمی‌دانند، آن کسی که باید قدر بداند خداست که ذرة المثقال‌ها را هم فراموش نمی‌کند.
انتهای پیام
