پیامبر اعظم(ص) از منظر قرآن

علی‌اکبر حنیفی، داور مسابقات بین‌المللی قرآن و پیشکسوت قرآنی کشورمان در گفت‌و‌گو با ایکنا از فارس، با اشاره به شخصیت حضرت محمد(ص) از منظر قرآن کریم و کلام وحی گفت: حضرت رسول(ص) مهم‌ترین و بزرگ‌ترین شخص اول جهان و عالم انسانیت هستند که خداوند به دلیل وجود نازنین ایشان همه افلاک را آفرید آن‌گاه که فرمود «لولاک لما خلقت الافلاک؛ افلاک را نمی‌آفریدم مگر اینکه به دلیل وجود تو است ای پیامبر».

وی با تصریح اینکه همچین شخصیتی اگرچه از حد تعریف و توصیف ما خارج هستند ولکن  خداوند در قرآن ایشان را به کرات مورد تمجید، تحسین و تعظیم قرار داده است، افزود: مورد تعظیم اینجا که می‌فرماید تو دارای خلقت و خُلقی عظیم هستی «َإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ» (آیه 4 سوره قلم) که شاید نتوانیم معنی عظیم را درک کنیم و فقط خداوند می‌داند، یا می‌فرماید «وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُون»(آیه 3 سوره قلم) یعنی تو از درجه اجر غیر ممنون(بسیار پایدار) که خداوند به تو داده، بهره‌مند هستی که این‌ها نمونه‌ای از توصیفاتی است که خداوند در قرآن از ایشان می‌کند.

این داور مسابقات بین‌المللی قرآن کریم اضافه کرد: خداوند در سوره فتح می‌فرماید حضرت محمد(ص) فرستاده خداوند است و توصیف امت ایشان را می‌کند که یک امت استثنایی است که ناشی از تربیت‌های ایشان و آن هم ناشی از انگاره‌های خدایی و قرآنی است.

وی با یادآوری آیه «مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ...؛ محمّد، پدر هیچ یک از مردان شما نیست، ولی فرستاده خدا و خاتم پیامبران است» (آیه 40 سوره احزاب)، گفت: در قرآن این خاتم هم به معنای زینت پیغمبران است و موجب این آیه ایشان بهترین خلق و سرور و بزرگ پیغمبران هستند اما در روایت ورش این کلمه را خاتِم خوانده‎‌اند یعنی پایان‌دهنده و ختم پیامبران است که یعنی سلسه رسالت با ایشان دیگر تمام می شود و بعد از ایشان دیگر پیامبری نیست.

حنیفی با اشاره به «عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ ...؛ بر او دشوار است‏ شما در رنج بيفتيد» (آیه 128 سوره توبه)، تصریح کرد: ایشان پیامبری است که بسیار برایشان گران و سخت است اینکه احدی از امتشان را در رنج ببینند.

وی اضافه کرد: معتقدیم که پیامبر ما را می‌بیند و از افعال و احوال ما کاملاً آگاه هستند اگرچه بر حسب ظاهر فوت کردند و از میان ما رفتند اما بر حسب آیات قرآن که به کرات گفته می‌شود ایشان شاهد بر اعمال ما هستند؛ وقتی می‌فرماید «إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا» (آیه 45 سوره احزاب) همانگونه که برای نسل خود و نسل‌های آینده تا روز قیامت پیغمبر هستند، از زمانی که در میان امت خود بودند و اکنون که بر حسب ظاهر در بین ما نیستند، شاهد نیز هستند یا می‌فرماید «فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ...» (آی 105 سوره توبه) یعنی خداوند و رسول او و مؤمنان نیز که ائمه هستند، اعمال شما را می‌بینند. ایشان چنین شخصیتی است که ما به اینکه پیرو ایشان هستیم افتخار می‌کنیم.

این پیشکسوت قرآنی کشورمان به آیه «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا؛ و به راستى ما فرزندان آدم را گرامى داشتيم و آنان را در خشكى و دريا [بر مركبها] برنشانديم و از چيزهاى پاكيزه به ايشان روزى داديم و آن ها را بر بسيارى از آفريده ‏هاى خود برترى آشكار داديم» (آیه 70 سوره اسرا) اشاره و بیان کرد: خداوند ما را انسان آفرید و خود این شکر بسیار دارد و همین‌گونه است که ما باید شکر کنیم که از امت حضرت رسول(ص) قرار داریم.

وی در پایان اظهار کرد: اکنون در جهان انسان‌ها دارای افکار و ادیان مختلف هستند و برخی اصلاً دین ندارند یعنی هویت ندارند و مانند یک موجود به دنیا می‌آیند و از دنیا می‌روند، مثلاً برخی از قبیله‌ها در آفریقا اصلا زندگی‌های حیوانی دارند یا قبلاً اینگونه بودند؛ این افتخار است که از امت حضرت محمد(ص) قرار گرفتیم و زندگی و شرف انسانی  داریم و به بزرگ مرگ خلقت متصل و منتسب هستیم.