حضرت زینب(س) در کلام امام(ره) و رهبری
به مناسبت فرا رسیدن سالروز ولادت حضرت زینب کبری(س) مروری بر سخنان بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و خلف صالح ایشان، حضرت امام خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب درباره آن حضرت داریم.
به گزارش ایکنا از فارس، 5 جمادی‌الاول مصادف با سالروز ولادت بانوی بزرگ خاندان عصمت و طهارت(ع)، پیام‌رسان حماسه عظیم عاشورا و احیاگر مکتب حسینی، حضرت زینب کبری(س) است. بزرگ بانویی که هیچکس نمی‌تواند ذره‌ای شک و تردید در نقش ایشان برای حفظ مکتب اسلام و تشیع داشته باشد.
درباره مقام والای این بانوی بزرگوار تاکنون مقالات و سخنرانی‌های متعددی به رشته تحریر درآمده و اجرا شده است، اما بنا داریم به مناسبت فرا رسیدن سالروز ولادت آن حضرت مروری بر سخنان بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) و خلف صالح ایشان، رهبر معظم انقلاب درباره حضرت زینب(س) داشته باشیم.
امام خمینی(ره) درباره حضرت زینب(س) فرمودند: «حضرت زینب، پیام‌رسان نهضت عاشورا، دختر علی(ع) و فاطمه زهرا(ع) در پنجم جمادی الاول سال پنجم هجری متولد شد. از القاب او می‌توان عقیله بنی هاشم، عارفه، عالمه، محدثه و فاضله را نام برد. این بانوی بزرگوار از جدش رسول خدا و نیز پدر و مادر بزرگوارش حدیث روایت کرده است. دو پسرش به نام‌های محمد سالار اسیران، در سفر اسارت در کوفه و دمشق خطبه‌های آتشین ایراد و دستگاه ستم بنی امیه را رسوا نمود. در مقابل یزید، حضرت زینب سلام الله علیها ایستاد و آن را همچو تحقیر کرد که بنی امیه در عمرشان همچون تحقیری نشنیده بودند.
همان مقداری که فداکاری حضرت، ارزش پیش خدای تبارک و تعالی دارد و در پیشبرد نهضت حسین سلام‌الله علیه کمک کرده است، خطبه‌های حضرت سجاد و حضرت زینب هم به همان مقدار یا قریب آن مقدار تأثیر داشته است». (صحیفه نور، جلد 17، صفحه 59).
«حضرت زینب (سلام‌الله علیها) در مقابل حکومت‌های جبار ایستاد و آن خطبه را خواند و آن حرف‌ها را زد که همه می‌دانید؛ زنی که در مقابل یک جباری ایستاد ـ که اگر مردها نفس می‌کشیدند همه را می‌کشتند ـ و نترسید و ایستاد و محکوم کرد حکومت را، یزید را محکوم کرد. به یزید فرمود تو قابل آدم نیستی، تو انسان نیستی. زن یک همچو مقامی باید داشته باشد». (صحیفه امام، جلد 7، صفحه 340).
«همان مقدارى که فداکارى حضرت ارزشی پیش خداى تبارک و تعالى دارد و در پیشبرد نهضت حسین(ع) کمک کرده است، خطبه‌هاى حضرت سجاد(ع) و حضرت زینب(س) هم به همان مقدار یا قریب آن مقدار تأثیر داشته است، آن‌ها به ما فهماندند که در مقابل جائر، در مقابل حکومت جور، نباید زنها و نباید مردها بترسند، در مقابل یزید، حضرت زینب(س) ایستاد و آن را همچو تحقیر کرد که بنى‌امیه در عمرشان همچو تحقیرى نشنیده بودند». (صحیفه امام، جلد 17، صفحه 54).
رهبر معظم انقلاب، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) نیز درباره حضرت زینب(س) فرمودند: «حوادث گوناگون بعد از عاشورا در واقع قیام زینبی است. حرکت عظیم زینب کبری در درجه اوّل و امام سجّاد (علیه السّلام) و بقیّه زنان با عظمت آل‌الله در این دورانِ یکی دو ماهه بعد از آن، یک قیام به معنای حقیقی کلمه است. کارهای بزرگی را انجام دادند، کربلا را و این شهادت بزرگ را ماندگار کردند، تثبیت کردند.» (بیانات در ارتباط تصویری با رؤسا و مدیران آموزش و پرورش در تاریخ 11 شهریور 99).
«(بعد از عاشورا) در واقع ایّام حماسه زینبی است. در چنین روزهایی مسیر کربلا و کوفه و شام و بعد از آن مدینه، مسیر حرکت نورانیِ پُرشکوه حماسی زینب کبری و حضرت امام سجّاد و بقیّه اسرای عاشورا است؛ اینها که توانستند با این حرکت خود، ماجرای عاشورا را ابدیّت ببخشند، آن را دائمی کنند، زوال‌ناپذیر کنند». (بیانات در همایش ده‌ها هزار نفری خدمت بسیجیان در ورزشگاه آزادی در تاریخ 12 مهر 97).
«زینب کبری(س) همان کسی است که ماجرای عاشورا را زنده نگه داشت، مانع شد از اینکه این ماجرا در خلال افسون‌های سیاسی دستگاه حاکم آن روز از بین برود و فراموش شود یا در تاریخ کهنه شود؛ مسئله را زینب کبرا (س) زنده نگه داشت». (بیانات در دیدار با دانش‌آموزان و دانشجویان در تاریخ 12 آبان 94).
«حادثۀ عاشوراى حسینى را هم ستمگران و ظالمان می‌خواستند نگذارند باقى بماند، زینب کبری(س) نگذاشت. دو حرکت عمّه ما - زینب کبری(س) - انجام داد: یک حرکت، حرکت اسارت بود به کوفه و شام و آن روشنگرى‌ها و آن بیانات که مایه‌ى افشاى حقایق شد؛ یک حرکت دیگر، آمدن به زیارت کربلا در اربعین بود؛ حالا اربعین اوّل یا دوّم یا هرچه. این حرکت به معناى این است که نباید اجازه داد که انگیزه‌هاى خباثت‌آلودى که قصد دارند مقاطع عزیز و اثرگذار و مهم را از یادها ببرند، موفّق بشوند». (بیانات در دیدار مردم قم در تاریخ 17 دی 93).
«زینب کبری یک نمونه برجسته تاریخ است که عظمت حضور یک زن را در یکی از مهم‌ترین مسائل تاریخ نشان می‌دهد. اینکه گفته می‌شود در عاشورا، در حادثه کربلا، خون بر شمشیر پیروز شد - که واقعاً پیروز شد - عامل این پیروزی، حضرت زینب بود؛ والّا خون در کربلا تمام شد. حادثه نظامی با شکست ظاهری نیروهای حق در عرصه عاشورا به پایان رسید؛ اما آن چیزی که موجب شد این شکست نظامىِ ظاهری، تبدیل به یک پیروزی قطعىِ دائمی شود، عبارت بود از منش زینب کبری؛ نقشی که حضرت زینب بر عهده گرفت؛ این خیلی چیز مهمی است.
این حادثه نشان داد که زن در حاشیه تاریخ نیست؛ زن در متن حوادث مهم تاریخی قرار دارد. قرآن هم در موارد متعددی به این نکته ناطق است؛ اما این مربوط به تاریخ نزدیک است، مربوط به امم گذشته نیست؛ یک حادثه زنده و ملموس است که انسان زینب کبری را مشاهده می‌کند که با یک عظمت خیره‌کننده و درخشنده‌ای در عرصه ظاهر می‌شود؛ کاری می‌کند که دشمنی که به حسب ظاهر در کارزار نظامی پیروز شده است و مخالفین خود را قلع و قمع کرده است و بر تخت پیروزی تکیه زده است، در مقر قدرت خود، در کاخ ریاست خود، تحقیر و ذلیل شود؛ داغ ننگ ابدی را به پیشانی او می‌زند و پیروزی او را به یک شکست تبدیل می‌کند؛ این کارِ زینب کبری است. زینب(س) نشان داد که می‌توان حجب و عفاف زنانه را تبدیل کرد به عزت مجاهدانه، به یک جهاد بزرگ». (بیانات در دیدار جمعی از پرستاران نمونه کشور در تاریخ اول اردیبهشت 89).
«حماسه‌ای که بی‌بی زینب کبری(س) به‌وجود آورد، احیاکننده و نگه‌دارنده حماسه عاشورا شد. عظمت کار زینب کبری(ع) را نمی‌شود در مقایسه با بقیه حوادث بزرگ تاریخ سنجید؛ باید آن را در مقایسه با خود حادثه عاشورا سنجید؛ و انصافاً این دو عِدل یکدیگرند.
این انسان باعظمت، این بانوی بزرگ اسلام بلکه بشریّت، توانست در مقابل کوه سنگین مصائب، قامت خود را استوار و برافراشته نگه‌دارد؛ حتّی لرزشی هم در صدای این بانوی بزرگ از این‌همه حادثه پدید نیامد؛ هم در مواجهه با دشمنان، هم در مواجهه با مصیبت و حوادث تلخ، مثل یک قلّه سرافراز استواری ایستاد؛ درس شد، الگو شد، پیشوا شد، پیشرو شد.
در بازار کوفه، در حال اسارت، آن خطبه شگفت‌آور را ایراد کرد: «یا اَهلَ‌الکوفَةِ یا اَهلَ الخَتلِ و الغَدرِ اَ تَبکونَ، اَلا فَلا رَقأَتِ العَبرَةُ وَ لاهَدَأَتِ الزَّفرَةُ اِنَّما مَثَلُکُم کَمَثَلِ التِی نَقَضَت غَزلَها مِن بَعدِ قُوَّةٍ اَنکاثاً» تا آخر؛ لفظ مثل پولادْ محکم، معنا مثل آبِ روان تا اعماق جانها می‌نشیند. در آن‌چنان وضعیّتی زینب کبری مثل خود امیرالمؤمنین حرف زد؛ تکان داد دلها را، جانها را و تاریخ را؛ این سخن ماند در تاریخ؛ این در مقابل مردم در محمل اسارت. بعد هم، هم در مقابل ابن‌زیاد در کوفه، هم چند هفته بعد در مقابل یزید در شام، با آن‌چنان قدرتی سخن گفت که، هم دشمن را تحقیر کرد، هم سختی‌هایی را که دشمن تحمیل کرده بود، تحقیر کرد. شما می‌خواهید خاندان پیغمبر را به خیال باطل خودتان مغلوب کنید، منکوب کنید، ذلیل کنید؟ لِلّهِ العِزَّةُ وَ لِرَسولِهِ وَ لِلمُؤِمنین. مجسّمه‌ی عزّت است زینب کبری، همچنان‌که حسین بن علی (علیه‌السّلام) در کربلا، در روز عاشورا مجسّمه‌ی عزّت بود. نگاه او به حوادث با نگاه دیگران فرق دارد؛ [با] آن‌همه مصیبت، وقتی دشمن میخواهد او را شماتت کند، میگوید: ما رَاَیتُ اِلّا جَمیلاً؛ آنچه دیدم زیبا بود؛ شهادت بود، داغ بود، امّا در راه خدا بود، برای حفظ اسلام بود، ایجاد یک جریانی بود در طول تاریخ تا امّت اسلام بفهمند که چه‌کار باید بکنند، چگونه باید حرکت کنند، چگونه باید بایستند. این کارِ بزرگِ حماسه‌ی زینبی است؛ این عزّتِ ولىّ خدا است.
زینب کبری از اولیاءالله است؛ عزّت او عزّت اسلام است؛ اسلام را عزیز کرد، قرآن را عزیز کرد. ما البتّه آن بلندپروازی را نداریم، آن همّت را نداریم که بخواهیم بگوییم رفتار این بانوی بزرگ الگوی ما است؛ ما کوچک‌تر از این حرف‌ها هستیم؛ امّا باید به‌هرحال حرکت ما در جهت حرکت زینبی باشد». (بیانات در دیدار پنجاه هزار فرمانده بسیج سراسر کشور در تاریخ 29 آبان 92).
انتهای پیام
