سوگ خاموش / بازماندگان اموات كرونایی را دریابیم

به‌طور كلی برگزاری آداب سوگ، شوک از دست دادن عزیزان را کاهش می‌دهد، چرا که در مراسم سوگواری افراد از حمایت عاطفی نزدیکان خود برخوردار می‌شوند.

بازماندگان درگذشتگان ناشی از ابتلا به کرونا با توجه به شرایط و احتمال سرایت بیماری نمی‌توانند آداب سوگواری را به جای آورند و گاهی ممکن است در مورد چگونگی گذران و زمان پایانی عمر عزیزان خود که دور از آن‌ها در بیمارستان بستری بوده‌اند، دچار مشغله ذهنی و احساس گناه شوند، نه می‌توانند آداب خاک‌سپاری را به جای آوردند و نه می‌توانند مراسمی برگزار کنند.

سوگی که طی نشود باعث جمع شدن حجم زیادی از خشم می‌شود، بنابراین توجه به این موضوع در دوران بعد از کرونا باید مورد توجه قرار گیرد.

در شرایط فعلی ما با سوگوارانی مواجه خواهیم شد که هنوز واقعیت از دست دادن عزیزانشان را نپذیرفته‌اند و فرصت رویارویی با احساسات خود را کسب نکرده‌اند، علاوه بر پذیرش سخت مرگ ناگهانی عزیزان، به‌علت وجود انگ کرونا در بین برخی از افراد جامعه، صحبت کردن درباره سوگ برای اطرافیان سخت‌تر می‌شود.

لازم است روان‌پزشکان و روان‌شناسان برای کمک به بازماندگان افراد فوت شده بر اثر ابتلا به covid۱۹، از آن‌ها بخواهند در مورد احساسات خود صحبت کنند و از سرکوب آن‌ها خودداری کنند. برای مثال می‌توان از او خواست خاطراتی از متوفی را تعریف کند. باید شرایطی را مهیا کرد که خانواده داغدار از حمایت‌های روانی اجتماعی و دوستانه برخوردار شوند.

باید کارکنان درمان آموزش‌های لازم برای چگونگی اعلام خبر فوت بیمار به خانواده را دریافت کنند، باید مراحل سوگ را برای بازماندگان توضیح داد و عنوان کرد که احساسات مختلف مثل اضطراب، افسردگی و خشم در این مقطع غیر طبیعی است. باید با استفاده از همدلی وارد دنیای بازماندگان شد و مهارت‌های مواجه با مشکلات را به آن‌ها آموزش داد. در واقع در درمان سوگ باید رویکرد حمایتی داشت تا ابتدا فرد سوگوار خود را با شرایط سخت مواجهه کند و از افکار بپرهیزد، سپس به مرور زمان با آنچه رخ داده کنار بیاید و به نگرشی اساسی درباره از دست دادن و مرگ برسد، همچنین پس از بحران کرونا، گروه درمانی، برای بازماندگان در خانواده‌های مختلف می‌تواند اثربخش باشد.

لیلا رازقیان، روان‌پزشک و رئیس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری شیراز