به گزارش ایكنا از فارس، بارها شنیدهایم که فردی با توجه به ابتلایش به بیماری سخت و لاعلاج به زندگی عادی خود ادامه داده و روحیهاش از سایر افراد به مراتب بهتر است.
راستی علت چیست؟ چرا ما بدون هیچ دلیل موجهی از بیمار شدن میترسیم؟ جواب این سئوالات را میتوان در یک کلمه خلاصه کرد: شایعه و نوع برداشت ما از موضوع.
دسترسی افراد به منابع اطلاعاتی مختلف از طریق فناوریهای نو، موجب شده است که جهان را بهصورت دهکدهای در نظر بگیرند که در این دهكده، کمترین اطلاعات در کمترین زمان ممکن در دسترس همه قرار بگیرد. پیشرفت جهان درهر روز و هر ساعت و دستیابی به فناوریهای جدید، موجب دسترسی راحتتر و سریعتر به اطلاعات شده است.
این اطلاعات خواه صحیح و خواه غلط موجب وحشت مردم شدهاند. اطلاعات مغرضانه و گاهاً سیاسی با اهداف و نیات مختلف و از سوی کشورها و افراد مختلف میتواند به این وحشت دامن بزند. تصور کنید چگونه تبلیغات در خریدهای روزانه شما تأثیر میگذارد. مارک فلان محصول، برند و...
در دنیای امروز تبلیغات بهطوری در زندگی روزانه ما تأثیر گذاشته که حتی نحوه و سبک زندگی ما را نیز تحتالشعاع قرار داده است. همیشه بعد تبلیغی یک موضوع، بیشتر از خود موضوع مؤثر است.
وقتی که میخواهید یک موضوع و یا یک حرف بهجا یا نابهجا را به کرسی بنشانید بهصورتهای مختلف و توسط افراد مختلف آن را بازگو کنید. بار روانی و تبلیغی خیلی راحتتر از تصور شما مؤثر خواهد بود به همین راحتی میتوان در ذهن و افکار سایرین رسوخ كرد.
ذهن ما به نحوی برنامهریزی شده است که اغلب به نکات منفی یک موضوع میپردازد و این نکات منفی اغلب نحوه تفکر ما را نیز به سمتوسوی گرایشهایی خودآزاری و یا دگر آزاری و یا به عبارتی اشتغال ذهنی منفی سوق میدهد. استرسهای روزانه ما ناشی از این برداشت غلط است.
فرض کنید در یک بزرگراه با خودرو شخصی و با سرعت مجاز در حال حرکت هستید. خودرو دیگری با سرعت بالا از کنارتان و با حالت خطرناک رد میشود. در این لحظه چه فکری از ذهنتان عبور میکند و یا چه عکسالعملی از خود نشان میدهید؟ در خوشبینانهترین حالت زیر لب غرولندی میکنید. حال تصور کنید که این خودرو دارای مسافر بدحال بوده که یک دقیقه زودتر میتواند جان بیمار را نجات دهد. حال چه فکری میکنید؟ شاید در این لحظه زیر لب دعا کنید که او زودتر به بیمارستان برسد و جان آن بیمار را نجات دهد.
نوع تفکری که در خصوص یک حادثه میکنید، نحوه رفتار شما را شکل میدهد. تفکر بحرانی بودن یک موضوع، رفتار هیجانی را به دنبال خواهد داشت. حفظ خونسردی و داشتن راه حل درست میتواند در گذشتن از یک بحران برای افراد مثمرثمر باشد. موضوع اشاعه ویروس کرونا نیز همینگونه است.
ویروس کرونا که در طی ماههای اخیر کشورهای مختلف از جمله ایران اسلامی را درگیر كرده است، نمونهای از دسترسی مردم به اخبار و اطلاعات گوناگون در دهکده مذکور است. اخبارهای مختلفی از سوی منابع رسمی و اغلب غیررسمی مخابره میشود بهطوری که مردم دچار نوعی بهت حیرتآور شدهاند. حال اگر این اخبار و اطلاعات با کمبودهایی در سطح یک ارگان همراه باشد، میتواند این امر را تشدید كند و منجر به رفتارهای تکانشی و پرخاشگری شود.
بحرانی به نام ویروس کرونا بدون نگاه سوگیرانه وجود دارد. کمبود امکانات را هیچکس تکذیب نمیکند و از سویی تلاش پزشکان و پرستاران و نیز همه متولیان امر را نباید نادیده گرفت. نگرانی از بابت ابتلا بهجاست. در زمان نگرانی منطقی معمولاً کارهایی که انجام میدهیم برایمان مفید است و ضرری به فرد نمیرساند و در زمانی که نگرانی ما افراطی است، کارهایی که میکنیم اغلب نه تنها برایمان نفعی ندارد بلکه ممکن است ضمن تضعیف سیستم ایمنی بدنمان، در روند عملکرد عادی زندگی اختلال ایجاد كند.
اخذ خبر از یک منبع رسمی و همچنین رعایت توصیههای پزشکی و بهداشتی که دائماً از سوی منابع رسمی مخابره میشود، تنها راه پیشگیری و عبور از بحران ویروس کروناست. یادمان باشد بیشتر از بحران ویروس کرونا، از بحرانسازها باید دوری كرد.
مهدی نعمایی، رئیس اداره آموزش همگانی و مشارکت عمومی معاونت اجتماعی پلیس فارس
انتهای پیام