گذشته‌ای که عبرت نشد/ تماشاچی حوادث خطرناک نباشیم
گروه اجتماعی: سیلابی که طی روزهای گذشته در مناطق آذربایجان و کردستان به وقوع پیوست موجب مفقود و کشته شدن بیش از 60 نفر از هموطنان شد که متأسفانه بیشتر این افراد تماشاچی سیل بودند.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا) از آذربایجان‌غربی، بلایای طبیعی در طول زندگی بشر به فراوانی رخ داده اند و هر ساله هزاران نفر قربانی سیل ، زلزله و حوادث مشابه آن می‌شوند، اما با نگاهی به حوادث اتفاق افتاده در روزها و ماه‌های اخیر از جمله کشته شدن افراد در سیل آذربایجان و کردستان و حادثه پلاسکو به نظر می‌رسد که بیشتر قربانیان فدای بی‌احتیاطی‌ها و عدم آموزش صحیح افراد جامعه در مقابله به بحران است.
سیل بزرگی که در روز جمعه ۲۵ فروردین ۱۳۹۶ در استان‌های آذربایجان‌غربی و شرقی، کردستان و اردبیل رخ داد که در ۱۵ سال گذشته بی‌سابقه گزارش شده است و بیش از 60 کشته و مفقود برجای گذاشت که متاسفانه تعداد زیادی از مفقودان و کشته‌شدگان، تماشاچی سیل بوده‌اند.
چند ماهی از حادثه تلخ پلاسکو گذشته است و تنها خاطره‌ای از آن در ذهن مردم باقی مانده و هر موقع اسم پلاسکو می‌آید آهی از سر حسرت می‌کشند، اما درس هایی که باید از پلاسکو می‌گرفتیم هنوز در سطوح مردم جامعه نهادینه نشد و متاسفانه آگاهی کافی در برخورد با حوادث را نداشته و نمی‌دانیم تکلیف و وظایف خود در حوادث بزرگ چیست.
گویا این تماشاچی بودن صحنه حادثه، سلفی گرفتن و فیلمبرداری از این حوادث به عادت غلط و کم کم به یک فرهنگ شوم تبدیل می شود و هنوز هم عده‌ای بی توجه به هشدارهای اعلام شده در فضای مجازی و اعلام خطرات سیل در مناطق نیمه شمال غربی در کنار رودخانه‌های سیلابی در حال تماشای سیلاب قرار گرفتند که متاسفانه جان خود را از دست دادند.
جان باختن تعدادی از هم‌وطنانمان در حالی اتفاق افتاد که چندی پیش کلیپی از لحظه سیل غافلگیرکننده در روزی آفتابی منتشر شد و در آن هشدار داده شد که بودن در حاشیه رودخانه‌ها در هنگام وقوع سیل بسیار خطرناک است.
حال سوالی که در ذهن ایجاد می‌شود این است که آیا باید در آینده در مقابله با حوادث غیر مترقبه نیز باید شاهد حوادث تلخ‌تر و دلخراش‌تر از نیاز به غذا و پوشاك و سرپناه و مراقبت‌هاي بهداشتي و ساير ضروريات زندگي حادثه باشیم یا با آموزش صحیح و پیشگیری می‌توانیم میزان ریسک و خطرات را کاهش دهیم؟
حال سوالی که در ذهن ایجاد می‌شود این است که آیا باید در آینده در مقابله با حوادث غیر مترقبه نیز باید شاهد حوادث تلخ‌تر و دلخراش‌تر از نیاز به غذا و پوشاك و سرپناه و مراقبت‌هاي بهداشتي و ساير ضروريات زندگي حادثه باشیم یا با آموزش صحیح و پیشگیری می‌توانیم میزان ریسک و خطرات را کاهش دهیم؟
هرچند در این شرایط باید بیش و پیش از هرچیز در فکر امداد و نجات و همکاری و همدلی برای کاستن از آسیب‌ها و رتق و فتق پیامدهای آن بود، اما باید از این حادثه به مثابه هشداری و زنگ خطری جدی برای چاره‌اندیشی و تدبیر جهت جلوگیری از حوادث مشابه استفاده کرد.
امید است که زیر چتر عبرت آموزی، کم و کاستی‌ها را در خصوص مقابله با بحران برطرف کنیم و به جای تماشاچی بودن عملکرد مطلوبی را در لحظه بحران داشته باشیم تا از این طریق در صورت بروز حوادث ناگوار از میزان آسیب‌ها و خطرات بکاهیم.
انتظار می‌رود مسئولان اقدامات لازم را به منظور آموزش افراد در مقابله با حوادث غیرمترقبه به عمل آورند تا افراد جامعه به موقع بتوانند در لحظه وقوع حوادث ناگوار بهترین عملکرد را داشته باشند.
اعظم اسدپور
