امام هادی(ع)؛ تبلوری از اخلاق و منش 4 امام
گروه اجتماعی: امام هادی(ع) شجاعت، بلاغت و سخنوری امیرمؤمنان علی(ع) را داشت و در عبادت و تقوا و بندگی همچون سید ساجدان بود و در کمالات، سیاست و تدبیر، بسان حضرت رضا(ع) بود.کنیه او را «ابوالحسن» نهادند چراکه یادآور شهامت و صبر ابوالحسن اول امام کاظم(ع) بود و علم و حلم ابوالحسن دوم حضرت رضا(ع) را داشت.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان،امام علی‌النقی(ع) هم‌نام اجداد پاکش امیرمؤمنان علی(ع) و علیبن الحسین، امام سجاد و علی بن موسی‌الرضا(ع) است این امام همام شجاعت، بلاغت و سخنوری امیرمؤمنان علی(ع) را داشت و در عبادت و تقوا و بندگی همچون سید ساجدان بود و در کمالات، سیاست و تدبیر، بسان حضرت رضا(ع) بود.
کنیه او را «ابوالحسن» نهادند چراکه یادآور شهامت و صبر ابوالحسن اول امام کاظم(ع) بود و علم و حلم ابوالحسن دوم حضرت رضا(ع) را داشت.امام هادی(ع) لقب‌های متعددی مانند؛ نقی، هادی، امین، طیب، فقیه، مؤتمن، متوکل، عالم و ... داشتف که هر یک از این لقب‌‌ها بیانگر یکی‌از صفات ارزشمند او است و او به‌طور کامل از این صفات بهره‌مند بود.
امام جواد(ع) با نام‌گذاری فرزندش به نام «علی» به ما آموخت که نام‌های زیبا برای فرزندان خود انتخاب کنیم و با کنیه و لقب‌های زیبا و معنادار، به آن‌ها احترام بگذاریم، چراکه احترام به کودک، نقش مهمی در رشد روانی و بلوغ اخلاقی او دارد و او را از هرگونه عقده و احساس کمبود، دور میسازد.
این امام همام در هشت سالگی به امامت رسیدند که دوران امامت ایشان 33 سال بود و در این دوره برای ترویج معارف اسلامی تلاش‌های فراوانی کردند. ایشان به مسائل علمی و فقهی زمان خود آگاهی کاملی داشتند.
امام هادی(ع) یکی‌از مظلوم‌ترین امامان شیعه است که در زمان حیات و پس از شهادت مورد ظلم و ستم مستکبران قرار گرفتند؛ مظلومیت امام هادی(ع) فقط به دوران امامت ایشان منتهی نشد و پس‌از شهادت غریبانه و مظلومانه ایشان نیز، ستمگران عالم از هرگونه جنایتی در حق امام دهم شیعیان دریغ نکردند که تخریب مرقد منور ایشان در سامرا گوشه‌ای از مظلومیت این امام همام است.
امام هادی(ع) دومین امامی است که رد خردسالی و در سن هشت سالگی به امامت رسید، کمااینکه از نظر جهان‌بینی الهی، پیشوایان الهی به‌خاطر اهداف معنوی، از تربیت‌های خاصی برخوردارند، به‌طوری‌که لیاقت آن‌را مییابند که در دوران خردسالی دارای ارزش‌ها و کمالات در سطح عالی گردند، که در افراد عادی چنین موقعیتی ممکن نمیباشد.
خداوندی که تواناییاش نامحدود است، چه مانعی دارد به‌خاطر اهداف مهمتر به یک خردسال، لیاقت و شایستگی امامت را بدهد، چنان‌که دلایل استوار و نشانه‌های امامت و معجزاتی که از امام هادی(ع) در همان دوران خردسالی بروز کرد، شاهد آن بود که مورد لطف خاص خداوندی قرار گرفته و واجد کمالات یک امام جامع و معصوم همچون سلیمان، عیسی و یحیی(ع) که در دوران کودکی به مقام پیامبری رسیدند شده است.
امام هادی(ع) در همان دوران خردسالی آن‌چنان از علم و هوشیاری و کمالات فوقالعادهای برخوردار بود که اطرافیان را حیران می‌نمود. شیوه‌های رفتاری امام هادی(ع) در ابعاد مختلف، درس‌هایی سازنده و بزرگی برای خردمندان و سعادت‌طلبان است، از جمله این رفتارها میتوان به عبادت و بندگی، پرهیز از بد گفتن به روزگار، عزت نفس و توکل امام به خدا، دلجویی و نوازش دوستان اشاره کرد.
یکی از اعمالی که در سالروز ولادت امام هادی(ع) این روز توصیه شده و بسیار مؤثر است زیارت غدیریه است، امام هادی(ع) وقتی از مدینه به‌سمت سامرا می‌آمد این زیارت را خواندند و نسبت به آن سفارش کردند.از نظر سندی سند زیارت‌نامه غدیر مربوط به امام هادی(ع) است و این زیارت اشاره به امامت و ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) دارد.
زیارت غدیریه در واقع تبیین واقعه غدیر است و به مصائبی که امام علی(ع) با آن مواجه بودند، اشاره دارد. اصولی که امام هادی(ع) در زمان خلافتش به آن عمل کرده در این زیارت‌نامه آمده است،
امام هادی(ع) فرزند امام جواد(ع) در ۱۵ ذی‌الحجه سال ۲۱۲ هجری در مدینه به دنیا آمد و در سوم رجب سال ۲۵۴ در سن ۴۱ سالگی در شهر سامرا بر اثر زهری که به آن حضرت دادند، به شهادت رسیدند و در منزلشان در سامرا واقع در شمال عراق، به حاک سپرده شدند.
امام علی‌النقی(ع) در زمانی زندگی می‌کردند که عباسیان رو به زوال بودند امام هادی(ع) با ۶ نفر از خلفای بنی‌عباس هم‌عصر بودند که متاسفانه این خلفا همگی ظالم و ستمگر بودند و با این‌که رو به زوال بودند اما از تحت فشار قرار دادن شیعیان به‌دلیل ترسی که از زوال حکومت داشتند، کوتاهی نمی‌کردند.
امام هادی(ع) دومین امامی بودند که در سن کودکی عهده‌دار رهبری شیعیان شدند.خلفای عباسی مانند واثق، معتصم، متوکل، منتصر و مستعین هم‌زمان با امامت این امام بزرگوار حکومت می‌کردند که امام را سخت زیر نظر داشتند، اما با این وجود ایشان با وکلای خود در ارتباط بودند و از این طریق با مردم ارتباط می‌گرفتند.
حاکمان عصر امام هادی(ع) بسیار به اهل‌بیت(ع) و پیروان‌شان ظلم می‌کردند و شیعیان نیز افرادی بودند که نسبت به ظلم مقابله می‌کردند. در روایات آمده که در زمان امام هادی(ع) ۱۸ قیام علیه دستگاه جور صورت گرفت، این قیام‌ها چون بدون پشتوانه ولایت و در واقع امام هادی(ع) بود، و ایشان این قیام‌ها را صلاح نمی‌دیدند با شکست مواجه می‌شد؛ اما خود این قیام‌ها نشان می‌دهد که شیعیان تحت فشار زیادی بودند.
حساسیت دستگاه خلفا نسبت به امام هادی(ع) بسیار زیاد شده بود و دستگاه جور مراقب بود که ارتباط شیعیان با امام هادی(ع) قطع شود.در واقع حکومت ظالم با این قطع ارتباط امام هادی(ع) با شیعیان به‌دنبال ساماندهی حکومت خویش و رهایی از زوال بود.
در زمان امام هادی(ع) کل شیعیان به چهار منطقه ایران، عراق، یمن و مصر تقسیم می‌شدند، در این مناطق شیعیان حضور داشتند و ارتباط مستمر و خوبی با امام هادی(ع) برقرار می‌کردند و هم‌اکنون نیز بیشترین ظلم‌ها به اشکال گوناگون علیه شیعیان در همین چهار منطقه انجام می‌شود.
در زمان امام هادی(ع) شرایط به‌قدری سخت بود که امام(ع) گاهی اوقات هیچ پاسخی نمی‌توانستند به شیعیان بدهند، امام هادی(ع) مدام تکرار می‌کردند که شیعیان تنها با نماینده و وکیل من ارتباط بگیرید و سؤالات خویش را از آنان بپرسید.
امام هادی(ع) سؤالات شیعیان را به وکلا ارجاع می‌دادند و وکلا را نسبت به پرسش‌های شیعیان با توجه به انحرافات و شبهات آن روز توجیه می‌کردند.
این امام همام نه تنها تعلیم و تعلم را در مدینه عهده‌دار بودند، بلکه در امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه پنهان و آشکار با خلیفه ستمگر وقت لحظه‌ای کوتاهی نمی‌کردند.
امام هادی(ع) در راه پاسداری از فرهنگ اسلامی مشقت‌های فراوانی را متحمل شدند و در طول دوران 33 سال امامت خویش با وجود سخت‌گیری‌های فراوان از ترویج احکام اسلامی دست برنداشتند.
این امام همام برای روشن کردن حقایق دینی و مذهبی در پنهان و آشکارا با مردم سخن می‌گفتند و از سویی آن‌ها را برای پذیرفتن اصل غیبت امام عصر(عج) آماده می‌کردند.ایشان مانند سایر ائمه‌اطهار(ع) مژده غیبت امام زمان(عج) را برای آمادگی مردم در عصر غیبت می‌دادند که نکند این موضوع در آینده موجب تردید مردم شود.
مبارزه با انحرافات فکری و تربیت شاگردان فراوان از دیگر اقدامات مهم امام هادی(ع) بود زیارت‌نامه جامعه و غدیریه که شامل دعاها و سخنان این امام بزرگوار است مرجع کامل دینی برای مسلمانان به‌شمار می‌رود.
کنیه او را «ابوالحسن» نهادند چراکه یادآور شهامت و صبر ابوالحسن اول امام کاظم(ع) بود و علم و حلم ابوالحسن دوم حضرت رضا(ع) را داشت.امام هادی(ع) لقب‌های متعددی مانند؛ نقی، هادی، امین، طیب، فقیه، مؤتمن، متوکل، عالم و ... داشتف که هر یک از این لقب‌‌ها بیانگر یکی‌از صفات ارزشمند او است و او به‌طور کامل از این صفات بهره‌مند بود.
امام جواد(ع) با نام‌گذاری فرزندش به نام «علی» به ما آموخت که نام‌های زیبا برای فرزندان خود انتخاب کنیم و با کنیه و لقب‌های زیبا و معنادار، به آن‌ها احترام بگذاریم، چراکه احترام به کودک، نقش مهمی در رشد روانی و بلوغ اخلاقی او دارد و او را از هرگونه عقده و احساس کمبود، دور میسازد.
این امام همام در هشت سالگی به امامت رسیدند که دوران امامت ایشان 33 سال بود و در این دوره برای ترویج معارف اسلامی تلاش‌های فراوانی کردند. ایشان به مسائل علمی و فقهی زمان خود آگاهی کاملی داشتند.
امام هادی(ع) یکی‌از مظلوم‌ترین امامان شیعه است که در زمان حیات و پس از شهادت مورد ظلم و ستم مستکبران قرار گرفتند؛ مظلومیت امام هادی(ع) فقط به دوران امامت ایشان منتهی نشد و پس‌از شهادت غریبانه و مظلومانه ایشان نیز، ستمگران عالم از هرگونه جنایتی در حق امام دهم شیعیان دریغ نکردند که تخریب مرقد منور ایشان در سامرا گوشه‌ای از مظلومیت این امام همام است.
امام هادی(ع) دومین امامی است که رد خردسالی و در سن هشت سالگی به امامت رسید، کمااینکه از نظر جهان‌بینی الهی، پیشوایان الهی به‌خاطر اهداف معنوی، از تربیت‌های خاصی برخوردارند، به‌طوری‌که لیاقت آن‌را مییابند که در دوران خردسالی دارای ارزش‌ها و کمالات در سطح عالی گردند، که در افراد عادی چنین موقعیتی ممکن نمیباشد.
خداوندی که تواناییاش نامحدود است، چه مانعی دارد به‌خاطر اهداف مهمتر به یک خردسال، لیاقت و شایستگی امامت را بدهد، چنان‌که دلایل استوار و نشانه‌های امامت و معجزاتی که از امام هادی(ع) در همان دوران خردسالی بروز کرد، شاهد آن بود که مورد لطف خاص خداوندی قرار گرفته و واجد کمالات یک امام جامع و معصوم همچون سلیمان، عیسی و یحیی(ع) که در دوران کودکی به مقام پیامبری رسیدند شده است.
امام هادی(ع) در همان دوران خردسالی آن‌چنان از علم و هوشیاری و کمالات فوقالعادهای برخوردار بود که اطرافیان را حیران می‌نمود. شیوه‌های رفتاری امام هادی(ع) در ابعاد مختلف، درس‌هایی سازنده و بزرگی برای خردمندان و سعادت‌طلبان است، از جمله این رفتارها میتوان به عبادت و بندگی، پرهیز از بد گفتن به روزگار، عزت نفس و توکل امام به خدا، دلجویی و نوازش دوستان اشاره کرد.
یکی از اعمالی که در سالروز ولادت امام هادی(ع) این روز توصیه شده و بسیار مؤثر است زیارت غدیریه است، امام هادی(ع) وقتی از مدینه به‌سمت سامرا می‌آمد این زیارت را خواندند و نسبت به آن سفارش کردند.از نظر سندی سند زیارت‌نامه غدیر مربوط به امام هادی(ع) است و این زیارت اشاره به امامت و ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) دارد.
زیارت غدیریه در واقع تبیین واقعه غدیر است و به مصائبی که امام علی(ع) با آن مواجه بودند، اشاره دارد. اصولی که امام هادی(ع) در زمان خلافتش به آن عمل کرده در این زیارت‌نامه آمده است،
امام هادی(ع) فرزند امام جواد(ع) در ۱۵ ذی‌الحجه سال ۲۱۲ هجری در مدینه به دنیا آمد و در سوم رجب سال ۲۵۴ در سن ۴۱ سالگی در شهر سامرا بر اثر زهری که به آن حضرت دادند، به شهادت رسیدند و در منزلشان در سامرا واقع در شمال عراق، به حاک سپرده شدند.
امام علی‌النقی(ع) در زمانی زندگی می‌کردند که عباسیان رو به زوال بودند امام هادی(ع) با ۶ نفر از خلفای بنی‌عباس هم‌عصر بودند که متاسفانه این خلفا همگی ظالم و ستمگر بودند و با این‌که رو به زوال بودند اما از تحت فشار قرار دادن شیعیان به‌دلیل ترسی که از زوال حکومت داشتند، کوتاهی نمی‌کردند.
امام هادی(ع) دومین امامی بودند که در سن کودکی عهده‌دار رهبری شیعیان شدند.خلفای عباسی مانند واثق، معتصم، متوکل، منتصر و مستعین هم‌زمان با امامت این امام بزرگوار حکومت می‌کردند که امام را سخت زیر نظر داشتند، اما با این وجود ایشان با وکلای خود در ارتباط بودند و از این طریق با مردم ارتباط می‌گرفتند.
حاکمان عصر امام هادی(ع) بسیار به اهل‌بیت(ع) و پیروان‌شان ظلم می‌کردند و شیعیان نیز افرادی بودند که نسبت به ظلم مقابله می‌کردند. در روایات آمده که در زمان امام هادی(ع) ۱۸ قیام علیه دستگاه جور صورت گرفت، این قیام‌ها چون بدون پشتوانه ولایت و در واقع امام هادی(ع) بود، و ایشان این قیام‌ها را صلاح نمی‌دیدند با شکست مواجه می‌شد؛ اما خود این قیام‌ها نشان می‌دهد که شیعیان تحت فشار زیادی بودند.
حساسیت دستگاه خلفا نسبت به امام هادی(ع) بسیار زیاد شده بود و دستگاه جور مراقب بود که ارتباط شیعیان با امام هادی(ع) قطع شود.در واقع حکومت ظالم با این قطع ارتباط امام هادی(ع) با شیعیان به‌دنبال ساماندهی حکومت خویش و رهایی از زوال بود.
در زمان امام هادی(ع) کل شیعیان به چهار منطقه ایران، عراق، یمن و مصر تقسیم می‌شدند، در این مناطق شیعیان حضور داشتند و ارتباط مستمر و خوبی با امام هادی(ع) برقرار می‌کردند و هم‌اکنون نیز بیشترین ظلم‌ها به اشکال گوناگون علیه شیعیان در همین چهار منطقه انجام می‌شود.
در زمان امام هادی(ع) شرایط به‌قدری سخت بود که امام(ع) گاهی اوقات هیچ پاسخی نمی‌توانستند به شیعیان بدهند، امام هادی(ع) مدام تکرار می‌کردند که شیعیان تنها با نماینده و وکیل من ارتباط بگیرید و سؤالات خویش را از آنان بپرسید.
امام هادی(ع) سؤالات شیعیان را به وکلا ارجاع می‌دادند و وکلا را نسبت به پرسش‌های شیعیان با توجه به انحرافات و شبهات آن روز توجیه می‌کردند.
این امام همام نه تنها تعلیم و تعلم را در مدینه عهده‌دار بودند، بلکه در امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه پنهان و آشکار با خلیفه ستمگر وقت لحظه‌ای کوتاهی نمی‌کردند.
امام هادی(ع) در راه پاسداری از فرهنگ اسلامی مشقت‌های فراوانی را متحمل شدند و در طول دوران 33 سال امامت خویش با وجود سخت‌گیری‌های فراوان از ترویج احکام اسلامی دست برنداشتند.
این امام همام برای روشن کردن حقایق دینی و مذهبی در پنهان و آشکارا با مردم سخن می‌گفتند و از سویی آن‌ها را برای پذیرفتن اصل غیبت امام عصر(عج) آماده می‌کردند.ایشان مانند سایر ائمه‌اطهار(ع) مژده غیبت امام زمان(عج) را برای آمادگی مردم در عصر غیبت می‌دادند که نکند این موضوع در آینده موجب تردید مردم شود.
مبارزه با انحرافات فکری و تربیت شاگردان فراوان از دیگر اقدامات مهم امام هادی(ع) بود زیارت‌نامه جامعه و غدیریه که شامل دعاها و سخنان این امام بزرگوار است مرجع کامل دینی برای مسلمانان به‌شمار می‌رود.
