به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایكنا) از فارس، سیدمحمدعلی افشانی، استاندار فارس شب گذشته، هشتم مهرماه در همایش «روضه خلدبرین» که بهمناسبت بزرگداشت مولانا و حافظ در محل آرامگاه خواجه اهل راز در شیراز برگزار شد، گفت: مولوی و حافظ كه مهر شیراز با زادروز آنان مهرانگیزتر شده است، با داشتن شباهتهای آشكار در نگاهشان به كرامت انسانی، تقدیر الهی، كوشش با توكل، داد و بیداد، ناله و فریاد، عشق و شادی، عدالت و آزادی راهی متفاوت برای عروج به قله ادبی، عرفانی و انسانی برگزیدند.
وی با بیان اینکه هركدام از این شاعران از زاویهای به دغدغههای انسانی، رهایی، رستگاری و آزادی بشری اندیشیده و از ظلم و ستم بر انسان نالانند، افزود: هردو از عجب خانقاهی و زهد ریایی درتابند و خودپسندی برنمیتابند و از این آفت عرفانسوز و دین بربادده در فغانند.
افشانی اظهار كرد: مولوی آفریننده مثنوی معنوی، اندیشه عمیق خود را معطوف به ژرفاندیشی در سه موضوع خدا، انسان و جهان و میراثی عظیم در شناسایی هستی تقدیم آدمیان كرده است، پیچیدگی ساختار ذهنی و روانی انسانها را به ژرفاندیشی عمیق و دقیق وصف کرده و هم استعدادها و توانمندیها و هم ضعفها و كاستیها را به تصویر كشیدند و همچون حافظ طرحی نو در انداختند.
استاندار فارس با تأكید بر اینكه یكی از انبوه مواردی كه مولوی کنکاش کرده، عدل و ظلم، داد و بیداد، عدالتورزی و ستمگری است، افزود: او حكیمانه و انسانمدارانه به عدل پرداخته و مسئولانه با آوایی گیرا بر ستمگری و ظلم تاخته و با ستایش از رعایت حقوق انسانی و رفتار مبارك عدالت گستری، دادگران را به عرش برده و چهره مستبدان و خودكامان را اهریمنی و زشت خوانده و آنان را از عرش بر فرش كشیده است .
وی با بیان اینکه مولانا مفاهیم بلند و عمیق را در قالب واژههای آسان و برهنه كه قابل فهم عمومی باشد عرضه کرده است، گفت: این شاعر، عدل را قرارگرفتن هرچیز در جای خود عنوان کرده است.
افشانی با تصریح اینکه در نگاه مولوی هر ناشایستهای جای شایستهای را گیردبی عدالتی و ظلم است و حاصل آن ویرانی و ادامه داد: او به اربابان ستم و بیداد، سیاهی آینده را نشان داده و واكنش هستی را به آنان یادآور میشود و ستمكاران زورمند نادان را در بن چاه ویلی میبیند كه روزی بر خلاف عدالت برای دیگران حفر كرده بودند.
استاندار فارس با بیان اینکه نزد حافظ نیز آزار خلق چنان گناه بزرگی است كه جز آن گناهی نمیبیند، گفت: مولوی بسیار زیبا به شرح دادخواهی پشهای از باد، نزد سلیمان نبی پرداخته، تا نقش حكمران عادل را یادآور شود و بیمایگی ظالمان ستمگر را نمایان سازد و این نسخه دادخواهی همه انسانهای مظلوم و تحت ستم تاریخ است.
وی تأكید كرد: مولوی در اشعار خود هدف انبیا را برقراری عدالت میداند تا مناسبات انسانها عادلانه باشد و فریاد دادخواهی آنان سر به آسمانها بر ندارد و از ناله یتیمان عرش به لرزه نیفتد.
افشانی گفت: در نگاه مولوی، حاكمیت داد آن است كه ستمگر نتواند بر دیگری ستم كند و چاره دفع بلا خشم و ستمگری نیست بلكه چاره نیكی، گذشت و بخشش است.
استاندار فارس با بیان اینكه مورد دیگری كه مولوی عمیقاً واكاوی کرده آزادی و آزاده بودن انسانهاست، گفت: او انسان را اسیر بندها و محدودیتهای قدرت، ثروت، شهوت، شهرت، حسرت و در نهایت خواستهها و داشتههای خویش میداند و آدمی را تشویق میكند كه این بندها را بگسلد و خود را آزاد و رها کند و به آدمی هشدار میدهد كه حكمرانی شما پایانپذیر و عواقب و كیفر آن سنگین است.
استاندار فارس گفت: واضح است كه اینغیر از مسئولیت گریزی و راحتطلبی است بلكه تأكید بر ارزش انسانی و گذرا بودن نشستن بر گرده خلق و چگونگی عواقب آن است و رها شدن از تعلقات و دل كندن از آنچه بهای انسانی برایش میدهد.
افشانی ادامه داد: مولوی بیشتر به آزادی انسان از درون پرداخته و بیشتر از آزادی درونی میگوید، چرا كه انسان آزاد پایهگذار جامعه آزاداستو معتقد است كه آزاد نبودن ما از آزاده نبودن ماست و آدمیان را پیش از مرگ به آزاد زیستن فرا میخواند.
وی بیان كرد: عمق باور مولوی به آزادی بشر تا بدانجاست كه رسالت انبیا را آزادی بشر میداند و در نظر او مولی كسی است كه بند اسارت و بندگی را از پای انسانها بركند تا سروگونه آزاد باشند و شادی کنند و تأكید بیش از حد او بر آزادی برای آبادی است چرا كه آبادی حاصل آزادی است.