حجتالاسلام عبدالرضا خوشنويس، معاون ستاد مردمی ستاد احيا امر به معروف و نهی از منكر فارس در گفتوگو با خبرگزاری بينالمللی قرآن(ايكنا) شعبه فارس، ضمن تسليت بهمناسبت فرارسيدن سالگرد شهادت امام هادی(ع) گفت: امام هادی(ع) معصوم دوازدهم و امام دهم شيعيان جهان هستند. كنيه آن بزرگوار ابوالحسن صالح و پدرشان امام جواد(ع) و مادرشان سمانه است كه در 15 ذیالحجه سال 212 هجری قمری در مدينه متولد شدند.
حجتالاسلام خوشنويس با تصريح اينكه آن امام همام از سن 9 سالگی به امامت رسيدند، گفت: امام هادی(ع) دارای يك زندگی بسيار پرفراز و نشيب بود كه 12 سال از عمر ايشان با دوران حكومت متوكل عباسی تقارن داشت.
مدير اجرايی ستاد احيا زكات فارس، زندگی امام هادی(ع) را دارای دو خصوصيت دانست و افزود: نخستين ويژگی زندگانی آن حضرت سن امامت رسيدن ايشان است. ميان امامان شيعه سه امام بزرگوار امام هادی(ع)، امام جواد(ع) و امام زمان(عج) در سن زير 10 سال به امامت رسيدند كه اين خود يكی از محورهای پرابهام در مكتب تشيع بود كه بهانهگيریهايی به اين دليل به مكتب شيعه وارد میشود.
حجتالاسلام خوشنويس ادامه داد: اما بزرگان مكتب شيعه به اين شبهات اينگونه پاسخ دادهاند كه حضرت عيسی(ع) و حضرت يحيی(ع) نيز در سن زير 10 سال به نبوت رسيدند و به تعبير قرآن كريم حضرت عيسی(ع) در سن زير يكسالگی و حضرت يحيی(ع) در سن 10 سالگی به مقام نبوت رسيدند.
اين پژوهشگر دينی خاطرنشان كرد: در حقيقت، دستيابی به مقام نبوت و امامت به سن و سال نيست بلكه يك موهبت الهی و آمادگی و ظرفيتی است كه بايد در درون فرد ايجاد شود؛ اين آمادگی ممكن است در سن يك سالگی ايجاد شود.
معاون ستاد مردمی ستاد احيا امر به معروف و نهی از منكر فارس اظهار كرد: در كلام شيعی و علوم معرفت شيعی اين سؤالات و شبهات جواب داده شده است و تجربه تاريخ هم ثابت كرده كه آنان بهدليل داشتن معرفت بالا، توانايی پيشوايی در سنين خردسالی را داشتند و دليل آن اين است كه مناظرههای علمی فراوانی برای آنها برپا میشد كه در تمام آنها اين امامان بزرگوار موفق میشدند. در حقيقت به امامت رسيدن امامان در سنين كم، هم يك اعجاز و هم يك افتخار برای شيعه است.
حجتالاسلام خوشنويس دومين ويژگی دوران امام هادی(ع) را تقارن با دوران حكومت متوكل عباسی دانست و افزود: متوكل عباسی يكی از پليدترين انسانهای دوران خودش بود زيرا مابقی خلفا سعی میكردند مخالفت خود را اهل بيت(ع) بيان نكنند و حتی بسياری از آنها با شعار اينكه حكومت عباسی احيا حق آلمحمد بود بر سر كار آمدند اما متوكل عباسی پليدی و خباثت را آشكار كرد و با شيعيان، علناً دشمنی میكرد.
مدير اجرايی ستاد احيا زكات فارس بيان كرد: متوكل عباسی همان كسی بود كه دستور داد گنبد و بارگاه امام حسين(ع) را خراب كنند و دستور داد كه دست راست زائران امام حسين(ع) را قطع كنند و لعن و نفرين ائمه اطهار(ع) را مجاز شمرد. امام هادی(ع) در زمان اين انسان پليد میخواست جامعه شيعه را مديريت كند؛ يعنی بايد كليه فعاليتهای خود را در محيط خفقان انجام دهد كه انجام اين مهم نيازمند داشتن علم و توانايی زياد بود و آن امام همام تمام اين ويژگیها را دارا بود.
حجتالاسلام خوشنويس خاطرنشان كرد: سرانجام به دستور متوكل عباسی، امام هادی(ع) در 3 رجب سال 254 در سامرا به درجه رفيع شهادت دست يافت و بعد از ايشان نيز فرزندشان امام هادی(ع) به امامت رسيد.