به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از همدان، مهدی شریفیان، عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلیسینا سهشنبه، 21 مهر در جمع دانشجویان دانشگاه علم و فرهنگ جهاددانشگاهی همدان اظهار کرد: ما شاعران دیگری هم داشتیم که غزلهای زیبایی سرودند، مانند سعدی و مولوی اما فقط به دیوان حافظ تفأل میزنیم، به این علت که اشعار حافظ دارای ابهام تا بینهایت است.
وی تأکید کرد: زمانیکه حوزه احتمالات در شعری افزایش یابد تا بینهایت قابل تعبیر و تفهیم است و هر کس میتواند تفسیر و تبیینهای خود را به کار ببرد، به طوریکه در شعر حافظ هر کسی خود را میبیند و حس میکند.
شریفیان در ادامه به علت ماندگاری اشعار حافظ اشاره کرد و گفت: علت ماندگاری شعر حافظ پس از مرگش قدرت او در استفاده از کلمات مناسب و مهندسی آنها بوده به طوریکه حافظ چندین و چند بار شعرهایش را تصحیح و تکمیل کرده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلیسینا بیان کرد: غزل حافظ آینهای است که به دست مخاطب داده شده و به او اجازه میدهد خواسته خود و حتی خود را در غزل ببیند، حافظ به آفرینش انسان اشارات زیادی دارد و معتقد است بار امانتی که به دوش وی گذاشته شده، عشق و محبت و دلدادگی انسان است.
این مدرس دانشگاه اظهار کرد: از خصوصیات دیگر حافظ این است که در شعرهایش بر دغدغههای انسان دست میگذارد، دغدغههایی که مختص همه انسانها در همه دورانها و با همه فرهنگهاست، بهعنوان مثال مسئله عشق که همه انسانها درگیرش میشوند و مختص عدهای خاص یا دورهای خاص نیست.
وی تأکید کرد: حافظ در کنار تمامی موارد بیان شده، طناز زبردستی نیز بوده به طوریکه طنزهای موجود در شعر حافظ بسیار زیرکانه و رندانه است، حافظ شاعر سیاسی هم بوده است، در حوزه شعر کلاسیک سه شاعر سیاسی بیشتر نداریم که فردوسی، ناصرخسرو و حافظ هستند.
شریفیان گفت: حافظ بسیار زیرکانه اقشاری را مورد انتقاد قرار میدهد و نظر و اعتقاد خود را بیان میکند آن هم به شیوهای که برایش مشکلی پیش نیاید، او آرمان و استراتژی سیاسی خود را دنبال میکند و مخالفان و جاهلان را نیز هوشیارانه و رندانه مورد نقد قرار میدهد.