بیست‌وپنجم ذی‌القعده؛ روز نزول نخستین رحمت آسمانی به زمین
گروه اجتماعی: از امیرالمومنین علی(ع) روایت شده است که فرمودند «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست‌وپنجم ذی‌القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت 100 سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت».
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از گیلان، «دحوالارض» مطابق با بیست‌وپنجم ماه ذی‌القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخش‌هایی از کره زمین که سراسر از آب بود شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی‌های امروزی درآمد.
در قرآن کریم و احادیث اسلامی به روز دحوالارض اشاره شده و عبادت در این روز از ارزش بسیار زیادی برخوردار است، زیرا اولین نقطه‌ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت‌الله‌الحرام بود.
زمین در آغاز به صورت پستی‌ها و بلندی‌ها یا شیب‌های تند و غیر قابل سکونت بود، بعدها باران‌های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره‌ها گستردند، اندک اندک زمین‌های مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع پدید آمد، مجموع این گسترده شدن، «دحوالارض» نامگذاری می‌شود.
از امیرالمومنین علی(ع) روایت شده است که فرمودند «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست‌وپنجم ذی‌القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت 100 سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»
به نظر برخی از مفسران، آیه 30 سوره نازعات(وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا) به همین واقعه اشاره دارد؛ گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده‌اند که اهمیت آن را دو چندان کرده است؛ از جمله میلاد حضرت ابراهیم(ع)، میلاد حضرت عیسی مسیح(ع)، خروج رسول اکرم(ص) از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه به قصد حجه‌الوداع. در این سفر وجود مقدس حضرت زهرا(س)ا و نیز تمامی همسران پیامبر(ص) نیز ایشان را همراهی می‌کردند؛ در روایتی نیز آمده است که حضرت مهدی(عج) در همین روز قیام خواهد کرد.
روز دحوالارض روز گسترش زمین روز بسیار مبارکی است و آداب و اعمال ویژه‌ای دارد؛ از جمله روزه داشتن که ثواب 70 سال عبادت را دارد، احیا و شب زنده‌داری شب دحوالارض که برابر با یک سال عبادت است، ذکر و دعا، انجام غسل به نیت روزِ دحوالارض، خواندن دو رکعت نماز، نزدیک ظهر به این کیفیت که در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره الشمس بخواند و آنگاه بعد از سلام نماز بگوید «لا حَوْلَ و لا قوَّهَ اِلّا بِالله العلی العظیم» و سپس دعای «یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی یا سامِعَ الْاَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَ ارْحَمْنی و تَجاوَزْ عَنْ سَیئاتی وَ ما عِنْدی یا ذَالْجَلالِ وَ الْاِکْرام» را بخواند؛ همچنین زیارت حضرت رضا(ع) در این روز را از بهترین اعمال مستحب و از سنت‌های مؤکد شمرده‌اند.
