شهریار ادامه‌دهنده شعر و ادب در زمان معاصر است
رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز، شهریار را از مهم‌ترین شاعرانی دانست که ادامه‌دهنده شعر و ادب به صورت سنتی در عصر معاصر است.
محمد مرادی، رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز در گفت‌وگو با ایکنا از فارس، ضمن گرامیداشت فرارسیدن روز شعر و ادبیات فارسی و گرامیداشت «محمد حسین شهریار» با اشاره به اینکه ادبیات شعر فارسی مهم‌ترین میراث فرهنگی ایرانیان است، اظهار کرد: در مناسبت‌هایی که در تقویم شمسی برای بزرگان نام‌گذاری شده است، نام‌گذاری روزها به اسم شاعران اهمیت فرهنگ و ادب فارسی را نشان می‌دهد و این روز می‌تواند زنده کننده ارتباط دوسویه بین ادبیات و شهریار به عنوان نماینده شعر و ادب فارسی باشد.
وی ادامه داد: نام‌گذاری یک روز به‌نام شهریار در سیاستگذاری‌های فرهنگی و اهمیت بخشی به ادبیات و حیات ادبیات در دوران معاصر، می‌تواند نشان‌دهنده یک مسیر جدید باشد و در سیاست‌گذاری فرهنگی ثبت این روز می‌تواند کمک‌کننده باشد.
مرادی در پاسخ به این سؤال که چرا شهریار نماینده شعر و ادب فارسی شده است، اظهار کرد: نکته اول این است که بسیاری از روزها به نام شاعران برجسته مانند مولانا، حافظ، سعدی و ... ثبت شده است اما نکته دوم این است که شعر و ادب دو بعد دارد، بعد شعریت که با شهریار سازگار است و دیگری بعد ادبیات که علاوه بر شعر جنبه‌های دیگر هنر فرهنگ زبانی و فرهنگ ایرانی را در بر می‌گیرد.
وی ادامه داد: اما اگر از زاویه شعر به این موضوع نگاه کنیم خواهیم دید که شهریار از مهم‌ترین شاعرانی است که ادامه‌دهنده شعر و ادب به صورت سنتی در دوران معاصر است. اگر سیر ادبیات گذشته را از گذشته تا معاصر مطالعه کنیم کمتر شاعری را پیدا می‌کنیم که امتداد نگاه کهن به ادبیات معاصر داشته باشد و این موضوع بسیار اهمیت دارد.
رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز تصریح کرد: در دوران معاصر شاعران بزرگی داریم اما اگر بخواهیم با تعریف کهن ادبی رصد کنیم کمتر شاعری را پیدا می‌کنیم که امتداد دهنده مسیر شعر کهن در دوران معاصر باشد.
مرادی شهریار را از مقبول‌ترین شاعران جریان‌های مختلف دانست و گفت: تنوع موضوعی در اشعار شهریار که در موضوعات عاشقانه، اجتماعی، خانوادگی و ... شعر سروده است، می‌تواند به اهمیت جایگاه او در شعر معاصر کمک کند، همچنین به ۲ زبان شعر گفتن او در این مورد بی‌تأثیر نیست.
انتهای پیام
