موانع ظهور امام زمان(عج) چیست؟

به گزارش ایکنا از فارس، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا حدائق، مدیرعامل بنیاد مهدی موعود(عج) فارس بامداد امروز، 18 آذرماه در سلسله منبرهای مجازی خود با عنوان «سبک زندگی مهدوی» در پاسخ به اینکه موانع ظهور امام زمان(عج) چیست و برای رفع آن باید چه کرد، گفت: آنچه که از روایات ما استفاده می‌شود، یکی از موانعِ جدیِ ظهور حضرت، عدمِ آمادگی انسان‌هاست و تاکنون هم که امرِ ظهور اتفاق نیفتاده به این خاطر بوده که آمادگی شکل نگرفته است.

وی افزود: در سخنی از امام صادق(ع) آمده است که حضرت، شیعیان را به رعایتِ دو اصل کلی توصیه می‌فرمایند که این باید عمومیت پیدا کند و همه باید یکدیگر را در رسیدنِ به این دو ویژگیِ ارزشمند کمک کنند. حضرت می‌فرماید: «مَن سَرَّهُ أَن یَکونَ مِن أَصحابِ القائِم فَلیَنتَظِر» هر کسی که علاقه‌مند است که از یارانِ امام زمان قرار بگیرد، باید منتظر باشد که این امرِ به انتظار، در خیلی از روایاتی که از معصومین(ع) ذکر شده است.

حدائق همچنین به حدیثی از امام علی(ع) در این رابطه اشاره کرد و گفت: مولای متقیان علی (ع) می‌فرماید: «إنتَظِروا الفَرَج وَ لا تَیأَسُوا مِن رَوحِ الله...» از رحمتِ الهی و گشایشِ الهی مأیوس نشوید، «فَإنَّ أَحَبَّ الأَعمال عِندَ الله إنتِظارُ الفَرَج»، شایسته‌ترین کارها نزدِ پروردگار، انتظارِ فرجِ صاحب‌الزمان است و عبارات دیگری نیز بیان شده که انتظار را «أفضل العِبادة»، «أَفضَلُ الأَعمال» یاد کرده‌اند.

عضو جامعه روحانیت شیراز ادامه داد: این انتظار چیست؟ این همان امر ارزشمندی است که اگر اتفاق بیفتد، ما به ظهور کمک کرده‌ایم و اگر اتفاق نیفتد، در حقیقت مانعی است برای ظهور حضرت است.

وی ادامه داد: امام صادق(ع) در ادامه می‌فرماید که «وَلیَعمَل بِالوَرَع وَ مَحاسِنَ الأَخلاق» منتظرانِ راستینِ امام زمان(عج)، اول باید پارسا و پاک باشند و از آن‌چه خداوند نمی‌پسندد، فاصله بگیرند. «ورع» یعنی دوری از گناه. گناه یکی از موانع ظهورِ حضرت ولی‌عصر(عج) است.

مسئول حوزه علمیه منصوریه شیراز با تأکید بر اینکه همه ما باید برای پاک شدن و پاکیِ در گفتار، نگاه،  و رفتار تلاش کنیم، تصریح کرد: این پاکیِ ما و منتظران ظهور سبب می‌شود که به ظهور کمک کرده و مانع را برطرف کنیم.

وی با بیان اینکه قطعاً فرد فردِ ما در اصلاح جامعه و در ساختارِ جامعه مؤثر هستیم، گفت: این استدلال اشتباه هم نباید شکل بگیرد که من اگر پاک باشم، با پاکیِ من، امام زمان(عج) نمی‌آید ولی من به سهمِ خودم کمک کرده‌ام به برطرف‌کردنِ مانعی در رفتارِ فردیِ خودم. اما به همین هم نباید بسنده کرد؛ باید دیگران را هم دعوت به ورع کرد؛ دوری از گناه و نافرمانیِ خدا و دعوتِ به پاکی‌ها و محاسِنَ الأخَلاق.

حدائق گفت: از ویژگی‌های دیگری که مانعِ ظهور می‌شود، بداخلاقی‌ها است. سوء خلق، اخلاق ناپسند، تکبر، غرور، حسد، حرص، این‌ها جزو رذائل اخلاقی است که در حقیقت یک نوع مانع‌تراشی برای امرِ ظهور می‌کند. پس اگر بخواهیم موانع ظهورِ حضرت را مرتفع کنیم، باید تلاش کنیم طبق فرمایش امام صادق(ع)، پاک زندگی کنیم و با اخلاقی شایسته در این مسیر، هم خودمان و هم دیگران را دعوتِ به خوبی و شایستگی کنیم.

مسئول حوزه علمیه خاتم‌الانبیا(ص) شیراز در ادامه به چگونگی ترک گناه اشاره کرد و گفت: به یاد داشتن گناهان گذشته، اثراتی دارد زیرا کسی که گناه خویش را از یاد نبرده و همواره از آن احساس شرمندگی می‌کند، در قدم اول درصدد جبران و توبه برمی‌آید. تأثیر تربیتی توبه و شیرینی آن می‌تواند انگیزه‌‌ خوبی برای کسانی باشد که به جبران خطاهای گذشته خود می‌اندیشند.

وی تأکید کرد: کسی که شرم ارتکاب به گناه را همیشه بر دوش می‌کشد، در خلوت خود به دنبال عوامل ارتکاب به گناه می‌شود تا با از بین بردن آن‌ها ریشه‌‌ آلودگی را بخشکاند که این دومین برکت فراموش نکردن گناه است.

محبت نسبت به امام زمان(عج)

حدائق در ادامه سخنان خود یکی از خصایص منتظران ظهور را داشتن محبت نسبت به امام زمان(عج) عنوان کرد و افزود: یکی از سؤالاتی که مطرح می‌شود این است که چرا باید ائمه(ع) را دوست داشته باشیم و چرا محبت این انوار مقدس واجب است. در پاسخ باید گفت محبت، یک رابطه دو سویه است؛ یعنی اگر کسی ما را دوست دارد، ما هم متقابلاً باید به او محبت کنیم این منطق قرآن است.

مدیرعامل بنیاد مهدی موعود(عج) فارس با بیان اینکه برجسته‌ترین اسوه رأفت و مهربانی، رسول خدا(ص) است و پس از ایشان زمین مهربان‌تر از ائمه معصومین(ع) را به خود ندیده است، گفت: در عصر غیبت نیز اسوه و الگو و شاخص مهربانی نسبت به عموم انسان‌ها، وجود مقدس حضرت ولی‌عصر(عج) است.

وی ادامه داد: در حکایات تشرف بزرگان به محضر حضرت بسیار بیان شده که وقتی بر امام وارد می‌شدند، ایشان در حال دعا برای عموم انسان‌ها و خصوصاً شیعیان بوده اند. آیا سزاوار نیست که ما به یاد امامی باشیم که همواره به یاد ماست؟ رابطه انسان‌ها بر اساس میزان محبتی که نسبت به هم دارند تعریف می‌شود؛ این پرسش را باید از خود بپرسیم که آیا روا نیست امامی که ما را بیش از خودمان دوست می‌دارد، بیش‌تر از خود دوست بداریم.