قرآن مىگويد خدا را وارد زندگىات كن؛ اگر خدا وارد زندگىات شود همه چيز درست است ولى به شرط اين كه درست وارد زندگىات شود« أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها (ابراهیم /24).
اين آیه چقدر معنى مىدهد! مىگويد [اى انسان] اين درخت (درخت توحید ) را سالم نگه دار، آبيارى كن. نگذار ريشه اين درخت در وجودت بخشكد. نگذار آفات به ريشه اين درخت برسد. تو فقط وظيفه نگهبانى و باغبانى اين درخت را دارى.
اگر اين درخت را نگه دارى، ميوه هاى اجتماعى و اخلاقى خودش را براى هميشه و هر روز و هر ساعت به تو مىدهد؛ استمرار انقلاب فرهنگى.
... قرآن به زبان خودش مى گويد: «تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها» یعنی اين درختى نيست كه فصلى باشد، يك فصل ميوه بدهد فصل ديگر نه؛ درختى نيست كه كهنه و از ريشه پوسيده شود. تو فقط بايد اين درخت را نگهبانى و باغبانى كنى. درختى است جاويد و هميشگى كه هميشه به تو ميوه مىدهد.
منبع: مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى،( خدا در زندگی انسان) جلد 30، صفحه: 325، با تلخیص و ویرایش جزئی.
انتهای پیام