مردی از اهل قم

به گزارش ایكنا از فارس، یکی از نعمت‌های خدا به اهل ایمان بلکه به همه عدالت‌طلبان در طول تاریخ پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی بوده است، نظامی که از یک سو آرمان حاکمیت توحید و ارزش‌های الهی را یک مأموریت برای خود دانسته و از یک سو حفظ کرامت انسان‌ها و شریک کردن مردم در تعیین سرنوشت خود را یک اصل مهم برای خود قرار داده است.

اگر چه هر جا معنویت، طهارت و توحید با مدیریت حاکمانی الهی ساری و جاری باشد، عدالت اجتماعی نیز به معنای واقعی خودش محقق می‌شود و مردم پیشرفت، رفاه و آرامش عملی را خواهند یافت اما توجه به جایگاه مردم با مشارکت دادن آن‌ها در تعیین الگوی سیاسی حکومت در مرحله اول و انتخاب مدیران و حاکمان جامعه در مرحله دوم، برای اولین بار در تاریخ ایران، توسط مردی فقیه از تبار مکتب اهل بیت(ع) و برخاسته از حوزه‌های علمیه تحقق پیدا کرد.

مردی که نماینده مکتب قم بود، همان مکتبی که پیشوایان معصوم(ع) در روایات مختلف آن را زمینه‌ساز ظهور و پیروان آن را یاوران قائم آل محمد(عج) معرفی کرده بودند، مگر این حدیث امام صادق(ع) نیست که علت نامگذاری این شهر به قم را همراهی اهل آن در قیام امام زمان با او دانستند؟ همانانی که در این راه استقامت می‌ورزند و او را یاری می‌دهند.

عفان بصری می‌گوید روزی امام صادق(ع) فرمود آیا می‌دانید چرا قم به این اسم نامگذاری شده است؟ عرض کردم خدا و پیامبرش و شما بهتر می‌دانید. حضرت فرمود: «اِنَّمَا سُمِّی قُمَّ لِأَنَّ أَهْلَهُ یجْتَمِعُونَ مَعَ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِ وَ یقُومُونَ مَعَهُ وَ یسْتَقِیمُونَ عَلَیهِ وَ ینْصُرُونَهُ».

امروز اگر به دنبال بهانه‌های مختلف هستند که نام قم را کوچک کنند و به اهل آن بتازند، علتش همین است که اهل قم در آخرالزمان شاهرگ‌های حیاتی دستگاه ابلیس را که امروز در نظام سلطه و همه منظومه‌های فکری وابسته به آن تجلی یافته را نشانه گرفته است و خود را آماده رهبری جریان بزرگ توحیدی جهت زمینه‌سازی انقلاب موعود امم كرده است و چهل سال پیش آن مرد بزرگ این مسیر را پیش پای مردم ایران قرار داد و امروز خلف صالح او با بصیرت و استقامتی مثال‌زدنی کشتی عزت و استقلال امت را به ساحل نجات نزدیک کرده است.

و این حدیث امام موسی‌بن جعفر(ع) است که بیش از ۱۰۰۰ سال قبل وعده قیام مردی از قم را به مسلمانان داد و تا به امروز مصداقی جز حضرت روح‌الله و پیروان مکتب او پیدا نکرده است:‌رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَ‏ یدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ یجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ كَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یجْبُنُونَ وَ عَلَى اللَّهِ یتَوَكَّلُونَ‏ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ‏؛ مردی از اهل قم مردم را به سوی حق دعوت می‌کند گروهی گرد او جمع می‌شوند که در سرسختی مانند پاره‌های آهن پولادین هستند تندبادهای حوادث آن‌ها را نمی‌لرزاند و از فشار و جنگ خسته نمی‌شوند و ترس به خود راه نمی‌دهند آن‌ها بر خدا توکل می‌کنند و عاقبت کار برای باتقوایان است. (بحار الأنوار، ج‏۵۷، ص:۲۱۶)

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد استوار میمندی، مدیر حوزه‌های علمیه فارس