در اجلاس ایرانشناسان مطرح شد
ایرانشناسی و پایش علم؛ ابزار تعامل علمی ایران با جهان اسلام
بخش دوم اجلاس بینالمللی ایرانشناسان با حضور 50 ایرانشناس از 21 کشور دنیا امروز یکشنبه، 26 آبانماه در تالار مؤسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام (ISC) در حال برگزاری است که در آن مباحثی درباره ایرانشناسی و پایش علم، ابزار تعامل علمی ایران با جهان اسلام مطرح شد.
به گزارش ایکنا از فارس، محمود علویان، مهر، رئیس مؤسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام (ISC) امروز، 26 آبانماه در اجلاس بینالمللی ایرانشناسان در شیراز با بیان اهمیت ایرانشناسی و فعالیتهای مؤسسه ISC، نقش این مرکز در رصد تولید علم کشورهای اسلامی و ارتقای همکاری علمی ایران با جهان اسلام را تشریح کرد.وی با اشاره به پیشینه فرهنگی و تاریخی شیراز گفت: از حافظیه و سعدیه تا آثار هخامنشی و ساسانی، این شهر جلوههای غنی ایرانشناسی را نمایان میکند.
علویانمهر افزود: ایرانشناسی تنها یک رشته دانشگاهی نیست، بلکه پلی برای گفتوگوی فرهنگها و تمدنها و ابزاری برای فهم بهتر تحولات منطقهای و بینالمللی است.
رئیس مؤسسه ISC اظهار کرد: زبان فارسی قرنها در بخشهای وسیعی از جهان اسلام زبان فرهنگی و ادبی بوده و شاعران بزرگی مانند حافظ و سعدی در شبهقاره و آسیای میانه مورد احتراماند. معماری و هنر ایرانی، از جمله باغها و نگارگری، در تاج محل و دیگر آثار اسلامی الهامبخش بوده است.
رصد و ارتقای تولید علم کشورهای اسلامی
علویانمهر با بیان عملکرد مؤسسه ISC گفت: این مؤسسه با نمایهسازی نشریات علمی کشورهای اسلامی و ارائه گزارشهای علمسنجی، خلأ پوششدهی نظامهای استنادی بینالمللی را پر کرده و تولید علم در جهان اسلام را رصد و ارتقا میدهد.
رئیس مؤسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام (ISC) افزود: رتبهبندی سالانه دانشگاههای جهان اسلام و ایجاد رقابت سالم میان دانشگاهها موجب افزایش کیفیت پژوهش و انگیزه علمی در منطقه شده است.
علویانمهر با بیان اینکه نشستها و کارگاههای علمی مؤسسه ISC پژوهشگران مسلمان را گردهم میآورد و فرصت تبادلنظر درباره چالشها و راهکارهای ارتقای علم در کشورهای اسلامی را فراهم میکند، گفت: این شبکهسازی، ضمن تقویت دیپلماسی علمی، همکاریهای علمی میان ایران و دیگر کشورها را ارتقا میدهد.
رئیس مؤسسه ISC با اشاره به همکاری با بنیاد ایرانشناسی و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی اظهار کرد: ایرانشناسی میتواند شبکهای فعال از پژوهشگران ایجاد کند و پروژههای مشترک آموزشی و پژوهشی را تسهیل کند.
انتهای پیام 
