روابط زوجین و مهارت تابآوری در زندگی مشترک
فاطمه عادلمند گفت: زندگی مشترک همواره با تغییرات، چالش‌‌ها و بحرانهای متعددی همراه است؛ زوجین در طول زندگی با مسائل متنوعی از جمله مشکلات اقتصادی، فشارهای شغلی گرفته تا تعارض‌های خانوادگی، بیماری، فرزندپروری و حتی بحرانهای اجتماعی مواجه می‌شوند، آنچه کیفیت رابطه را تعیین می‌کند، نه فقدان مشکلات، بلکه نحوه مواجهه زوجین با این مشکلات است.
به گزارش ایکنا از فارس، فاطمه عادلمند، دکترای تخصصی روان‌شناسی و روان‌شناس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی شیراز امروز، 26 شهریور در نشست این دانشگاه در خصوص روابط زوجین گفت: تابآوری زوجی به عنوان یک سازه روان‌شناختی، به توانایی زوجین در سازگاری مثبت با شرایط دشوار و حفظ پایداری رابطه اشاره دارد.
وی افزود: نظریه سیستم‌‌های خانواده تأکید دارد که رابطه زوجی یک نظام پویا است که تغییرات و فشارهای بیرونی می‌توانند آن را متأثر کنند؛ بنابراین تابآوری در روابط زوجین صرفاً ویژگی فردی نیست، بلکه حاصل تعاملات دوسویه، الگوهای ارتباطی و انسجام عاطفی میان همسران است.
عادلمند تصریح کرد: از منظر نظریه دلبستگی، زوجینی که سبک دلبستگی ایمن دارند، بیشتر قادرند در شرایط بحرانی به یکدیگر تکیه کنند و حمایت متقابل نشان دهند؛ در حالی که سبک‌‌های اجتنابی یا مضطرب، اغلب موجب افزایش تنش و کاهش تابآوری می‌شوند.
مؤلفه‌های تابآوری زوجین
این روان‌شناس مؤلفه‌های اصلی تابآوری را شامل ارتباط مؤثر، حل تعارض سازنده، انسجام و همبستگی عاطفی، انعطاف پذیری و معنا بخشی به تجربه‌‌ها عنوان کرد.
عادلمند با اشاره به اینکه ارتباط صادقانه درباره نیازها و احساسات و پرهیز از سرزنش زیربنای تابآوری است، اظهار کرد: زوج‌های تاب‌آور، بحران‌ها را تهدید صرف نمی‌بینند، بلکه فرصتی برای رشد شخصی و مشترک تعبیر می‌کنند.
به گفته وی، عوامل فردی مانند عزت نفس، تنظیم هیجان، سلامت روان و مهارت‌های مقابله‌ای هر یک از همسران، عوامل بین فردی مثل کیفیت رابطه، اعتماد متقابل و حمایت اجتماعی و همچنین عوامل محیطی مانند منابع اجتماعی، حمایت خانواده گسترده، وضعیت اقتصادی و هنجارهای فرهنگی، همگی نقش مهمی در میزان تابآوری دارند.
این روان‌شناس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی شیراز ادامه داد: تحقیقات نشان می‌دهد زوجین تاب‌آور سطح رضایت زناشویی بالاتری دارند، کمتر دچار جدایی می‌شوند و فرزندانشان از سلامت روانی و عملکرد تحصیلی بهتری برخوردارند.
راهکارهایی برای تقویت تابآوری زوجین
عادلمند توصیه کرد: آموزش مهارت‌های ارتباطی از جمله گوش دادن فعال و بیان غیرتهاجمی احساسات، مدیریت استرس و تنظیم هیجان با روش‌هایی مانند مراقبه و تنفس عمیق، ایجاد تجربیات مثبت و خاطره سازی، حمایت متقابل در شرایط بحران و مراجعه به مشاوره خانواده در مواقع تعارض شدید، از اقدامات مؤثر در افزایش تابآوری هستند.
وی در پایان یادآور شد: تابآوری در روابط زوجین فرایندی پویا، تعاملی و قابل یادگیری است، این توانایی نه تنها به همسران کمک می‌کند بحران‌ها را پشت سر بگذارند، بلکه زمینه‌ساز شکل‌گیری رابطه‌ای عمیق‌تر، صمیمانه‌تر و پایدارتر است و می‌تواند علاوه بر نقش محافظتی، موتور رشد زندگی مشترک باشد.
انتهای پیام
