رضا صفدری، رئیس مجمع قرآنی السابقون سیستان و بلوچستان در گفتوگو با ایکنا از استان، درباره اهمیت به قرآن کریم در جلسات عزاداری هیئتها در کنار اهل بیت(ع) گفت: باید توجه داشته باشیم که هدف نهایی و غایی از تشکیل جلسات قرآن این نیست که به تربیت قاریانی بپردازیم که در مسابقات شرکت کنند، آنچه در قرآن، فرمایشات اهل بیت(ع) و منویات رهبر انقلاب اسلامی بازتاب یافته این است که انسان باید با قرآن مأنوس شود، حال ممکن است یک قاری در این مسیر بتواند در مسابقات شرکت کند و رتبه بینالمللی را هم کسب کند اما همین موفقیت در مسابقات از رهگذر انس با قرآن حاصل شده است، وقتی این الگوها برای آحاد مردم معرفی شوند، اقبالها هم بیشتر خواهد شد.
وی ادامه داد: باید در میان جلسات قرآن فرهنگسازی کنیم، یعنی برخی از جلسات را در جامعه هدفمان به عنوان جلسات الگو معرفی کنیم، همه در یک سطح معرفی نشوند بلکه کسانی که بیشتر زحمت کشیدهاند، در کسوت استادی قرار گرفتهاند و توانستهاند با صرف عمر خود به شاگردی در محضر قرآن بپردازند و خادم قرآن شوند معرفی شوند، سپس همین افراد تبدیل به پایگاه قرآنی نمونه منطقه خود شوند، اگر این کار را انجام دهیم و درصدد معرفی جلسات به این صورت باشیم، جلسات رتبهبندی میشوند، اینطور نیست که هر مسجدی بتواند نیاز جامع و کامل یک منطقه را برطرف کند اما باید از این الگو بهرهبرداری کنند تا بتوانند خودشان را به آن سطح برسانند.
رئیس مجمع قرآنی السابقون سیستان و بلوچستان در پاسخ به این سؤال که در کشور ما تمرکزها روی خوب خواندن قرآن است و ایرادی هم ندارد اما فکر میکنید تأثیر متقابل مسابقات و جلسات قرآن چه بوده است، گفت: نکته مهم این است که حضور افراد در جلسات تخصصی یک امر اجتنابناپذیر است، یعنی استاد باید مطابق با نیاز جوانی که میخواهد در مسابقات شرکت کند برنامه داشته باشد و او را با آییننامهها آشنا کند و باید در این مسیر حرکت کنیم، چون نیاز جهان اسلام روزبهروز در عرصه مسابقات رو به افزون است و امروزه دهها مسابقه بینالمللی در حال برگزاری است، از این رو باید رویکرد و نگاه جلسات به سمت ارتقای سطح کیفی قاریان برای شرکت در مسابقات باشد.
رضا صفدری در ادامه افزود: اشکالی که در کار وجود دارد این است که ما هدف را مسابقه ببینیم که در این صورت با آسیبهای جدی مواجه خواهیم شد، یعنی اگر فرزند ما در این مسیر حرکت کند و نتواند در آن سطح قرار بگیرد، ممکن است دیگر قرآن هم نخواند، باید بگوییم ما یک هدف مقدسی داریم و آن هم اینکه در دنیا و آخرت با قرآن زندگی کنیم.
وی گفت: آنچه اهمیت دارد این است که در جلسات قرآن، جهتگیری و هدفگذاری استاد جلسه به چه سمتوسویی باشد، اگر فقط هدف کسب رتبه باشد حتماً آسیبهای جدی در پی دارد اما اگر هدف استاد، مقدس باشد و در کنار پرداختن به مسائل اصلی، به بحث مسابقات هم نظر داشته باشد و برخی شاگردانش را برای مسابقات هم آماده کند، رویه صحیحی در پیش گرفته شده و این جلسه از آسیب هم به دور خواهد بود.
رئیس مجمع قرآنی السابقون سیستان و بلوچستان با بیان اینکه ناگزیریم که اهدافمان را اولویتبندی کنیم، تصریح کرد: انس با قرآن، تدریس قرآن، با قرآن زیستن و محشور شدن با قرآن هدف نهایی و واقعی حضور در جلسات و آموزش قرآن است.
صفدری در پاسخ به این سؤال که ما از کشور مصر بسیار متأثر هستیم، حال فکر میکنید شیوه آموزش در کشور ما با کشور مصر چه شباهتها یا تفاوتهایی دارد، گفت: تفاوتهایی وجود دارد از این حیث که در کشور ما، بیشتر افراد اگر بخواهند ارادت و انس خودشان را با ثقلین به اثبات برسانند به هیئتها گرایش پیدا میکنند که ناظر به فرهنگ معارف اهل بیت(ع) است و شرکت در مراسم عزاداری یا اعیاد را شامل میشود و این حضور به این معناست، از اینرو، در کشور ما گرایش بیشتر به این سمت است تا قرائت قرآن؛ و دلیلش این است که قرائت قرآن در کشور ما از دیرباز مهجور بوده، چراکه مردم ما نمیتوانند به سادگی با زبان قرآن که عربی فصیح مبین است ارتباط برقرار کنند.
صفدری افزود: اگر بخواهیم فرهنگ تلاوت قرآن و انس با قرآن را افزون کنیم، لازم است که در کنار هیئتها جلسات قرآن هم شکل بگیرد، در یک دورهای که مربوط به اوایل انقلاب میشود، این موضوع تحقق پیدا کرد اما به مرور تضعیف شد یعنی اینکه، کنار یک هیئت مذهبی جلسه قرآن هم وجود داشت و همه دور رحل قرآن مینشستند و یک حلقهای تشکیل میشد و حدوداً یک ساعت با قرآن مأنوس میشدند و سپس هیئت تشکیل میشد.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم ثقلین را بهصورت توأمان داشته باشیم، راهکارش این است که از هیئتها شروع کنیم، مثلاً اگر در تهران هیئتی شهرت دارد، میتوان پیشنهاد داد که در این هیئت پیش از آغاز مداحی جلسه قرآن برگزار شود، آغاز رسمی جلسه هم باید با تلاوت قرآن باشد، این همآمیختگی و همآغوشی قرآن و اهل بیت(ع) را باید در هیئتها داشته باشیم و اگر این اتفاق مهم رخ بدهد اندکاندک زمینه انس بیشتر مردم با قرآن کریم هم فراهم میشود.
رئیس مجمع قرآنی السابقون سیستان و بلوچستان افزود: سابقه تلاوت قرآن در کشور ما حدود هفتاد سال است اما این سابقه در کشور مصر بیش از هفتصد سال است، در یک دوره طلایی در این کشور بهترین صداها و فنون و تکنیکها در خدمت قرآن قرار گرفت و نتایج آن هم مشخص است، اینکه چنین جریانی در ایران اسلامی هم بهوجود آید محال نیست اما میشود این را در فاصله زمانی نسبتاً دوری متصور شد.
صفدری گفت: باید توجه داشته باشیم که با این زمان کوتاه توانستهایم از تمام رقبای خود در جهان اسلام گوی سبقت را بگیریم و این نشان میدهد که در زمانهای آینده میتوانیم به عنوان یک قطب در کنار مصر سرمان را بلند کنیم و هنر تلاوت را در آن سطح پیش ببریم.
وی در پاسخ به این سؤال که در جلسات قرآنی که دارید آیا به مواردی که اشاره کردید، توجه میکنید؟، گفت: در جلساتی که بنده دارم، سعی میکنم که مخاطب را فقط در یک بُعد محدود نکنم و بنای ما این است که به ابعاد معارفی و فنی بپردازیم تا یک قرآنآموز بتواند گمشده خودش را در کنار مائده آسمانی که سراسر لطف و رحمت است پیدا کند.
این قاری ممتاز بینالمللی قرآن بیان کرد: توان و بضاعت ما محدود و اندک است و امیدوارم خدای متعال این توفیق را بدهد که برای این کتاب آسمانی و این کتاب سراسر نور و رحمت مایه افتخار و زینت باشیم و مورد شکایت قرآن قرار نگیریم. در یکی از آیات قرآن آمده است: «وَ قَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا»؛ یعنی یکی از شکایتهای پیامبر اکرم(ص) در روز قیامت این است که امت من قرآن را گرفتند و به فراموشی سپردند، امیدوارم در ردیف کسانی باشیم که بتوانیم امر قرآن را احیا کنیم نه اینکه مصداق این آیه از قرآن باشیم.
انتهای پیام