اسلام یک حقیقت است نه مصلحت
شهید آیت‌الله مطهری در کتاب «نهضت‌های اسلامی در صد ساله اخیر» جلد 24 صفحه 81 و 82 نقدی را درباره تفکر برخی درباره اسلام بیان می‌کند که مروری بر بخش‌هایی از آن داریم.
نقد شهید مطهری به کسانی که اسلام را یک امر موقت یا متعلق به مقطعی خاص از تاریخ می‌پندارند اولا اسلام در ذات خود يك حقيقت است نه يك مصلحت، يك هدف است نه يك وسيله و تنها افرادى مىتوانند از اين منبع انرژى اجتماعى بهرهگيرى کنند كه به اسلام به چشم حقيقت و هدف بنگرند نه به چشم مصلحت و وسيله.
اسلام يك ابزار نيست كه در مقتضيات قرن 16 مورد استفاده قرار گيرد و در مقتضيات قرن بيستم به تاريخ سپرده شود. اسلام صراط مستقيم انسانيت است.
انسان متمدن به همان اندازه به آن نيازمند است كه انسان نيمه وحشى و به انسان پيشرفته همان اندازه نجات و سعادت مى بخشد كه به انسان ابتدايى.
آنكه به اسلام به چشم يك وسيله و يك مصلحت و بالاخره به چشم يك امر موقت مى نگرد كه در شرايط جهانى و اجتماعى خاص فقط به كار گرفته مىشود، اسلام را به درستى نشناخته است و با آن بيگانه است، پس بهتر آنكه آن را به همان كسانى وابگذاريم كه به آن به چشم حقيقت و هدف مىنگرند نه به چشم مصلحت و وسيله، آن را مطلق مىبينند نه نسبى.
ثانياً اگر اسلام به عنوان يك وسيله و ابزار، كارآمد باشد قطعاً اسلام راستين و اسلام واقعى است، نه هرچه به نام اسلام قالب زده شود. چگونه است كه بهره گيرى از هر ابزار و وسيلهاى تخصص مىخواهد و بهره گيرى از اين وسيله تخصص نمىخواهد؟!
خيال كردهايد هر مدعى روشنفكرى كه چند صباح با فلان پروفسور صبحانه صرف كرده است قادر خواهد بود اسلام راستين را از اسلام دروغين بازشناسد و به سود جامعه از آن استفاده کند.
انتهای پیام
