آیتالله ابوالقاسم علیدوست، استاد حوزه علمیه در گفتوگو با ایکنا از قم، اظهار کرد: واقعه تاسوعا و عاشورای حسینی همانند دانشگاه بزرگی است که هر قطعه از آن، درس خاص خود را دارد و در واقع بزرگترین دانشگاه انسانسازی است.
وی با بیان اینکه تاسوعا با نام حضرت ابوالفضل(ع) ارتباط داده میشود، افزود: مهمترین درسی که از واقعه تاسوعا میتوان گرفت اطاعت از امام زمان خود است زیرا انسان در هر مرتبهای که قرار داشته باشد همانند حضرت ابوالفضل(ع) با آن مرتبه بلند خود باید از امام زمانش اطاعت کند.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه تاسوعا نشاندهنده اوج اطاعت یک انسان بزرگ از امام زمان خود است، ادامه داد: حضرت ابوالفضل(ع) با وجود شأن و مرتبه بالای خود از امام زمانش یعنی امام حسین(ع) اطاعت کرد و از خود ارادهای نداشت بنابراین انسان باید در برابر امام زمان خود کاملا مطیع باشد.
وی گفت: طبق نقل انجام گرفته شمر تلاش میکرد خود را به حضرت ابوالفضل(ع) نزدیک کند و حتی زمانی که ایشان از دادن جواب به شمر ابا دارند، امام حسین(ع) میفرمایند که جوابش را بده که در واقع شمر به سراغ حضرت ابوالفضل(ع) نیامد بلکه دنیا بود که میخواست خود را به ایشان نزدیک کند اما حضرت ابوالفضل(ع) بدون وقفه و تأمل دست رد به سینه دنیا زد با وجود اینکه همه دنیایش در خطر بود.
علیدوست با اشاره به اینکه واقعه تاسوعا نشان میدهد که یک انسان بزرگ چگونه باید دست رد به سینه دنیا بزند حتی زمانیکه همه دنیایش در خطر است، ابراز کرد: فرهیختگان و دانشمندان علاوه بر مطالعه در رابطه با ابعاد شخصیتی حضرت ابوالفضل(ع)، تأمل کنند و این تحقق این امر منوط بر این است به حادثه تاسوعا بهعنوان یک پدیده فرامکانی و فرازمانی نگریسته شود.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه تاسوعا نمایش رفتار حضرت ابوالفضل(ع) است، افزود: در واقعه کربلا زیباییهای بسیاری را مشاهده میکنیم همانگونه که زینب کبری(س) فرمودند که من در این واقعه جز زیبایی ندیدم.
این استاد حوزه علمیه بیان کرد: درسها از واقعه تاسوعا ماندگار و فرا زمان و فرا مکان است و برای همه زمانها و مکانها مفید است و اینکه انسان در برابر حق مطیع باشد و احساس منیت نکند و زمانی که در بزنگاه میان دنیا و حق ناهمسویی رخ میدهد بتواند طرف حق را بگیرد درسی است که میتوان از تاسوعا گرفت.
وی با بیان اینکه تاسوعا نهمین روز محرم است، افزود: شمر با نامهای از طرف عبیدالله بن زیاد، وارد کربلا شد که در آن از عمر بن سعد خواسته شده بود یا در برخورد با امام حسین(ع) جدیت به خرج دهد یا فرماندهی لشکر را به شمر واگذار کند؛ همچنین در این روز شمر اماننامهای برای حضرت عباس(ع) و دیگر فرزندان ام البنین فرستاد، اما حضرت عباس نپذیرفت.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه مطالبی که یک سخنران یا مداح و یا نویسنده بیان میکند بستگی به تلقیش از واقعه عاشورا دارد، گفت: برخی واقعه عاشورا را احساسی و عاطفی میدانند و بیشتر در این زمینه صحبت میکنند که در میان آنها گروهی رعایت تقوا میکنند و آنچه در تاریخ اتفاق افتاده را نقل میکنند اما برخی نیز رعایت تقوا نمی کنند.
وی ادامه داد: تلقی برخی از واقعه عاشورا این است که واقعهای حماسی و انقلابی است و برخی نیز رویکرد معرفتی و اخلاقی را مورد توجه قرار میدهند و واقعه عاشورا را دانشگاه پر درسی تلقی میکنند.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه از نخستین برخورد امام حسین(ع) با لشکریان حر سراسر نکات معرفتی، اجتماعی و اخلاقی است که متأسفانه اقلیت در این خصوص صحبت میکنند، یادآور شد: واقعه کربلا در طول تاریخ منشأ بسیاری از تحولات، خیزشها و قیامها علیه ظلم و ستم بوده و امروز هم گفتمان عاشورایی مایه تحول و تحرک انسانهای آزادیخواه و حقیقتطلب به ویژه در عرصه تحول فکری و معنوی و معرفتی است و این مسئله حتی دین، نژاد و زبان هم نمیشناسد.
گفتوگو از الهام حلاجیان
انتهای پیام