از جمله القاب آقای شهیدان و جوانان بهشت حضرت ابوعبداللّٰه الحسین(ع) «ثارُاللّٰه» است یعنی خون خداوند عزّوَجل. در حالی که خداوند متعال صِرْفُ الوجود است وجود بحت بسیط، وجود مطلق و مطلق وجود که ترکیب و ماهیت نسبت به آن معنی ندارد. در چنین صورتی انتساب خون به خداوند متعال چه توجیه و تفسیری دارد؟ مفهوم خون خداوند عزّوَجل بودن حسین(ع) چیست؟
انتساب به خداوند متعال به دو صورت عام و خاص است؛ صورت عام انتساب به خداوند عزّوَجل شامل عموم از ملک تا ملکوت میشود که همه مخلوقین در ملک خداوند متعال هستند که فقر ذاتی عالَم امکانی سبب وابستگی به حضرت حق تعالی است برهان فقر امکانی صدرالمتألهین همین مطلب را اثبات میکند این انتساب، فضیلت نخواهد بود.
انتساب خاص دارای معنای شرافت است، همانند اضافه شدن خانه کعبه به خداوند متعال و انتساب خانه کعبه به حضرت حق تعالی که گفته میشود «بیتاللّٰه» که از باب شرافت کعبه است. این انتساب فضیلت است ولی خون خدا بودن حسین(ع) فراتر از این انتساب است لذا خون خدا بودن حسین خاص الخاص است بیش از بیان شرافت ویژه است انتساب خون حسین(ع) به خداوند متعال فراتر از انتساب خانه کعبه به خداوند متعال است.
ارزش خون حسین(ع) به بیان نمیآید؛ خون حسین(ع) اعزاز دائمی و همیشگی دین خدا شد اعزاز مطلق دین خدا شد دین خدا را ابدی و ماندگار کرده است.
حق با خون حسین جلوه ابدی و مطلق پیدا کرده است؛ خونی که کریمانه و با بزرگواری تقدیم حضرت حق تعالی شد، با اخلاص کامل تقدیم عزیز و جلیل شد در نتیجه تجلی عزت شد، تجلی مطلق عزت و عزت مطلق حسین صاحب عزت مطلق و مطلق عزت خون عزت طلبان را إلهی کرد. خون خدا در خون عزتطلبان جریان پیدا کرد تا أبد خون عزتطلبان با اقتدا به حسین(ع) تقدیم خداوند متعال خواهد شد.
خداوند متعال مدعی خون حسین علیه السلام خواهد بود، خونخواه حسین خواهد بود. همه حق طلبان تا قیام قیامت خون خواه حسین خواهند بود. همهٔ حق طلبان تا قیام قیامت با داشتن خون حسین حسینی خواهند بود. هرکسی که خون حسین در رگهای خودش ندارد حسینی نخواهد بود. خط حسین سازنده خط موافق و مخالف است. موافق حسینی است مخالف در مقابل حسین خواهد بود تا قیام قیامت یا حسینی خواهند بود یا مقابل حسین(ع) خواهند بود.
حجتالاسلام علیرضا حدادیان، دبیر مجمع نخبگان حوزوی و دانشگاهی فارس
انتهای پیام