تابش خورشید هشتم بر کشور افتخار ایرانیان است + فیلم

سهیل محمودی، شاعر و نویسنده‌ای است که در قاب دیدگان مردم چهره آشنایی دارد. او که آثار زیادی در زمینه شعر و ادبیات پدید آورده است، خالق و شاعر شعر معروف قطعه «دوست دارم نگات کنم، توام منو نیگا کنی» است که در مورد حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) سروده شده است. به انگیزه میلاد امام رئوف با او به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

سهیل محمودی درباره این شعر به ایکنا گفت: در زمان‌هایی که به حرم مطهر رضوی مشرف می‌شدم  برخی از خدامی که شخصیت‌های فرهنگی بودند و می‌دانستند که این شعر سروده من است مرا در بالای سر حضرت یک جای خلوت جای می‌دادند که آنجا بنشینم، همه این‌ها عزتی است که به واسطه این شعر به من داده شده است وگرنه من نه مقام داشتم، نه موقعیتی. همه اینها به واسطه حضرت رضا(ع) به من داده شده است؛ وجود بابرکت خورشید هشتم در این دیار افتخار همه ما ایرانی‌هاست.

وی در ادامه افزود: سی سال هم نداشتم. در فصل تابستان بود که یک هفته‌ای زائر حضرت رضا(ع) شدم، آخرین روزی  که  مشهد بودم، با کلماتم که تنها دارایی‌ام بود. نیمه‌شب در حرم حضرت رضا زمزمه ‌کردم. در آنجا بود که فکر کردم مثلاً انسان با آن کسی که دوست دارد خیلی رسمی و کتابی حرف نمی‌زند، با همان زبان مردم تهران شروع به سرایش کردم و فکر نمی‌کردم یک روزی این‌چنین این قطعه مورد استقبال همگان قرار بگیرد.

محمودی در ادامه گفت: یکی از دوستان خوشنویسم این شعر را در یک تابلوی دومتری کار کرده بود و در ساختمان خانه شاعران رونمایی کرد. علاقه‌مندانی که در این مراسم شرکت کرده بودند، راجع به هنر خطاطی سخن گفتند و علت نفوذپذیری این اثر را این دانستند که همگان این شعر را از خود می‌دانند و با آن همذات‌پنداری می‌کنند.

محمودی با اشاره به ظرافت سرودن شعر برای امامان معصوم افزود: در این حوزه باید حواست را جمع کنی. می‌توانی خودمانی بگویی ولی باید فاصله‌ات را با آن عظمت حفظ کنی. به قول زنده‌یاد حسین منزوی «تو از معابد مشرق‌زمین عظیمتری ،کنون شکوه تو و بهت من تماشایی است.» یعنی اگر می‌خواهی از زبان محاوره، و زبان کوچه استفاده کنی باید بدانی جایگاهت کجاست. تو یک انسان معمولی با همین کلمات ساده، اما ممدوح تو در اوج است.

وی با بیان خاطراتش در مورد این سروده گفت: خیلی وقت‌ها شده که نیمه‌شب دوستانمان تماس گرفتند و گفتند که ذاکری در صحن قطعه‌ات را می‌خواند و صدا را از طریق موبایل برای من گذاشتند و یا خوانندگانی این شعر را خواندند و من لذت بردم.

وی در ادامه گفت: شعر بخشنامه‌ای نیست. هر شعری در تاریخ ماندگار شده برای این بوده که بخشنامه‌ای نبوده، دستورالعملی نبوده و هر اثری که مورد قبول واقع شده است، از یک مقطعی کم‌کم سروده شده است. شعر چاه عمیق نیست بلکه مانند قنات است که در زیر زمین کم‌کم حرکت می‌کند تا به مظهری  برسد که خودش را نشان دهد. اثر هنری دوپینگ لازم ندارد.

سهیل محمودی در پایان این گفت‌وگو بخشی از قصیده‌اش را که برای امام رضا(ع) سروده است به مخاطبان ایکنا هدیه کرد.

گفت‌وگو از محسن مسجدجامعی