«نجلا» مستندسازی جنگ نیست/ صحنه عروسی به اصرار مسئولان سیما بود + فیلم
کارگردان سریال «نجلا» گفت: این سریال یک اثر درام و عاشقانه است که قصه‌اش در بستر جنگ روایت می‌شود، بنابراین این مجموعه به دنبال مستندسازی از جنگ نیست.
پخش فصل دوم «نجلا» چند روز پیش به پایان رسید. سریالی که در پس قصه‌ای عاشقانه به مقاومت مردم آبادان در جنگ اشاره دارد.
پیرامون مسائل این سریال، با خیرالله تقیانی‌پور کارگردان و مرتضی شاه‌کرم بازیگر اين مجموعه، نشستی را در ایکنا برگزار کردیم که در ادامه آن را می‌خوانید.
فصل اول سریال «نجلا» با استقبال خوب مخاطبان روبهرو شد. آیا از ابتدا تصمیم داشتید سریال را ادامه دهید یا اینکه استقبال از مجموعه این انگیزه را در شما ایجاد کرد؟
تقیانی‌پور: فصل اول «نجلا» که ساخته شد تصمیمی برای ادامه آن وجود نداشت اما طبق بازخورد‌هایی که در قسمت‌های پایانی از سوی مردم داده شد مسئولان سیما به این فکر افتادند که «نجلا» ادامه پیدا کند. در ادامه به فکر داستانی افتادیم که بتوان در همان بستر قصه آن را روایت کنیم. برای رسیدن به این خواسته نیز یک هدف ویژه داشتیم و اینکه در فصل دوم کیفیت می‌بایست از فصل اول بهتر باشد.
زمانی‌که خواستیم کار را آغاز کنیم به چالشی برخورد کردیم. بازیگر نخست سریال به دلیل حضور در مجموعه دیگری امکان کار در فصل دوم نجلا را نداشت پس می‌بایست بازیگری را می‌یافتیم که بتواند نقش نجلا را به‌خوبی ایفا کند. خوشبختانه مهیا دهقانی نه‌تنها توانست از عهده نقش به‌خوبی برآید حتی می‌توان گفت از نجلای قبلی (سارا رسول‌زاده) هم موفق‌تر بود.
به‌عنوان بازیگری که از تئاتر کار خود را شروع کرد از حضورتان در «نجلا» بگویید؟
شاه‌کرم: قبل از «نجلا» با تقیانی‌پور در تئاتر تجربه همکاری داشتم. ابتدا قرار نبود نقش این شخصیت را من ایفا کنم ولی اتفاقاتی رقم خورد که این نقش به من سپرده شد. ایفای چنین شخصیت‌هایی بسیار سخت است چون رل‌های مثبت در بسیاری از مواقع با گارد منفی مخاطب مواجه می‌شوند برای همین تمام تلاش خود را انجام دادم تا با درست بازی کردن نقش، بتوان آن را برای تماشاگر پذیرفتنی جلوه داد.
نکته دیگر اینکه من خوزستانی هستم برای همین بازی در نقش یک همشهری در این سریال برایم بسیار خوب و دوست‌داشتنی بود. لازم به ذکر است جدا از من بازیگران خوزستانی دیگری نظیر مائده طهماسبی در کار حضور داشتند که به کار کمک کردند به‌ویژه این امر در استفاده از لهجه به ما کمک بسیاری کرد. درضمن باید اضافه کنم حضور جمع کثیری از بازیگران تئاتر در این سریال به بالا رفتن کیفیت مجموعه کمک بسیاری کرد.
آثاری که در شهرستان جلوی دوربین می‌رود این امکان را فراهم می‌کند تا عده زیادی از بازیگران و هنرمندان آن اقلیم در کار حاضر باشند. در «نجلا» این اتفاق به شکلی گسترده‌ای رخ داد به نحوی‌که می‌توان گفت بین 20 الی 25 نقش فرعی و اصلی از میان بازیگران جنوبی انتخاب‌شده بودند. جا دارد از کارگردان و تهیه‌کننده این سریال کمال تشکر را داشته باشم که این امکان را فراهم آورند تا هنرمندان شهرستانی هم بتوانند در کار حاضر شوند. درضمن کارگردان این کار اتفاق خوب دیگری برای ما رقم زد آن‌هم اینکه، جمعی خانوادگی در کار پیش آوردند که امتیازی برای کار محسوب می‌شد. این موضوع باعث شد تا بازیگران بزرگتر، هر آنچه دارند انجام دهند تا دیگر بازیگران هم بهترین کار خود را ارائه دهند.
برخی شخصیت‌ها در سریال به لحاظ کیفی اتفاق بهتری را رقم زده‌اند. گواه این ادعا کاراکتر «عدنان» است. وی برای رسیدن به عشقش حاضر می‌شود هر کاری انجام داده و از مقام خود بگذارد. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که در ظاهر وی نقش منفی را بازی می‌کند. پیرامون این نقش توضیح دهید؟
درباره نقش عدنان با هدایت هاشمی پیرامون کاراکتر گفتوگو بسیار داشتیم و به این نتیجه رسیدیم که شخصیت، سیاه مطلق نباشد چون عشق به ذاته پاک است و فرد عاشق نمی‌تواند سیاهی را به‌صورت کامل داشته باشد. با این توضیح ترجیح دادیم کاراکتر شکل خاکستری به خود گیرد. فرق عشق میان عبد و عدنان به یک نکته ختم می‌شد آن‌هم اینکه عدنان جاه‌طلبانه به عشق می‌نگریست ولی عبد کاملاً نگاه پاکی داشت.
درباره بازی‌ها باید به تلاش همه بازیگران اشاره داشته باشم زیرا آنها در سخت‌ترین شرایط همه تلاش خود را انجام دادند تا اثر خوب درآید. برای مثال وقتی بازیگری برای بازی آفیش نبود بازهم سر صحنه حاضر می‌شد تا بتواند از نقش‌آفرینی هم بازی‌های خود برای بهتر شدن کارش بهره برد و به آنها نیز با حضور انرژی دهد.
برخی از شخصیت‌هایی که شاید خوب از کار درنیامده باشد نقشی است که آزیتا حاجیان و مهیا دهقانی آن را بازی می‌کردند. پیرامون این کاراکتر توضیح دهید؟
با این امر که «سلیمه» کیفیت لازم را نداشت، موافق نیستم. حاجیان نقش یک عاشق را بازی می‌کند. تأثیرگذاری عشق او به‌اندازه‌ای پررنگ است که وقتی عشقش پس از سال‌ها با او روبهرو می‌شود و تطهیر می‌یابد. همچنین سلیمه به‌اندازه‌ای در عشقش پاک است که قضاوت نیز انجام می‌دهد؛ قضاوتی که از روی تجربه صورت می‌گیرد. درباره نقش دهقانی هم باید بگویم وی به لحاظ سیما به جنوبی‌ها شباهت داشت و همچنین به لحاظ فنی بسیار خوب با نقش همخوان بود. حتی باید بگویم برخی از دوستان وقتی بازی خوب وی را دیدند می‌گفتند ای‌کاش در فصل نخست نیز از مهیا دهقانی استفاده می‌شد.
دوستی عبد و عطا شکلی زیبا دارد و به‌نوعی مخاطب را یاد فیلمفارسی می‌اندازد. تجربه چنین رفاقتی را از کجا به دست آوردید؟
دوستی و رفاقت در ذات ایرانیان قرار دارد ولی متأسفانه این روزها رفاقت همانند گذشته کم‌رنگ شده است. بازیگر نقش عطا از ابتدا برای من مصطفی ساسانی بود چون از 16 سالگی وی را می‌شناسم و با وی رفاقتی عمیق دارم، البته قبل از اینکه وی جلوی دوربین رود به اصرار برخی‌ها بازیگران چهره دیگری را تست زدم اما درنهایت دریافتم تنها ساسانی است که آنچه می‌خواهم را می‌تواند در کار پیاده کند. جالب است وقتی خواستم جلوی دوربین کار روم تنها یک نکته را به او گفتم، آن‌هم اینکه همان‌گونه که با من رفاقت دارند در این کار نقش‌آفرینی داشته باشند.
درباره حسام منظور هم باید ویژگی رفاقت را قائل شد. وی برای رسیدن به نقش از هیچ کاری دریغ نکرد. وی هر آنچه ما از او خواستیم را بدون هیچ مشکلی قبول می‌کرد و گاهی مواقع تلاش وی برای خودم من هم تعجب‌آور بود زیرا به دیگر بچه‌های گروه هم کمک می‌کرد. درصحنه‌ای از سریال وی باید از بلندی می‌پرید. او گفت که از بلندی ترس دارد اما وقتی از او خواستیم کار را انجام دهد بدون هیچ مشکلی پا روی ترسش گذاشت و این کار را انجام داد. از این دست ازخودگذشتگی‌ها را حسام منظور در کار بسیار انجام داد.
منتقدان سریال بر این باورند سریال روایت درستی از جنگ ندارد و در برخی مواقع تحریف هم صورت گرفته است، پیرامون این موضوع توضیح دهید؟
تقیانی پور: من در پی نشان دادن روابطی دراماتیکی هستم که در بستر جنگ رخ می‌دهد برای همین به دنبال مستندسازی از آنچه در جنگ رخ‌داده نبودم البته در این کار تنها سه ماه جنگ مدنظر قرار می‌گیرد. درباره تصویر‌سازی از حزب بعث نیز به نظرم اغراقی صورت نگرفته است چون شواهدی که از کارهای بعثی‌ها حتی نسبت به هم‌وطنان خودشان وجود دارد نشان می‌دهد آنها برای رسیدن به خواسته‌شان هر کاری که لازم بدانند را انجام می‌دهند. نکته دیگر اینکه در سریال تلاش کردیم بعثی‌ها را از عراقی‌ها جدا بدانیم چون آنهایی که با آنها مشکل داشتیم بعثی‌ها بودند.
آیا بابت تصویرگری شما از جنگ بخش یا سازمانی اعتراض کرد؟ چون آن‌گونه که پیشتر گفتید ارتش پیرامون این موضوع اعتراضاتی داشت.
تقیانی‌پور: ارتش به معنای کل ارتش نسبت به سریال معترض نبود بلکه امیر سیاری طبق آنچه به او اطلاع‌رسانی شده بود از حضور کم‌رنگ ارتش در آبادان گلایه کرده بود درصورتی‌که فکر می‌کنم در سریال به شکل خوبی ارتش مدنظر قرارگرفته است. برای مثال سروان محبی در بخش‌های انتهای سریال، تصویرگری باشکوهی از ارتشیان داشت. همچنین حضور نیروهای تکاور از دیگر بخش‌هایی بود که سریال به تلاش‌های ارتش اشاره داشت.
شاه‌کرم: من خوزستانی هستم و همچنین تهیه‌کننده «نجلا» از رزمندگانی جنگ هستند. در همین راستا آنچه در جنگ رخ‌داده در سریال هم مدنظر قرارگرفته است. درباره نقش ارتشیان در ابتدای جنگ در خاطرات ناخدا صمدی آمده؛ اگر نیروهای مردمی و سپاه حضور نداشتند شاید آنها در شکستن حصر آبادان موافق نبودند. برای همین آنچه در سریال می‌بینیم به معنای کم‌رنگ کردن بخش خاصی نیست بلکه خواست و ایثار جمعی است که به‌واسطه اتحاد ارتش، سپاه و نیروهای مردمی به وجود آمد.
یکسری صحنه‌ها برای سریال زیاد هستند و به‌نوعی به کار اضافه شده‌اند. برای نمونه به سکانس پایانی سریال می‌توان اشاره کرد؟ آیا پیرامون این موضوع فشاری روی شما وارده شده است؟
سکانس پایانی این‌گونه بود! چون قبول دارم صحنه نی‌زار سکانس واقعی فینال کار بود اما مسئولان سیما اصرار داشتند یک صحنه عروسی برای سریال داشته باشیم تا کام بیننده شیرین شود. درضمن درباره قسمتی که در آن نبرد هوایی ترسیم شد هم نویسنده اصرار داشت در مجموعه یک پیروزی را حتماً تصویر کنیم البته قبول دارم این بخش از درام جدا بود و به‌درستی در کار تنیده نشد.
گویش‌های سریال بسیار بهتر از فصل اول شده بود. این برتری چگونه به دست آمد؟
برخی بازیگران این کار به‌واسطه تجربه فصل اول توانستند از تجربه گذشته برای بالا بردن کیفیت کارشان بهره برند، همچنین زیستی که گروه با مردم آبادان داشتند نکات بسیاری را به گروه آموختند.
آیا امکان فصل سوم را برای «نجلا» می‌توان متصور شد؟
فعلاً تصمیمی برای این کار ندارم اما نمی‌توانم درباره آینده اظهاری داشته باشم. باید از تلاش سعید سعدی کمال تشکر را داشته باشم. وی در تمام لحظات با کار همراه بود. وی در این کار تنها تهیه‌کننده نبود بلکه رزمنده‌ای بود که در نخلستان‌های آبادان دوستان شهید خود را جستجو می‌کرد. در انتها باید از تلاش هم افرادی که با تمام وجود ما را در این کار یاری رساندند تشکر را داشته باشم همچنین از مردم آبادان و خرمشهر قدردانی می‌کنم.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام
