در تمام جوامع، نقش مادر در تربیت فرزندان بسیار حساس و مهم در نظر گرفته میشود. در واقع این مادران هستند که در طول روز زمان بیشتری را با فرزند خود سپری کرده و با یاددهی اصول کلی و آموزش به کودکان، زمینهساز شکلگیری شخصیت در فرزندشان میشوند.
در این راه لازم است که مادران به اهمیت و نقشی که در تربیت کودک دارند پی برده و تمام تلاش خود را در این راستا انجام دهند. همچنین، بهره بردن از مشاوره کودک میتواند در تربیت صحیح فرزندان بسیار مؤثر باشد. با مادر شدن نقش تربیت کننده اصلی نیز به زن داده میشود. در یک شرایط مطلوب مادر نقش مربی و آموزش دهنده اصلی را ایفا میکند و پدر به عنوان همراه، به کمک مادر آمده و سعی میکند روشی که باهم توافق کردهاند را انجام دهند.
فرزندان برای اینکه دنیای پیرامون خود را به بهترین شکل درک کنند، خودشان را از پنجره دید پدر و مادر میبینند، یعنی رفتار والدین مستقیما بر روی کودکان اثر میگذارد و عزت نفس و اعتماد به نفس او را تقویت یا کاهش میدهند.
حجتالاسلام والمسلمین حسین بستان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در گفتوگو با ایکنا در رابطه با نقش تربیتی مادران در محیط خانواده و تأثیرگذاری ایشان در ارتباط با موضوع تربیت فرزندان، اظهار کرد: صحبت در رابطه با نقش تربیتی مادران بسیار مفصل است، اما میتوان در این زمینه به چند موضوع اصلی اشاره کرد. اولین مسئله در این زمینه اعتقادات است و مادران مهمترین نقش در زمینه آموزش و انتقال اعتقادات صحیح به فرزندان را دارا هستند.
وی دومین موضوعی که مادران باید نسبت به انتقال دقیق و صحیح آن به فرزندان اقدام کنند را مسئله اخلاقیات دانست و گفت: مادران جامعه ما وظیفه دارند تا فرزندان خود را با اخلاقیات و خلق و خوی مناسب و برگرفته از آموزههای دینی و انسانی به درستی آشنا کنند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ادامه داد: مسئله بعدی، آموزش مناسک به فرزندان است که مادران در این زمینه نیز وظیفه دارند تا مناسک دینی و مذهبی را نیز که خود از والدین و آموزههای دینی برگرفتهاند، به فرزندان آموزش دهند؛ چراکه همین مناسک دینی و رعایت آن در طول دوران زندگی موجبات حفظ اخلاقیات و جلوگیری از معضلات اجتماعی را فراهم میکند.
بستان در ادامه تصریح کرد: موضوع مهم دیگری که مادران باید در رابطه با تربیت فرزندان خود رعایت کنند، مسئله آداب است که در متون دینی و مذهبی ما نیز بدان اشاره و تأکید شده است. مسائل دیگری شامل جزئیات پرورشی و تربیتی همچون پرداختن به امر ورزش و ... نیز از جمله موضوعاتی است که در رابطه با آن کدهای مختلفی در منابع دینی و سیره معصومین(ع) به ویژه سیره حضرت زهرا(س) بیان شده است.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا مادران جامعه ما از آموزشها و مهارتهای لازم در رابطه با تربیت صحیح فرزندان خود برخوردار هستند یا خیر؟ اظهار کرد: طی سالهای گذشته متخصصان، روانشناسان و رسانههای مختلف برنامههای زیادی را در این زمینه تدارک دیده و اجرا کردهاند و تلاش فراوانی داشتهاند تا سطح آگاهیهای خانوادگی به ویژه مادران را بالا ببرند و این مسئله با سه یا چهار دهه پیش قابل مقایسه نیست.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه بیان کرد: البته در مجموع نمیتوان گفت که از روند کنونی در جامعه راضی هستیم و مادران جامعه اسلامی وظیفه دارند تا به هر نحوی در معرض آموزشها و مهارتهای لازم در رابطه با تربیت صحیح فرزندان قرار گیرند؛ چراکه این مسئله باعث میَشود تا در آینده و به تدریج جامعه از گزند معضلات و آسیبهای اجتماعی دور بماند.
بستان در رابطه با زمان اندک مادران شاغل برای تربیت فرزندان و چگونگی پر کردن این خلأ نیز گفت: موضوع فقدان حضور کامل مادر در خانه به دلیل شرایط اقتصادی و کسب درآمد برای تأمین مخارج زندگی که باعث از دست دادن بخشی از زمان مفید برای تربیت فرزندان میشود، امری اضطراری بوده و در شرایط اجبار به وجود میآید.
وی ادامه داد: بخشی از این مسئله بسیار مهم به سیاستگذاریهای اجتماعی کشور بازمیگردد که مسئولان و دستاندرکاران باید طوری برنامهریزی کنند تا مادران بتوانند زمان بهتر و بیشتری را در کنار فرزندان خود بگذرانند. اما بخشی از این مسئله نیز به خود مادران مربوط میشود و ایشان باید طوری عمل کنند که از زمان باقیماندهای که برای حضور در کنار فرزندان خود برخوردار هستند، کیفیت حضور خود را به گونهای بالا ببرند تا بتوانند خلأ ناشی از زمان اندک حضور خود در خانه را پر کنند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در ادامه سخنان خود تصریح کرد: مادران میتوانند با برنامهریزی صحیح و دقیق از وقت کمتری که در اختیار دارند، بیشترین استفاده و بهره را برای تقویت روابط عاطفی و تربیتی خود با فرزندان برده و زمینه را برای پر کردن خلأ عدم حضور خود در میان خانواده را به خوبی فراهم کنند.
بستان در پایان سخنان خود بیان کرد: مادران میتوانند طی ساعاتی که پس از فراغت از کار و مشاغل خود در منزل حضور دارند، به جای اینکه به فعالیتهای پراکنده همچون فضای مجازی و ... بپردازند، زمان را مدیریت کرده و با برنامهریزی صحیح، زمان باقیمانده خود در منزل را به انتقال آموزشها و شیوههای صحیح تربیتی به فرزندان خود اختصاص دهند.
انتهای پیام