امام صادق(ع)؛ نماد وحدت اسلامی

تمام امام‌هاى اهل تسنن يا بلاواسطه و يا مع الواسطه شاگرد امام صادق(ع) بوده و نزد امام شاگردى كرده‏‌اند. در رأس ائمه اهل تسنن، ابو حنيفه است.

نوشته‏‌اند ابو حنيفه دو سال شاگرد امام بوده و اين جمله را ما در كتاب‌هاى خود آن‌ها مى‌خوانيم كه گفته‌ اند او گفت:«لَوْ لَا السَّنَتانِ لَهَلَكَ نُعْمانُ» اگر آن دو سال نبود نعمان از بين رفته بود. (نعمان ، اسم ابو حنيفه است)

مالك بن انس كه امام ديگر اهل تسنن است نيز معاصر امام صادق(ع) است. او هم نزد امام مى‌ آمد و به شاگردى امام افتخار مى‏‌كرد. همين مالك مى‏‌گويد: «ما رَأَتْ عَيْنٌ وَ لا سَمِعَتْ اذُنٌ وَ لا خَطَرَ عَلى قَلْبِ بَشَرٍ افْضَلُ مِنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ» چشمى نديده و گوشى نشنيده و به قلب بشر خطور نكرده مردى بافضيلت‏ تر از جعفر بن محمد.

شافعى در دوره بعد بوده ولى او شاگردى كرده شاگردان ابو حنيفه را و خود مالك بن انس را.

احمد حنبل نيز سلسله نسبش در شاگردى در يك جهت به امام مى‏‌رسد و همين‏طور ديگران.

امروز خيلى از علما در دنيا هستند كه با اينكه با مذهب تشيع فوق‏‌العاده دشمن و مخالفند ولى براى شخص‏ امام صادق(ع) كه اين مذهب به او منتسب است احترام قائلند.

منبع: مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (سيرى در سيره ائمه اطهار عليهم السلام)، جلد ‏18، صفحه: 75-73- با تلخیص و ویرایش جزئی.