«آبادان یازده 60» گوشه‌ای از رشادت‌های حصر آبادان را تصویر کرد + صوت
یک فیلمنامه‌نویس گفت: آنچه در «آبادان یازده 60» گذشت، گوشه‌ای از رشادت‌هایی بود که در حصر آبادان از طرف مردم رخ داده بود.
حسین تراب‌نژاد، فیلمنامه‌نویس سینما در گفتوگو با ایکنا با بیان اینکه چگونه در فیلمنامه «آبادان یازده 60» به حصر آبادان پرداخته است، بیان کرد: ایده اصلی خلق این قصه، از سوی مهرداد خوشبخت، کارگردان این فیلم شکل گرفت. وی زاده آبادان است و از آن ایام خاطرات فراوانی دارد. او کتابی با محوریت خاطرات افرادی که در رادیو نفت آبادان در آن برهه حضور داشته‌اند، خوانده بود که در آن روایت بخشی از مقاومت مردم آبادان گفته می‌شد. وقتی طرح از طریق خوشبخت به من پیشنهاد شد، روند تحقیقی کار را آغاز کردم تا بتوانم نسبت به موضوع، با اشراف کامل وارد شوم.
وی افزود: البته طرح در ابتدا خیلی گسترده‌تر بود، اما با گفت‌وگوهایی که با کارگردان و خانم نسیم خراشادی‌زاده که در ابتدا به عنوان نویسنده کنار ایشان حضور داشت، داشتیم به قصه‌ای که آن را در فیلم دیدیم رسیدیم. البته وقتی تصمیم گرفتیم قصه‌مان، روایت بچه‌های رادیو آبادان باشد، با آنهایی که در زمان حصر آبادان در رادیو مشغول کار بودند نیز گفتگوهایی انجام شد. لازم به ذکر است دیدن مجموعه مستندی تحت عنوان «در محاصره» به کارگردانی آقای پور‌وزیری نیز کمک بسیاری کرد تا نسبت به حصر آبادان با آگاهی بیشتری ورود کنیم.
این فیلمنامه‌نویس در پاسخ به این سوال که آیا برای نگارش فیلمنامه، مطالعات میدانی نیز داشته؟ گفت: پیش از اینکه فیلمنامه این کار را بنویسم، برای کاری دیگر به آبادان رفته بودم. در آن مقطع پیرامون آبادان تحقیقاتی انجام دادم، البته درباره حصر آبادان کتاب‌های بسیاری نوشته شده که برخی از آنها را خواندیم، همچنین با بچه‌های سپاه و ارتش نیز پیرامون این موضوع حرف زدیم. مجموعه این اتفاقات باعث شد تا بتوانیم فیلمنامه «آبادان یازده 60» را بنویسیم.
وی در بخش دیگری از این گفتوگو با بیان اینکه سینمای دفاع مقدس به تنهایی یک ژانر نیست، اظهار کرد: سینمای دفاع مقدس را به تنهایی نمی‌توان یک ژانر قلمداد کرد، هرچند که در این شکل سینما روابطی بین آدم‌ها وجود دارد که در هیچ کجای دنیا نمونه آن را شاهد نیستیم، ولی به هر حال وقتی الزامات و اصول فیلم‌های دفاع مقدسی را به لحاظ ساختار و فرم با آثار جنگی مقایسه می‌کنیم، متوجه این امر می‌شویم. برای مثال در فیلم‌های جنگی نیز موضوعاتی چون رشادت‌ها و فداکاری‌ها نشان داده می‌شود. در آن فیلم‌ها نیز می‌بینیم آدم‌ها برای یکدیگر ایثار و از خود گذشتگی می‌کنند، برای همین اصول یکی است، ولی در فروع با تفاوت‌هایی رو‌به‌رو هستیم.
تراب‌نژاد تأکید کرد: آنچه به عنوان فرق بین سینمای دفاع مقدس و آثار جنگی از آن می‌گوییم، در انگیزه‌هایی است که در دفاع مقدس ما وجود داشت. رزمندگان ایرانی برای رفتن به جنگ انگیزه‌های دیگری نیز جدا از مفاهیمی مانند دفاع از خاک و وطن داشتند که شبیه آن را در دیگر جنگ‌ها نداریم.
وی افزود: به جای اصرار ورزیدن بر ژانر کردن سینمای دفاع مقدس، ملی خواندن این شکل سینما اتفاق معقول‌تری است، چون همانگونه که گفتم روابط و انگیزه‌ها در این شکل سینما تنها مختص به کشور خودمان می‌شود. همچنین اگر بتوانیم تصویر‌سازی مناسبی از روابط بچه‌های جنگ در آثار سینمایی داشته باشیم، مخاطب بسیاری را جذب خواهیم کرد، چون آنچه در جنگ ما گذشته را شاید در هیچ نبرد دیگری نتوان دید.
فیلمنامه‌نویس «آبادان یازده 60» در پاسخ به این سوال که موضوع دفاع در تولیدات سینمای جهان را چگونه ارزیابی می‌کند، تأکید کرد: در همه جای دنیا وقتی از ایثار و فداکاری به عنوان یک ارزش سخن گفته می‌شود. درباره فیلم‌های فاخر جنگی سینمای جهان هم باید بگویم فیلم‌های بسیار خوبی در دنیا ساخته شده که در آن به خوبی به اتفاقات جنگ پرداخته شده است. برای مثال به فیلم «نجات سرباز رایان» اشاره می‌کنم یا اینکه در سریال «جوخه برادران» به خوبی به آنچه در جنگ رخ می‌دهد، پی می‌بریم، اما اگر اندکی با دقت بنگرید، متوجه تفاوت‌هایی بین دفاع ما و جنگ آنها خواهید شد.
انتهای پیام
