۱۰ رسالت حضرت زینب(س) در مکتب عاشورا

امام حسین(ع) در هنگام عزیمت به کربلا عده‌ای از بستگان خود را به همراه زن و فرزندان با خود می‌برد، گرچه این زنان نقش نظامی و جنگی در کربلا نداشتند و در واقعه کربلا به صورت مستقیم دخیل نبوده و شهید نشدند اما حضور این بانوان در نهضت عاشورا به منزله نقش زن مسلمان در حوادث را نشان می‌دهد. حضور پر رنگ و تاریخی این زنان در حقیقت بیانگر جایگاه یک زن مسلمان در برابر جریان باطل و جانب‌داری از جریان حق است که این همان تداوم خط فکری و سیاسی حضرت زهرا(س) و افشاگری علیه حاکمان ستمگر را نشان می‌دهد.

حضور حضرت زینب(س) نیز در کنار امام حسین(ع) تداوم این خط فکری را نشان می‌دهد، برای همین امام حضرت زینب(س) را از مدینه به مکه و از آنجا به کربلا می‌آورند تا نقش و جایگاه یک زن مسلمان را به گوش جهانیان برسانند.

ایکنا همدان، برای تبیین جایگاه حضرت زینب(س) در مکتب عاشورا گفت‌وگویی با حجت‌الاسلام سیدحسین موسوی، مدرس حوزه علمیه همدان داشته است که در ادامه تقدیم مخاطبان می‌شود:

حجت‌الاسلام سیدحسین موسوی با بیان اینکه پس از واقعه عاشورا گرچه حضرت زینب(س) در لباس اسارت بودند اما بزرگترین درس‌های آزادگی و حمایت از حق را در کوفه و شام به مردم ارائه دادند و در حقیقت به یک معلم آزادگی تبدیل شدند، افزود: در تبیین جایگاه حضرت زینب(س) در واقعه عاشورا درس‌های بسیاری نهفته است که به 10 مورد آن اشاره می‌کنیم.

نقش افشاگری از ظلم بنی‌امیه

بنی‌امیه قصد داشت در کوفه و شام بر روی جنایات خود پرده بپوشد، در این برهه از تاریخ زنان قهرمان عاشورا به‌ویژه حضرت زینب(س) با شهامت به ایراد خطبه پرداختند و در میان مردم پرده از چهره امویان کنار زدند و آنها را رسوا کردند و بیان ظلم‌ها و جنایت‌های اموی به آل‌الله موجب رسوایی آنها شد.

پیام‌رسانی خون شهدا

اگر افشاگری‌ها و بیان وقایع و پیام‌رسانی‌های عاشورا نبود چه بسا خون شهدا هدر می‌رفت و مردم از عمق واقعه با خبر نمی‌شدند. زنان عاشورایی و در رأس آنها حضرت زینب(س) حقایق و اهداف خون‌های ریخته در کربلا را بیان می‌کرد و نگذاشت غبار فراموشی بر روی این خون‌ها بنشیند و از این طریق خفتگان را بیدار می‌کرد.

پرستاری و پشتیبانی

یکی از رسالت‌های مهم حضرت زینب(س) در واقعه عاشورا پرستاری و مدیریت پشت جبهه بود. ایشان با پرستاری از امام سجاد(ع)، مداوای مجروحین، امدادگری و تخصیص سهم خود به کودکان در ساماندهی و مدیریت پشت جبهه نقش مؤثری داشت و از این طریق امور زنان و کودکان را مدیریت می‌کرد.

روحیه‌بخشی به سپاهیان

حضور مادران و همسران سپاهیان امام حسین(ع) باعث قوت قلبی برای رزمندگان بود و حضور این افراد در تنها نگذاشتن امام زمانشان نقش مؤثری داشت نمونه این مادران و همسران شهدا را ام‌وهب، مسلم بن اوسجه، همسر خولی و مادر حضرت قاسم را می‌توان نام برد.

مدیریت شرایط بحران

پس از ظهر عاشورا موقعیت‌های تلخی به وجود آمد و همه مردان و یا غالب آنها از سپاه امام حسین(ع) به شهادت رسیدند اما در این بین نقش مدیریتی حضرت زینب(س) که قافله‌سالار اسیران و سرپرست کودکان بود به خوبی آشکار شد. حضرت زینب(س) با اینکه بسیاری از نزدیکان خود را در شرایط بسیار سختی از دست داده بودند اما توانستند برای عالم الگو باشند و نقش مدیریتی خود را به همه نشان دهند.

تبدیل اسارت به فرصت

در این شرایط بحرانی دشمن تصور می‌کرد با به اسارت بردن زنان و مادران و کودکان شهدای کربلا و گرداندن شهر به شهر آنها می‌تواند از آنها زهر چشم بگیرد اما در این شرایط بحرانی قهرمان کربلا، حضرت زینب(س) زانوی غم به بغل نگرفتند بلکه با سخنرانی‌های کوبنده و افشاگری و خطبه‌های پرشور در مجلس ابن زیاد و کاخ یزید ماهیت اسارت را تغییر دادند و آن را به بیدارگری اذعان جامعه و زدودن پرده‌های غفلت تبدیل کردند. حضرت زینب(س) اسیر آزادی‌بخش بودند که جامعه را به سمت آزادگی فرا می‌خواندند.

عمق‌بخشی بُعد عاطفی حماسه

حضور زنان در جریان عاشورا ابعاد عاطفی ماجرا را برانگیخت و عواطف انسان‌ها را به سمت جبهه حق سوق دادند و باعث تحریک احساسات انسان‌ها شدند. زنان عاشورایی در هر جا به عزاداری شهدای خود می‌پرداختند و مردم کوفه و شام را به گریه می‌انداختند و به بُعد عاطفی این جریان عمق می‌بخشیدند.

شهیدپروری

حضور مادران در تربیت فرزندان مجاهد و حقیقت‌طلب بسیار مهم بود. در جریان کربلا بسیار می‌بینیم که مادران فرزندان خود را تشویق به دفاع از دین حق می‌کنند که نمونه بارز آن را در مادر وهب، امر بن جناده می‌بینیم. این مادران درصدد تربیت نسلی شهادت‌طلب بودند که تلاش کردند با تربیت این نسل آنها را به سمت عدالت‌خواهی پیش ببرند. این مادران شهدا امروز می‌توانند در شیوه تربیت فرزند برای ما الگو باشند.

صبر و پایداری

مهم‌ترین درس حضرت زینب(س) به جهانیان در واقعه کربلا، مقاومت، صبر و پایداری بوده است، ایشان با دیدن چندین داغ وحشتناک به تأسی از کلام قرآن باز هم صبر پیشه کردند.

حجاب و عفاف

پس از واقعه عاشورا، هرچند که دشمن سعی می‌کرد خیمه این افراد را غارت و با گرداندن آنها در شهرهای بزرگ آنها را تحقیر کند اما همچنان آنها بر عفاف و حجاب خود پایبند بودند و حدود الهی را که یک زن متعهد باید حفظ کند، حفظ می‌کردند.